یک اندیشکده اسرائیلی از حوثی‌های یمن همچنان به‌عنوان عنصر کلیدی تقابل با اسرائیل در آینده نام برده است. در بخش‌هایی از گزارش موسسه مطالعات امنیت ملی آمده است:
در میان ابهامات بسیار درباره اجرای آتش‌بس غزه با حمایت آمریکا و کشورهای عربی، پرسش کلیدی این است: آیا حوثی‌های یمن حملات خود به اسرائیل در حمایت از فلسطین و دیگر اهداف را متوقف خواهند کرد؟
پرتاب ۴ پهپاد به سوی ایلات در دومین سالگرد حمله حماس به اسرائیل (۷ اکتبر ۲۰۲۳) نشان‌دهنده نقص در استراتژی اسرائیل علیه گروه شبه‌نظامی حوثی یمن است که از نوامبر ۲۰۲۳ حملات خود به اسرائیل و کشتی‌های تجاری در دریای سرخ را آغاز کرده‌اند (حملات حوثی‌ها شامل موشک‌های بالستیک و پهپادهای انتحاری به بنادر اسرائیلی و کشتی‌های تجاری مرتبط با اسرائیل بود).
اسرائیل در برابر حملات حوثی‌ها غافلگیر شد و با وجود سابقه طولانی لفاظی‌های ضداسرائیلی و یهودستیزانه آن‌ها فاقد اطلاعات کافی درباره این گروه بود. رهبران اسرائیل گمان می‌کردند که استفاده از زور علیه اهداف یمنی، مشابه استراتژی بازدارندگی علیه حزب‌الله لبنان و حماس در غزه، حوثی‌ها را وادار به توقف حملات می‌کند. اما برخلاف دیگر اعضای «محور مقاومت» تحت حمایت ایران، حوثی‌ها به نظر فاقد نقطه ثقل استراتژیکی هستند که اسرائیل بتواند به‌طور مؤثر هدف قرار دهد.
اسرائیل از ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۴ مجموعه‌ای از حملات را آغاز کرد، عمدتا علیه زیرساخت‌های حوثی‌ها در بندر حدیده، نیروگاه‌ها و فرودگاه صنعا، پایتخت یمن. این حملات هزینه اقتصادی سنگینی به حوثی‌ها و مردم یمن تحمیل کرد، اما به نظر می‌رسد حوثی‌ها این هزینه را تحمل‌پذیر می‌دانند. در واقع، این درگیری محبوبیت حوثی‌ها را افزایش داد و آن‌ها را به‌عنوان بازیگری منطقه‌ای و بین‌المللی تقویت کرد.
این گزارش امنیتی خطاب به رهبران اسرائیلی ادعا می‌کند: رهبران ایران ابتدا این واقعیت را درک کردند و با توجه به محدودیت‌های حزب‌الله و شبه‌نظامیان شیعه در عراق، حوثی‌ها را به‌عنوان خط مقدم مبارزه با اسرائیل تقویت کردند. ایران کمک‌های نظامی به حوثی‌ها را افزایش داد تا آن‌ها بتوانند سرعت حملات به اسرائیل و کشتی‌های تجاری را حفظ کنند.
حتی اگر آتش‌بس بین اسرائیل و حماس پایدار بماند، مشکل حوثی‌ها برای اسرائیل احتمالا ادامه خواهد داشت. نمی‌توان «غول حوثی» را به چراغ جادو بازگرداند، زیرا آن‌ها اکنون خود را مدافع کل محور مقاومت می‌دانند، نه فقط حماس. بنابراین، ممکن است حوثی‌ها برای اعتراض به حملات اسرائیل به دیگر اعضای محور، مانند تهران یا بیروت، یا حتی ورود یهودیان به محوطه کوه معبد (محل مسجدالاقصی، سومین مکان مقدس اسلام)، موشک و پهپاد شلیک کنند. بیانیه اخیر حوثی‌ها درباره حملات اسرائیل به لبنان نشان‌دهنده نیات آینده آن‌ها و نقش خودخوانده‌شان به‌عنوان محافظان محور است (حوثی‌ها در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۵ بیانیه‌ای صادر کردند و اسرائیل را به دلیل حملات به جنوب لبنان محکوم کردند).
اسرائیل باید برای یک رویارویی طولانی و فعال با یمن، مستقل از کارزار غزه، آماده شود. استراتژی نمی‌تواند به عملیات «تک‌تیر» مانند ترور رهبران، مشابه آنچه علیه حزب‌الله انجام شد، وابسته باشد.
