امید که با حضورتان ببینیم چقدر حالمان قرار است خوب شود. پرویز پرستویی متنی را خطاب به محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم منتشر کرد که به شرح زیر است:
«چند روزی از صبح تا بعدازظهر، پای تلویزیون نشستم
و از شبکه خبر، بهتر از بعضی از نمایندگان مجلس که مدام یا با هم حرف میزدن، یا راه میرفتن، یا با موبایل مشغول بودند و حتی به تذکرات رئیس مجلس هم توجه نداشتند، به سخنان مخالف و موافق وزرای پیشنهادی و نطق وزرای پیشنهادی را هم خوب شنیدم و هم خوب تماشا کردم. چرا که کار ما جماعت در عالم هنر خوب دیدن و خوب شنیدن است وگرنه راه را اشتباه آمده ایم. باید بدانیم چه کسانی قرار است سکان این کشتی به گل نشسته را بدست بگیرند. بالاخص سخنان شما را بدون از دست دادن کلمه‌ای گوش دادم و در ذهنم ثبت کردم. حتی نشان به آن نشان که اشتباها، در جمله پایانی خود فرمودید: عرایضم را با یک بیت شعر از نادر ابراهیمی که آقای محمد نوری آنرا سروده‌اند تمام میکنم! لازم به ذکر است که زنده یاد محمد نوری خواننده ترانه: «مابرای آنکه ایران گوهری تابان شود خون دل‌ها خورده ایم» بودند نه سراینده خوب طبیعی است در برنامه زنده، گاهی چنین اشتباهاتی رخ می‌دهد.
به هر تقدیر شما از دیشب بر صندلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشستید که با صندلی‌های دیگر فرق فاحش دارد. مسئولیت بسیار سنگین و مهم، چراکه این صندلی، صندلی فرهنگ است، مهمتر از این؟ یا بهتر بگویم شما از امروز ۴سال در خانه‌ای که ما مالک‌اش هستیم، به شکل استیجاری سکنی گزیدید. اگر مستاجر خوبی باشید، شاید چهار سال دیگر این قرارداد را با شما تمدید خواهیم کرد.به هر حال خوش آمدید، این خانه را تحویل شما دادیم. امیدواریم که از آن خوب نگهداری کنید.
اگر همسایه خوبی باشید با هم رفت و آمد هم خواهیم داشت وگرنه بودند همسایگانی که با ما کنار نیامدند و بدون خداحافظی از هم جدا شدیم. در این تاریخ چهل و چند ساله وزرایی که بر صندلی کنونی شما نشستند، آن‌ها که با ما رفاقت و دوستی داشتند، هم آثار خوبی ساخته شد و هم حال خودمان خوب بود و هم مردم حال خوبی داشتند. در غیر اینصورت ما سالهاست که پوستمان کلفت شده و طاقتمان زیاد.
امید که با حضور شما، ببینیم چقدر حالمان قرار است خوب شود. باید دید با تعامل با هم چقدر می‌توانیم این مردم عزیز را که حتی با سیلی هم صورتشان سرخ نمی‌شود را به آرامش دعوت کنیم.
آقای اسماعیلی ما در ابتدا حرف‌های خوب از مسئولینی که پست و مقامی می‌گیرند زیاد شنیدیم ولی دریغ از عمل
امید که شما حرف و عملتان یکی باشد.
