محسن مهدیان مدیر مسئول همشهری در یادداشتی نوشت:
۱. کسانی که بی‌اطلاع یا مغرضانه بزرگ‌نمایی می‌کنند؛ تحریم‌ها هزینه دارد، اما فراتر از گذشته نیست.
۲. کسانی که با ترساندن از جنگ، مردم را مضطرب می‌کنند؛ در حالی‌که مکانیزم ماشه هیچ مشروعیت نظامی ندارد.
۳. کسانی که جمهوری اسلامی را متهم به کم‌کاری دیپلماتیک می‌سازند؛ در حالی‌که همه راه‌ها طی شد، اما غرب جز تسلیم چیزی نمی‌خواست.
۴. کسانی که به‌جای عبرت گرفتن از تجربه اعتماد به غرب، دوباره نسخه مذاکره می‌پیچند.
۵. کسانی که قدرت کشور را کتمان می‌کنند و پیام ضعف می‌فرستند و توفیقات کشور را نمی بینند.
۶. کسانی که خواسته یا ناخواسته با بازنشر محتوای رسانه‌های دشمن، به جنگ روانی او خدمت می‌کنند.
۷. کسانی که به جای تلاش برای قوی‌تر شدن، همچنان دل به وعده‌های دروغین «گشایش فوری» می‌بندند و مردم را سرگرم سراب می‌کنند.
۸. کسانی که همه مشکلات اقتصادی را به تحریم وصل می‌کنند و ناکارآمدی‌ها را پشت آن پنهان می‌سازند.
۹. کسانی که با دامن‌زدن به نگرانی‌های روانی، بر رشد حبابی دلار و طلا می‌دمند.
۱۰. کسانی که مشکلات کشور را چنان تصویر می‌کنند که گویا هیچ راه عبوری وجود ندارد و بن‌بست است؛ چه مسئولان سیاسی، چه فعالان رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی.
مکانیزم ماشه بیش از آنکه اثر واقعی داشته باشد، ابزار روانی است. دشمن می‌خواهد با خبرسازی، تهدید و تبلیغ، مردم را نگران کند و اعتمادشان به آینده را بگیرد. اما اگر جامعه مراقب این ده جریان باشد، بخش بزرگی از جنگ روانی خنثی خواهد شد.
جمهوری اسلامی مظلومانه همه راه‌ها را رفت تا با دیپلماسی مانع این تصمیم و خسارت مانده از برجام شود، اما زیاده‌خواهی غرب اجازه نداد. امروز این تجربه باید به سرمایه ملی تبدیل شود: اعتماد به غرب رفاه نمی‌آورد؛ غرب آمده تا راه ملت را ببندد، نه اینکه گرهی بگشاید.
