گروه استانها: برای بهبود وضعیت موجود ورزشگاهها با استاد رسول صادقی کارشناس و مربی فوتبال تبریزی گفت و گو کرده و به زعم وی از آنجایی که هواداران یکی از ارکان اصلی رقابتهای ورزشی هستند و ورزش فوتبال به عنوان پرمخاطبترین رشته ورزشی از این قاعده مستثنی نیست نقش کمیته فرهنگی و مسئولیت اجتماعی در ورزشگاهها از سوی دیگر نهادهای اداری از قبیل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما و دیگر نهادهای فرهنگی باید بررسی و مورد بازخواست قرار بگیرد و تنها باشگاه مطبوع و اداره ورزش و جوانان مرکز سیبل انتقادات کم کاری فرهنگی قرار نگیرند.
وی با بیان اینکه مسائل فرهنگی، باورها و ارزشهای هر جامعهای مختص آن جامعه است، عنوان کرد: باید ابتدا سواد فرهنگی هواداران را ارتقا دهیم که متأسفانه در این خصوص تا به حال کاری انجام داده نشده است و گاهی شاهد بروز تخلفاتی از سوی عدهای از تماشاگر نماهای حاضر در ورزشگاه هستیم که اگر مدیران و متولیان امر فوتبال و ورزش در کشور به صورت ریشهای و تخصصی راه حلی برای اصلاح آن پیدا نکنند ممکن است تبعات ناخوشایندی داشته باشد.
صادقی با اشاره به بالا رفتن سیستمهای فناورانه در جامعه، اضافه کرد: عملکرد هواداران در سکوهای ورزشگاه آبروی ایران را به نمایش میگذارد و هر رفتاری بازتابی از فرهنگ آن کشور میباشد.
وی از لذت تماشای فوتبال که حلقه مفقوده ورزشگاههای ایران است سخن گفته و عدم دست یابی به این مهم را ناشی از عملکرد ضعیف مدیران ورزشی دانست.
کارشناس ورزشی اذعان داشت: با توجه به عدم ارائه برنامههای فرهنگی از سوی نهادهای دخیل در این امر اکثر رسانهها برای بررسی مشکلات ورزشگاهها هیئت فوتبال و اداره ورزش و جوانان را سیبل خود قرار میدهند در حالی که ساختارهای فرهنگی تحت تأثیر عملکرد نهادهایی بیش از نهادهای گفته شده میباشد.
سلاح محرومیت تماشای مسابقات درست نیست
وی در خصوص محرومیت هواداران از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال خاطرنشان کرد: کمیته انضباطی و سازمان لیگ همواره با بهره گیری از سلاح محرومیت تماشای مسابقات از سوی هواداران و جریمههای مالی تلاش کرده است چنین تخلفاتی را کنترل کند که معتقد هستم این موضوع به تنهایی نمیتواند باعث ارتقا سواد فرهنگی هواداران باشد و باید در این راه آموزش و تربیت تعریف شده باشد.
مربی فوتبال تبریزی تاکید کرد: متأسفانه باشگاههای ورزشی ساختار هواداران را عین ساختار باشگاهی خود از قبیل مربیان، بازیکنان و کادر اجرایی باشگاه در نظر نگرفته و نگاه ابزاری به هواداران داشتهاند و هواداران را در ساختار خود ندیدهاند.
وی به بررسی ویژگیهای دموگرافی تماشاگران استان اشاره کرده و یادآور شد: در این بررسی میزان تحصیلات، سن، شغل، منطقه جغرافیایی و منطقه سکونت تماشاگران که ترکیبی از فرهنگهای مختلف آذربایجان و سطح ملی میباشد مورد توجه قرار میگیرد چرا که در مواقعی شاهد این موضوع هستیم که برخی از تماشاگران نمیتوانند احساسات و هیجانات خود را در مسیر مثبت کنترل و مدیریت کنند که در این بین نقش مدیران و مسئولین ورزشی بیشتر به چشم میخورد.
صادقی با بیان اینکه در بررسیهایی که انجام دادهایم متوجه این موضوع شدیم که در دهه ۶۰ و ۷۰ علی رغم حضور نزدیک به چهل هزار تماشاگر در ورزشگاهها بازیها بدون هیچ مشکلی و بدور از رفتارهای ناشایست در شهر تبریز برگزار و خاتمه مییافت متأسفانه اکثر تماشاگران حاضر در ورزشگاهها نمیتوانند در فضای مجازی بین ۲ مفهوم رقیب و دشمن فرقی قائل شوند و به بی احترامی به تیم و هواداران حریف روی میآورند که این موضوع نیز ناشی از غفلت نسبت به فرهنگ هواداری است.
