به نقل از سایت فرهنگ نگار، یکی از مهم‌ترین شاخص‌ها در زندگی فردی و اجتماعی یک جامعه مبحث مهم اشتغال و بیکاری است؛ بر همین اساس یکی از عوامل محاسبه موفقیت یا عدم موفقیت دولت‌ها میزان اشتغال‌زایی و کاهش نرخ بیکار به شمار می‌آید.
اخیراً علی طیب نیا، وزیر اقتصاد و دارایی طی تحلیلی آماری ابراز داشته بود که میانگین رشدی که اقتصاد ایران در طول یک دهه به ثبت رسانده ۲/۲ درصد است و با این رشد حداقلی دو میلیون بیکار مطلق، چهار میلیون همسایه بیکاران مطلق دارد و به گفته علی طیب‌نیا به خیل بیکاران کشور به‌زودی پنج میلیون نفر دیگر هم اضافه می‌شود که درمجموع بحران بیکاری برای ۱۱ میلیون نفر را ایجاد خواهد کرد. در شرایط فعلی حدود ۵ میلیون دانشجوی مشغول به تحصیل و متولدین ۳ دهه گذشته در آستانه ورود به بازار کار هستند و این یعنی رسیدن عدد بیکاری به ۱۱ میلیون نفر.
اسماعیل قادری‌فر، مدیرکل دفتر تجاری‌سازی فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز در این خصوص اظهار داشته است که حدود پنج میلیون دانشجو در حال تحصیل در کشور هستند که حدود سه میلیون نفر از آن‌ها در رشته علوم انسانی و هنر تحصیل می‌کنند و متأسفانه نبود مدیریت صحیح برای این بخش از دانشجویان ممکن است در آینده کشور را با سونامی خطرآفرین بیکاری روبه‌رو کند.
عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور هم اخیراً با هشدار نسبت به مسئله بیکاری در آینده با اشاره به‌ضرورت تحقق اقتصاد مقاومتی و افزایش تولید و اشتغال تاکید کرده بود که با روند فعلی، ۳.۵ میلیون بیکار تا ۲۰ سال آینده ۱۶ میلیون نفر می‌شود.
عزیز اکبریان، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس نیز یک هفته قبل از طیب نیا گفته بود: بر اساس آمار مرکز پژوهش‌های مجلس که با آمار دولت متفاوت است ۷ میلیون نفر بیکار در کشور وجود دارد که این امر برازنده کشور ما نیست.
با تمام این اوصاف طبق جدیدترین گزارش وزارت کار درباره وضعیت بیکاری، تعداد بیکاران مطلق کشور را ۲ میلیون و ۸۸۷ هزار نفر اعلام کرد. درعین‌حال، اعلام شد ۲ میلیون و ۶۴ هزار نفر از مجموع بیکاران کشور که تاکنون حتی یک ساعت هم تجربه شغل نداشته‌اند مرد و ۸۲۲ هزار نفر نیز زن هستند. درحالی‌که نرخ بیکاری عمومی کشور در زمستان سال گذشته که آخرین گزارش رسمی از اوضاع بازار کار کشور است ۱۱.۸ درصد بود، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در همین زمان همچنان بالا و به میزان ۲۸.۶ درصد است، این موضوع نشان می‌دهد که بیکاری جوانان ۲.۴ برابر سایر گروه‌ها بوده و در بحران به سر می‌برد.
تمام این سخنان که از سوی مسئولان مطرح می‌شوند هرچند که دارای یک تفاوت آماری بسیار شدید هستند اما نشان از یک واقعیت بزرگ و تلخ دارد و آن‌هم آمار به‌شدت بالای بیکاری در کشور است؛ آماری که امروزه هر خانواده ایرانی به‌شدت با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند و دور یا نزدیک افرادی را می‌بیند که از عدم وجود کار رنج می‌برند.
این مسئله در کلام مردم نیز به‌وضوح خود را نشان می‌دهد؛ عدم یافتن کار از یکسو و ورشکستگی بنگاه‌های اقتصادی کوچک و بزرگ در چند سال اخیر و اخراج از آن از سوی دیگر سبب گردیده تا این معضل به‌شدت در میان مردم خودنمایی کند.
این مسئله در استان قم نیز به یکی از معضلات تبدیل‌شده تا جایی که طبق آخرین آماری که نصرالله بازوند، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قم در اسفندماه سال گذشته، گفته بود که نرخ بیکاری در استان قم ۱۲ درصد است و این رقم از میانگین کشوری یعنی ۱۰ و ۹ دهم درصد بالاتر است.
این آخرین آماری است که در خصوص وضعیت بیکاری در استان قم توسط یک مقام مسئول منتشرشده است اما بسیاری از مسئولان استانی در این خصوص ابراز نگرانی کرده‌اند که به‌عنوان نمونه در آخرین واکنش به این مطلب علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی، شب گذشته با اشاره به وضعیت و آمار بیکاری گفت: به‌طور حتم کلید حل معضل بیکاری تقویت و توجه به مقوله تولید در کشور است ازاین‌رو تا زمانی که تولید راه نیافتد نمی‌توان به توسعه کشور و ایجاد اشتغال فکر کرد ازاین‌رو تمام مردم به‌ویژه مردم قم باید در جهت راه‌اندازی کارهای تولیدی اقدام کنند و ما در این مسیر آن‌ها را حمایت می‌کنیم.
به‌هرحال مسئولان باید در خصوص حل این معضل چاره‌ای بی اندیشند چراکه وجود حالت رکود و تورم از یکسو عدم وجود شغل مناسب سبب می‌شود مسائل مختلف اجتماعی به وجود آید.
