چندی پیش خبرگزاری «اکسیوس» به نقل از منابع اروپایی و صهیونیستی، مدعی شد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به دونالد ترامپ و مقام‌های ایرانی اعلام کرده که از ایده توافق هسته‌ای که در آن ایران هیچ‌گونه امکان غنی‌سازی اورانیوم نداشته باشد، حمایت خواهد کرد.
این ادعای دروغ، امروز با واکنش طرف روسی همراه شد. وزارت امور خارجه روسیه با «کارزار سیاسی کثیف»خواندن گزارش ادعایی آکسیوس، هدف این گزارش را تشدید تنش‌ها پیرامون برنامه هسته‌ای ایران دانست.
وزارت امور خارجه روسیه در عین حال تاکید کرد: «مسکو به‌طور مداوم و مکرر بر لزوم حل بحران پیرامون برنامه هسته‌ای ایران منحصراً از طریق سیاسی و دیپلماتیک تأکید کرده و آمادگی خود را برای کمک به یافتن راه‌حل‌های قابل قبول ابراز کرده است».
سفارت روسیه در تهران نیز امروز با انتشار بیانیه ای با اشاره به پشتوانه امنیتی «آکسیوس» تاکید کرد: «این رسانه در شهر آرلینگتون، در آن‌سوی رودخانه پوتوماک و در نزدیکی پنتاگون، مقر سازمان سیا و مجموعه‌ای از اندیشکده‌ها مستقر است. گرچه نمی‌توان با قطعیت گفت چه نهادی پشت پرده این اقدامات قرار دارد، اما یکی از آخرین مطالب منتشر شده توسط این رسانه... به وضوح بخشی از یک کارزار سیاسی آلوده و هدفمند است که با هدف تشدید تنش‌ها حول برنامه هسته‌ای ایران به راه افتاده است».
با اینکه مطابق انتظار، روسیه گزارش دروغ آکسیوس را قویاً تکذیب کرد، اما باید دید، هدف این رسانه امنیتی از طرح گزارش دروغ چه بوده است. به نظر میرسد این رسانه ۳ هدف داشته است.
اولین هدف، معطوف به منزوی نشان‌دادن موضع مشروع جمهوری اسلامی ایران در زمینه «غنی‌سازی در داخل خاک ایران» است که بنابر ادعای آکسیوس، حتی روسیه به عنوان شریک راهبردی ایران، حاضر نیست از آن حمایت به عمل آورد.
دومین هدف، معطوف به کمرنگ ساختن مطالبه قانونی تهران در زمینه غنی‌سازی در چانه‌زنی‌های دیپلماتیک است. به بیان دیگر، هدف آکسیوس و نهادهای نظامی و امنیتی پشتیبان آن از دروغ مذکور، واداشتن تهران به عقب‌نشینی درباره حق غنی‌سازی و بازکردن گره مذاکرات، بدون هزینه برای طرف غربی است.
سومین هدف اما معطوف به مناسبات سیاست داخلی ایران است. جنگ روانی رسانه‌های امنیتی-نظامی نظیر آکسیوس در نظر دارند نظام سیاسی در ایران را در چشم مردم ایران به عنوان یک واحد سیاسی شکست خورده که حتی متحدینش نیز حاضر به حمایت از آن نیستند، نشان بدهند تا از راه این سرخوردگی به وجود آمده، اعتماد به نفس نظام برای مانور در سیاست خارجی به کلی از بین برود.