برای طراحی چنین کارزاری، اسرائیل باید کمبود اطلاعات درباره دشمن و فقدان حضور خود در منطقه دریای سرخ را جبران کند. ادعاهای اغراق‌آمیز درباره توانایی تغییر رژیم در صنعا، نیاز به مجموعه‌ای طولانی از اقدامات، نه‌فقط نظامی، را دست‌کم می‌گیرد.
اولویت اصلی اسرائیل باید تقویت اطلاعات باشد، با تمرکز بر درک توانایی‌های استراتژیک حوثی‌ها، از جمله محل موشک‌ها و پرتابگرهایشان. هرچند ترور اخیر چند مقام ارشد دولتی حوثی نشان‌دهنده بهبود اطلاعات اسرائیل است، بدون آگاهی بیشتر از محل رهبران قبیله‌ای حوثی و حملات مداوم به این اهداف، ایجاد ترس در میان رهبران ارشد این گروه دشوار خواهد بود.
این گزارش با طرح ادعاهایی علیه ایران به کنترل تسلیحاتی حوثی‌ها نیز اشاره می‌کند و می‌افزاید: علاوه بر این، اسرائیل باید با ناوگان پنجم آمریکا و کشورهای منطقه مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی، که به تضعیف حوثی‌ها علاقه‌مندند، همکاری کند. اسرائیل باید توانایی ایران و چین برای تامین قطعات تسلیحاتی حوثی‌ها را کاهش دهد (اخیرا چند محموله در عدن توقیف شده‌اند) و اطلاعاتی درباره عناصر نیروی قدس ایران در یمن، که برای ارتقای توان موشکی حوثی‌ها تلاش می‌کنند، جمع‌آوری کند (بنا به ادعای این اندیشکده اسرائیلی در ژانویه ۲۰۲۵، نیروی دریایی آمریکا ۲ محموله تسلیحاتی ایران به مقصد حوثی‌ها را در دریای عرب توقیف کرد).
در بخشی از توصیه‌های این اندیشکده اسرائیلی آمده است: مهمتر از همه، اسرائیل باید حضوری در دریای سرخ داشته باشد که انعطاف‌پذیری عملیاتی به آن بدهد و ائتلافی با کشورهای خلیج فارس و گروه‌های جنوب یمن، مانند شورای رهبری به ریاست رشاد عالمی، که هدفش جایگزینی رژیم حوثی است، تشکیل دهد. تا زمانی که حوثی‌ها در قدرت باشند، احتمالا از توانایی‌های استراتژیک خود علیه اسرائیل استفاده خواهند کرد و به ایران اجازه می‌دهند جای پای خود را در این منطقه استراتژیک عمیق‌تر کند. برخلاف نظر مقامات ارشد اسرائیلی که معتقد بودند جنگ ۱۲روزه اسرائیل علیه ایران (ژوئن ۲۰۲۵) حوثی‌ها را بازمی‌دارد، به نظر می‌رسد نتیجه برعکس بوده است.
این گزارش به اسرائیلی‌ها توصیه می‌کند: بنابراین، اسرائیل باید برای کارزاری طولانی و مستمر آماده شود که ترکیبی از اقدامات عملیاتی، سیاسی و فشار اقتصادی برای قطع دسترسی حوثی‌ها به منابع ایرانی و چینی و کاهش توانایی تولید داخلی یمن باشد. تنها یک کارزار هماهنگ، نه عملیات پراکنده، می‌تواند تهدید حوثی‌ها علیه اسرائیل — چه از طریق حملات مستقیم یا هدف قرار دادن کشتی‌های عازم اسرائیل — را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد. در این میان، سیاستمداران اسرائیلی بهتر است از خودستایی درباره اقدامات کنونی علیه تهدید حوثی‌ها خودداری کنند.
دانی (دنیس) سیترینوویچ، پژوهشگر ارشد برنامه ایران و محور شیعی در موسسه مطالعات امنیت ملی، یک اندیشکده مطرح اسرائیلی است. او ۲۵ سال در واحدهای مختلف فرماندهی اطلاعات دفاعی اسرائیل (IDI) حضور داشته است، از جمله به‌عنوان رئیس شاخه ایران در بخش تحقیقات و تحلیل و نماینده این بخش در ایالات متحده.
