درمان بیماری‌های مزمن کبدی با یک گیاه شگفت‌انگیز ایرانی
یافته‌های یک مطالعه علمی نشان داده است که ریواس علاوه بر اثرات فوق‌العاده درمانی، در درمان بیماری مزمن کبد نیز موثر است.

در یک مطالعه منتشر شده در مجله طب سنتی چینی، دانشمندان به بررسی ایمنی و کارایی فرمول‌های گیاهی چینی نزدیک به ریواس در درمان آنسفالوپاتی کبدی (HE) پرداختند؛ آنسفالوپاتی کبدی اختلال عملکرد مغز  ناشی از بیماری مزمن کبد است.
 
خواص درمانی ریواس در بدن

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که فرمول ریواس می‌تواند با کاهش نفوذپذیری روده از دهانه روده محافظت کند، همچنین ریواس قادر است انتقال باکتری را در مرحله اولیه سپتیسمی یا گندخونی مهار کند.

 
 
محققان این مطالعه با انجام تحقیقات و مطالعه بر موش‌های مبتلا به پانکراتیت شدید نشان دادند که ریواس می‌تواند عملکرد روده را تنظیم و مانع از واکنش شدید و التهاب روده شود.
 
همچنین طبق مطالعات انجام شده دیگر، ریواس می‌تواند لیپوپلی ساکارید را در بیماران مبتلا به هپاتیت B کاهش دهد؛ یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که ریواس می‌تواند برای درمان بیماری‌های کبدی به شدت مورد استفاده قرار گیرد. در واقع ریواس می‌تواند یک درمان جایگزین موثر برای بیماری‌های کبدی باشد.
 
مزایای دارویی ریواس
ریواس به طور گسترده‌ای در طب سنتی چینی برای درمان، پیشگیری و مهار علائم بیماری‌های مختلف مانند تب، سردرد، درد دندان، زخم و مشکلات خاص کبدی کاربرد داشت؛ همچنین شناخته شده است که مشکلات معده مانند یبوست مزمن، اسهال، و نفخ، و همچنین سنگ کلیه و نقرس را درمان و تسکین می دهد.
 
ساقه و ریشه ریواس به علت داشتن ترکیبات ارگانیک به نام آنتراکینون گلیکوزیدها، دارای خاصیت ضدیبوست است. علاوه بر این، ساقه ریواس منبع غنی فیبر نامحلول است و به بهبود هضم غذا و دفع بیشتر مواد سمی کمک می‌کند.
 
برای درمان خانگی یبوست، ساقه‌های پخته شده ریواس را با آب جوشیده، شکر و دانه‌های ترجیحا خیس نشده چیا مخلوط و آن را همراه با صبحانه خود میل کنید.
 
همچنین فیبر نامحلول در ساقه‌های ریواس دارای سطح پایینی از کلسترول بد (کلسترول LDL) است. بنابراین ساقه ریواس می‌تواند از بیماری‌های قلبی عروقی و سایر مشکلات مرتبط با آن جلوگیری کند.
 
ساقه ریواس حاوی پلی فنول‌هایی مانند آنتوسیانین است. گفته می‌شود آنتوسیانین‌ها خواص ضد سرطان دارند. همچنین یافته‌های ابتدایی تحقیقات علمی نشان می‌دهد که آنتراکینون‌ها اثرات ضد انعقادی بر روی سلول‌های سرطانی پانکراس دارند.