افکارنیوز: آیا ناخنهایتان به رنگ زرد در آمدهاند یا از بسترشان جدا میشوند؟ اگر دچار این مشکلات شدهاید، احتمالا به قارچ و یا پسوریازیس مبتلا هستید.بیماری قارچ و پسوریازیس ناخن با وجود شباهتهای زیاد از نظر ماهیت با هم متفاوتند. برای انتخاب درمان درست باید ابتدا به تشخیص درست رسید.
بیماری قارچ و پسوریازیس ناخن با وجود شباهتهای زیاد از نظر ماهیت با هم متفاوتند. برای انتخاب درمان درست باید ابتدا به تشخیص درست رسید. اما چگونه؟ ادامه مطلب را بخوانید.
راه‌های انتقال قارچ ناخن
خاک، آب آلوده، استفاده از وسایل مشترک مانند دمپایی و استخرها از راه‌های ایجاد بیماری قارچ ناخن است که موجب اسکان قارچ‌ها و مهیا شدن شرایط برای رشد بیشتر و انتقال آنها به فرد دیگری میشوند. عدم استفاده از جوراب یا کفش در محیط بیرون، به‌خصوص در خاک کشاورزی یا استخرهای عمومی شرایط را برای ورود قارچ‌ها به پوست و یا ناخن فراهم می‌کند.
افرادی که دچار دیابت، ضعف ایمنی و ضعف گردش خون محیطی هستند، بیشتر دچار قارچ میشوند. کفش‌ها و جوراب‌های تنگ به عرق کردن پا و به وجود آمدن محیطی مرطوب - که بستر قارچ‌ها می‌شود - کمک می‌کنند. قارچ ناخن در افراد بالغ به نسبت شایع است ولی در کودکان نادر است. این بیماری گاه به طور اولیه و گاه به همراه عفونت قارچی کف دست و پا و نواحی دیگر بدن ایجاد می‌شود.
تغییرات ناشی از قارچ ناخن
قارچ‌های مختلفی می‌توانند صفحه ناخن‌ها را مبتلا کنند ولی در بیشتر موارد نوعی قارچ مقصر است. قارچ ناخن تغییرات گوناگونی در رنگ ناخن یا شکل طبیعی ناخن‌ها ایجاد می‌کند که البته بستگی به نوع قارچ دارد. ممکن است یک یا چند ناخن مبتلا شوند. معمولا اول ناخن‌های پا و سپس دست‌ها مبتلا میشوند. به طور کلی تغییرات ناخن به چهار شکل زیر اتفاق می‌افتد:
نفوذ قارچ از حاشیه آزاد ناخن باعثدرگیری بستر ناخن و زیر صفحه ناخن می‌شود، در نتیجه تغییر رنگ زرد یا قهوه‌ای در لبه آزاد صفحه ناخن شروع می‌شود که با رشد ناخن به سمت قاعده ناخن گسترش می‌یابد؛ سپس سلول‌های مرده پوست در زیر ناخن جمع میشوند. کم‌کم ناخن‌ها شکننده شده و از بستر خود جدا میشوند.
ممکن است قارچ به طور مستقیم به صفحه ناخن‌های پا حمله کند. در این صورت لکه‌های سفید کوچک شبیه گچ در سطح ناخن ایجاد می‌شود که به آسانی نیز تراشیده میشوند.
نفوذ قارچ به صفحه ناخن از مرز پوست و ناخن که ممکن است نشانه بیماری ایدز باشد.
قارچی به نام «کاندیدا آلبیکانس» موجب تخریب ناخن و تجمع سلول‌های مرده پوست در زیر ناخن می‌شود.
روش‌های تشخیص و درمان قارچ ناخن
قارچ ناخن به تنهایی برای سلامت خطرناک نیست و فقط ظاهر ناخن را نازیبا می‌کند. از آنجا که قارچ ناخن علامت آزاردهنده‌ای مانند درد یا خارش ندارد خیلی از بیماران به دنبال درمان نمی‌روند. البته بعضی‌ها حین دویدن احساس ناراحتی می‌کنند. با افزایش ضخامت ناخن، کوتاه کردن با ناخن‌گیر مشکل می‌شود. در افراد دیابتی یا بیماران دچار ضعف ایمنی، قارچ ناخن می‌تواند عوارض جدی داشته باشد.
طولانی‌ترین دوره درمان قارچ‌های پوست مربوط به قارچ ناخن است. درمان معمولا بین دو تا چهار ماه طول می‌کشد. کرم‌ها و محلول‌های ضدقارچ در ناخن نفوذ نمی‌کنند و باید حتما از داروهای خوراکی ضدقارچ مانند «تربینافین» استفاده کرد. گاهی لازم است ابتدا ناخن را با جراحی برداشت یا از طریق شیمیایی تخریب و سپس از داروهای ضدقارچ استفاده کرد.
بعد از اتمام دوره درمان، لازم است دوباره آزمایش قارچ انجام شود تا با منفی شدن جواب آزمایش، درمان متوقف شود.
