روزنامه تایم نوشت: به نظر می رسید که دوره اول ریاست جمهوری ترامپ و آغاز دوره دوم دولت او، رئیس جمهوری آمریکا و نارندرا مودی نخست وزیر هند از روابط ویژه ای برخوردار بودند.
دیدگاه های مشترک درباره ارزش تقویت سیاست های داخلی و هدف مشترک آنها برای نظارت بر جاه طلبی های جهانی چین، دو کشور هند و آمریکا را به شرکای همسویی تبدیل کرد. اما این وضعیت اکنون تغییر کرده است.
منافع مشترک همچنان بستر اصلی روابط بین آمریکا و هند در دوران نخست وزیر مودی را تشکیل می دهد اما اعتماد شخصی که باعث ساختن روابط آنها شد، اکنون به شکل قابل توجهی تضعیف شده است.
تایم نوشت: منبع اصلی تنش بین رهبران آمریکا و هند را باید در تلاش های ترامپ برای پیدا کردن اهرم فشار بر ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و به ویژه تلاش او برای متوقف کردن نفت تحت تحریم روسیه جستجو کرد. هدف از این اقدام ترامپ، فشار بر پوتین برای مذاکره با هدف پایان دادن جنگ اوکراین است اما جنگ دیگری نیز در قلب چنین تنشی در روابط آمریکا و هند قرار دارد.
با آغاز درگیری دیگری بین هند و پاکستان در ماه مه (اردیبهشت گذشته)، که در نتیجه حملات تروریستی در منطقه تحت کنترل کشمیر هند رخ داد، ترامپ فرصتی یافت تا نقش یک بانی صلح را ایفا کند و جی دی ونس معاونش و مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا را موظف کرد به تنش زدایی در روابط هند و پاکستان کمک کنند.
با وجود طرح های هند برای اعلام توافقی مشترک با پاکستان برای پایان دادن به درگیری ها، ترامپ مدعی شد که شخصا باعث پایان این درگیری شده است و شایسته دریافت جایزه صلح نوبل به دلیل تلاش هایش است.
ترامپ سپس با توافقات سرمایه گذاری پرسود در زمینه های انرژی، رمز ارزها و مواد معدنی ارزشمند به پاکستان پاسخ داد. درخواست او از مودی برای حمایت از جاه طلبی های بلندمدتش برای دریافت جایزه صلح نوبل باعث رنجش بیشتر نخست وزیر هند شد و همین امر باعث شد که مودی ناامیدی خود را از آمریکا ابراز کند.
این ها پشت پرده تصمیم ماه اوت (مرداد) ترامپ را برای اعمال تعرفه ۵۰ درصدی علیه هند ظاهرا به بهانه ادامه خرید نفت روسیه را تشکیل می دهند. اما پاسخ مودی چه بود؟ او دعوت شی جین پینگ رئیس جمهور چین را برای ملحق شدن به تعدادی از رهبران از جمله پوتین در اجلاس سازمان همکاری شانگهای در تیانجین پذیرفت؛ نشستی که بر نفوذ فزاینده دیپلماتیک پکن تاکید داشت.
این اولین سفر مودی به چین در هفت سال گذشته بود. دیدار و گفت و گوی یکساعته وی با پوتین در خودروی لیموزین رئیس جمهوری روسیه، پیام روشنی از مقاومت را ارسال کرد مبنی بر این که هند و رهبر آن، تسلیم فشارهای کاخ سفید نخواهند شد.
با این حال، تصمیم مودی برای ترک پکن قبل از رژه نظامی چین نشان می دهد که منافع دائمی همچنان روابط هند و چین را تعریف می کند. واشنگتن و دهلی نو هنوز دچار نوعی بی اعتمادی عمیق نسبت به قدرت و نیات شی جین پینگ هستند.
به نوشته تایم، نشانه های جدیدی از تمایل واشنگتن و دهلی نو برای دستیابی به توافقی برای محدود کردن آسیب به روابط شان مشاهده می شود. به ویژه، تحولات اخیر احتمال این را که آمریکا و هند توافقی تجاری جدیدی را تا پایان سال جاری میلادی اعلام کنند، تقویت کرده است.
این نشریه آمریکایی با اشاره به خوشبینی ها درباره توافقی در حوزه دیجیتال بین آمریکا و هند افزود: دو دولت توافق کرده‌اند که دسترسی به کد منبع یا اطلاعات مالکیتی دیگر را به‌عنوان شرط لازم برای فعالیت شرکت‌های آمریکایی در هند مطالبه نکنند.
این توافق برای شرکت‌های فناوری آمریکایی که نگران حفاظت از مالکیت فکری و امنیت داده‌ها هستند، بسیار مهم است. چنین رویکردی می‌تواند مسیر را برای فعالیت روان‌تر در اقتصاد دیجیتال در حال رشد، به‌ویژه در حوزه‌هایی مانند رایانش ابری، هوش مصنوعی و خدمات نرم‌افزاری هند را هموار کند.
همچنین مذاکره کننگان آمریکایی امیدوارند که هند محدودیت ها در زمینه واردات سویا از آمریکا را لغو کند که در این صورت، این تصمیم پیروزی بزرگی برای کشاورزان آمریکایی خواهد بود. آنها نگران تاثیر احتمالی تعرفه های ترامپ بر فروش محصولات خود هستند به ویژه که چین خرید محصولات آمریکایی را کُندتر کرده است.
در نهایت این که، مودی و ترامپ ممکن است اکتبر (مهر) در حاشیه اجلاس سران شرق آسیا در مالزی دیدار کنند. اما تا کاهش تنش ها و مذاکره برای رسیدن به توافقی تجاری، مسیر دشواری در پیش خواهد بود.
با این حال، هیچ یک از این موارد اعتماد شخصی از دست رفته بین ترامپ و مودی را بازنمی‌گرداند. منافع مشترک ژئوپلیتیکی و تجاری، زیربنای محکمی برای روابط دو کشور خواهد بود و پیشرفت بلندمدت گسترش و تعمیق روابط دو کشور کمک خواهد کرد.
اما با تصمیمات جدید ترامپ مبنی بر افزودن هزینه ۱۰۰ هزار دلاری برای دریافت ویزای H-۱B عوامل تحریک آمیز جدیدی پدیدار خواهند شد. این روادید به کارگران خارجی ماهر اجازه می‌دهد تا در ایالات متحده کار کنند. حدود ۷۰ درصد از دارندگان ویزای H-۱B در آمریکا تبعه هند هستند.
در میان تنش در روابط دهلی نو با واشنگتن، نخست وزیر هند در واکنش به وضع تعرفه ۳۰ درصدی در دولت ترامپ از شهروندان این کشور خواست که استفاده از محصولات خارجی را متوقف کرده و از محصولات داخلی استفاده کنند.
