وحدت حوزه و دانشگاه، نیازی که برطرف نشد!

اخبار سیاسی-  از جمله آرمانها و اهداف انقلاب اسلامی ایران ، ایجاد اتحاد بین قشر تحصیلکرده دانشگاهی و قشر تحصیلکرده حوزوی بود . عمدا برای هر دو قشر واژه تحصیلکرده را انتخاب کردم تا یادمان نرود که هردو به دنبال علم و تحصیل هستند ، یکی در حوزه علم و دیگری در حوزه دین . چه بسا افرادی که در هر دو حوزه فعال هستند و این وحدت را نه در تئوری، که در عمل ، محقق کرده اند و دریافته اند که علم و دین مکمل یکدیگرند ؛ و ۲۷ آذرماه سالگرد شهادت کسی است که مصداق بارز چنین الگویی بود . شهید مفتح اندیشمندی بزرگ و عالمی متعهد بود که هم در حوزه دین به درجه اجتهاد رسیده بود و هم در حوزه علم به درجه دکترا نائل آمده بود و فردی پیشرو در زمینه ایجاد این وحدت بود .

به گزارش افکارنیوز،  در زمان قبل از انقلاب ، بارها و بارها تلاش شد تا حوزه مهجور و تعطیل شود و طلاب دینی با تهدید و تبعید و ... از تبلیغ دین دست بردارند و کنج عزلت را برگزینند و از سیاست و علم کنار روند . و از طرفی دانشگاه و دانشجو را به سمت فساد و غربگرایی سوق میدادند طوری که فقط بازخوان نوشته های آنان باشد نه تولید کننده و نه منتقد !

هم تلاش میشد دانشجو ، ضد دین و ضد روحانیت بار بیاید و هم کوشش میکردند تا طلبه ، دین خود را به روز نکند و با علم روز بیگانه و در تضاد باشد و نهایتا به دوری این دو حوزه دامن میزدند .

پس از انقلاب با رهنمودهای عالمانه امام خمینی (رحمه الله علیه) و سپس بیانات دلسوزانه امام خامنه ای ( حفظه الله ) و دیگر دانشجویان و حوزویانی که هم به اهداف شوم دشمنان آگاه بودند و هم به نتایج این وحدت، امیدوار ، تلاش شد تا هم حوزه از تهجر درآید و به روز رسانی شود و روحانیون وارد فضای دانشگاهی شوند و انس و الفتی را با دانشجویان ایجاد کنند و هم دانشگاه به تطبیق علم و دین پرداخته و حقوق اسلامی و طب اسلامی و فقه اسلامی را در میان علوم خود جای داده و ترویج کند .

البته که در این میان کار حوزویان و روحانیون بسی سخت تر و دشوارتر است ، چرا که روحانی نما داریم ولی مثلا دکترنما، مهندس نما، معلم نما و ... نداریم . هر کسی در هر شغل و لباسی که هست اگر خیانت کند مورد مذمت و اعتراض قرار میگیرد ، چه دکتر باشد که مثلا به خاطر پول ، فلان دارو را تبلیغ کند که بیخاصیت است یا از عهده درمانی برنیاید و نسخه بپیچد، چه مهندسی که از مصالح کار خود بزند و کم کاری و اهمال کاریش باعث تخریب و ازبین رفتن جان عده ای بیگناه شود، چه معلمی که با بیان ناصواب خود یا تنبیه یا ... دانش آموز خود را به راهی غیر از علم درست و صحیح سوق دهد؛ ولی این میان اگر یک روحانی کار خود را درست انجام نداد ، بی تدبیری کرد ، با حرف و سخن خود عده ای را به هلاکت انداخت ، با بیان احکامی اشتباه ، قضاوتی نادرست کرد ، و یا هر خطایی مرتکب شد ، قشر عامه مردم دیگر آن خطا را نه از آن شخص که به کل ملبّسین به این لباس عمومیت داده و از آن تبّری میجویند ! البته شاید هم تقصیری نداشته باشند ! قاطبه مردم فکر میکنند کسی که درس دین خوانده و لباس تبلیغ دین پوشیده ، باید رفتار و کردار و گفتارش هم مطابق دین باشد و نمونه ای از یک انسان کامل و اگر نبود پس شایسته پوشیدن آن لباس و آن لفظ روحانیت نیست ،چرا که آن را مقدس میدانند .

این در حالی است که پزشکی و معلمی و مهندسی و دیگر مشاغل ، بر فرض قسم نامه خوردن و زیر قسم زدنشان ، لباس مقدسی ندارند و ادعای دین و ایمان نمیکنند .

بگذریم ! الغرض در این زمانه که هجوم تبلیغات مسموم بیگانه ، بعضا باعث ترور بعضی روحانیون و ایجاد فضای رعب و خشونت علیه این قشر شده است، "آن سخت کوشی در آموختن که از ممیّزات حوزه‌های علمیه است، باید در دانشگاه بعنوان سنّت اصیل دانش‌آموزی بکار گرفته شود و آن آینده‌نگری همراه با طرح و برنامه که از مشخصات محیط دانشگاهی است، باید در حوزه‌ها پذیرفته شود.".(ازبیانات رهبر انقلاب۱۳۶۰/۰۹/۲۷)

امید است که در آینده ای نزدیک ، بر تعداد متعهدین متخصص در حوزه علم و دین و عمل افزوده شده و آرمان وحدت بین این دو حوزه ، پررنگتر گردد .

صفورا ترقی