مدتی است که نام یک شخصیت صهیونیست در همه جا بر سر زبان ها افتاده و محافل سیاسی و رسانه های منطقه در پی شناخت وی و بررسی زندگینامه اش هستند. او کسی نیست جز "ران درمر"Ron Dermer وزیر امور راهبردی اسرائیل که از او به عنوان "سایه نتانیاهو و مغز منفصل" وی یاد می شود.
«وزارت امور راهبردی» که در سال ۲۰۰۶ در دوران نخست وزیری ایهود اولمرت تاسیس شد، از آغاز وزارتخانه مهمی به حساب نمی آمد و نقش مهمی در تصمیمگیری ها نداشت. اما در دوران نخست وزیری نتانیاهو، ران درمر با نبوغ چشمگیری توانست این وزارتخانه را به سطح بسیار بالائی برساند بطوریکه نتانیاهو آن را وارد جلسات مهم کابینه کرد و بررسی مهمترین پرونده ها را بدان سپرد و گفته می شود که نتانیاهو بدون مشورت با درمر آب هم نمی خورد!
ران درمر که اصولا یک شخصیت سیاسی آمریکائی و فارغ التحصیل دانشگاه پنسیلوانیاست که پس از مهاجرت به اسرائیل تابعیت آمریکا را رها کرد و با تابعیت اسرائیل به عنوان سفیر به آمریکا رفت و در این مدت با ارتباطات گسترده ای که داشت توانست قدرت فوق العاده ای برای لابی رژیم صهیونیستی در واشنگتن فراهم آورد.
وی روابط خوبی با شخص دونالد ترامپ ، دارد و در دوران نخست ریاست جمهوری او، نقش مهمی درنظریه ابراهام و بخشش های سخاوتمندانه ترامپ به اسرائیل بازی کرده است. در شرایط کنونی که روابط ترامپ با نتانیاهو تیره شده، با آغاز روند مذاکرات بین تیم ترامپ و هیات ایرانی در مسقط و درآستانه سفر ترامپ به منطقه ، نتانیاهو، درمر را برای ملاقات با ترامپ به واشنگتن فرستاد. طبیعتا درمر، به دلیل روابط دوستانه قدیمی، با استقبال ترامپ روبرو شد.
بدیهی است که پرونده ایران موضوع اصلی مذاکرات بوده و درمر پس از این دیدارتاکید کرد که مطمئن است پرزیدنت ترامپ زیر بار یک "توافق بد" با ایران نخواهد رفت. موضوع مهم دیگر، در آستانه سفر ترامپ به منطقه، دستور وی به نتانیاهو است که جنگ غزه را سریعا تمام کند. واضح است که ترامپ مایل است در زمان حضورش در منطقه، همه جا آرام باشد.
به همین دلیل، وی اخیرا با انصارالله یمن نیز اعلام آتش بس کرد که این پیروزی مهمی برای یمن و ضربه سختی به رژیم صهیونیستی و به شخص نتانیاهو بود بطوریکه در محافل صهیونیستی گفته شد که ترامپ اسرائیل را در برابر موشک های حوثی ها تنها گذاشته است. لذا نتانیاهو که همچنان به کشتار و ویرانی در نوار غزه ادامه می دهد مجبور شد هیئتی را برای مذاکره پیرامون طرح مصر مبتنی بر آتش بس و ورود مواد غذائی به نوار غزه و مبادله اُسرا به قاهره بفرستد.
اما با کمال شگفتی مشاهده شد که ریاست این هیات به جای رؤسای دستگاه های امنیتی موساد و شین بت، به شخص ران برمر، وزیر امور راهبردی، سپرده شده است. یادآوری کنیم که ران درمر هیچ اعتقادی به آتش بس ندارد و اهمیتی برای مبادله اُسرا قائل نیست و به همبن دلیل مورد تنفر هزاران نفر از خانواده های اسیران قرار دارد که هر روز با تظاهرات گسترده در تل آویو خواستار اقدام برای آزادی عزیزانشان هستند. وی اخیرا اظهار داشته که جنگ فعلا ادامه دارد و یک سال دیگر، با پیروزی اسرائیل به پایان می رسد.
آنچه در این یادداشت مورد نظر ماست پرداختن به قاعده ای است که اخیرا توسط ران درمر در نشستی بیان شده و مورد توجه صاحبنظران قرار گرفته است. درمر گفته است : زمانی که به تعامل با رژیم های این منطقه می پردازید باید دو چیز را در نظر بگیرید: نیت و قدرت طرف های مقابل. نیت هرچند حسنه باشد ممکن است تغییر کند یا شاید شما در ارزیابی آن دچار اشتباه شده باشید؛ اما قدرت قدرت است و شما باید با دقت هرچه تمامتر کاری کنید که دشمن قدرت آزار رساندن به شما را نداشته باشد.
پس از آن است که می توان از راه حل های دیپلماتیک سخن گفت. این سخن مهمی است که ظاهرا به عنوان یک قاعده در راهبرد امنیتی رژیم صهیونیستی تثبیت شده است. این یعنی حتی اگر رژیمی دوست و در خدمت اسرائیل باشد نباید بالقوه امکان صدمه زدن به اسرائیل را داشته باشد و حتما باید خلع سلاح و تضعیف شود.
این همین کاری است که ارتش صهیونیستی در سوریه انجام می دهد و به رغم تمام خوش خدمتی ها و پیام های دوستانه که توسط رژیم جولانی ارسال می شود، ارتش صهیونیستی همچنان به عملیات نظامی برای نابود کردن عوامل قدرت در سوریه ادامه می دهد.
همچنین در لبنان، کسانی که از حزب الله انتقاد می کنند که اگر بعد از حوادث ۷ اکتبر به حمایت از غزه بر نمی خاست و وارد عملیات نمی شد این همه ضربه به لبنان وارد نمی آمد، باید بدانند که اشتباه می کنند وحمایت از غزه صرفا یک بهانه بود که ساعت صفر را جلو انداخت و گرنه رژیم صهیونیستی با امکانات اطلاعاتی و امنیتی عجیبی که با استفاده از روش های مدرن و هوش مصنوعی کسب کرده بود دیر یا زود به سراغ لبنان می آمد.
و سرانجام، اگر قبلا گقته بودیم که رژیم صهیونیستی با لجام گسیختگی اخیر و با طرح اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات، سراغ دیگر کشورهای منطقه بویژه مصر، عربستان سعودی و عراق نیز خواهد آمد، اینک قاعده راهبردی ران برمر ثابت می کند که علاوه بر آنچه در یادداشت های قبلی گفته شده، اسرائیل قدرت نظامی ارتش مصر و توانائی های تسلیحاتی سعودی را بر نمی تابد و سیاست های صلح آمیزو دوستانه با این رژیم به جایی نمی رسد و برای حفاظت از امنیت این منطقه و امنیت و قدرت کشورهای منطقه، راهی جز ائتلاف برای مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی وجود ندارد .