ترسیم منشور حقوقی تماشاگران و هواداران فوتبال
وی هوادار را یکی از ارکان اصلی در ورزش حرفهای و فوتبال برشمرده و یادآور شد: متأسفانه این بخش هرگز دیده نشده است و اقداماتی هم که انجام شده است به جای آنکه الگو برداری باشد کپی برداری بوده اما هیچگاه به صورت ریشهای و بنیادی به این بخش مهم پرداخت نشده است و باید در ترسیم منشور حقوقی تماشاگران و هواداران فوتبال نقش خودمان را ایفا کنیم.
صادقی اضافه کرد: به دنبال ارتقا فرهنگ هواداری شاهد ارتقا کیفیت فوتبال حرفهای، افزایش رضایت مندی تماشاگران و همچنین افزایش امنیت و کیفیت ورزشگاهها خواهیم بود.
کارشناس فوتبال اظهار کرد: مدیران ورزشی میتوانند با ارائه آموزش، اطلاعاتی به تماشاگران از قبیل اینکه در داخل ورزشگاه چه رفتاری را باید انجام دهند و چه رفتاری را نباید انجام ندهند در بهبود وضعیت ورزشگاه تأثیر گذار باشند و این منطقی است که اگر کسی از چنین بایدها و نبایدها عدول کند دچار محرومیت میشود و باید این جریمه فقط شامل حال متخلفان باشد و نه اینکه کل تماشاگران محروم شوند.
صادقی عنوان کرد: در ورزشگاه باید شرایطی فراهم شود که تماشاگر فشارهای بیرون از ورزشگاه را فراموش کرده و فضای ورزشگاه برای آنها لذت بخش و نشاط آور باشد اما به این دلیل که این موضوع فراموش شده است و مسئولان برای آن فکری نکردهاند شاهد انباشت خشونت در محیط ورزشگاهها هستیم.
کارشناس فوتبال در خصوص نقش لیدرها توضیح داد: تا زمانی که کانونهای هواداری به نقش اصلی خود را در ساختار باشگاهها عمل نکنند، لیدرها که نماینده انسانی این کانونها هستند نمیتوانند در توسعه فرهنگ هواداری حرکتی داشته باشند لذا ابتدا باید کانونها مستقل باشند و همچنین مسئولین باشگاهها باید ساختار کانون را مثل دیگر ارکان باشگاه در نظر بگیرند.
کمیته فرهنگی و مسؤولیت اجتماعی باید توسط افرادی که توانمند و متخصص این حوزه هستند تشکیل و مسائل مربوط به سکوها و هواداران را به دقت ریشه یابی کنند و در جهت اصلاح ضعفها و ارتقا سواد هواداری برنامههایی را پیاده کنند که متأسفانه در طول این سالها هوادار و حقوق هواداران به دست فراموشی سپرده شده است.
گفتنی است، در خطه آذربایجان پرشورهای تراکتور که با تیم محبوب خود زندگی کرده و ارتباط تنگاتنگی از لحاظ فرهنگ، سنن و غیرت منطقهای با تیم محبوب تراکتور داشته و دارند و به نوعی هویت ملی را به نمایش میگذارند.
تیم فوتبال تراکتور از زمان تشکیل خود که به سال ۱۳۴۹ شمسی در شهر تبریز بر میگردد همواره مورد حمایت هواداران خود بوده و بخصوص از سال ۱۳۸۸ که این تیم تبریزی توسط فراز کمالوند به لیگ برتر صعود کرد از آن زمان تا کنون چه در بازیهای خانگی و چه در بازیهای خارج از خانه حمایت و همراهی تیم را از سوی هواداران خود داشته است.
امسال تراکتور تنها نماینده ایران در بازیهای لیگ نخبگان آسیا میباشد و از چهار بازی انجام شده ۸ امتیاز را دشت کرده و در این چهار بازی که ۲ بازی در خانه انجام گرفته از حمایت و حضور بیش از ۷۰ هزار تماشاگر بهره برده است و بی شک این حضور در نتایج کسب شده تأثیر گذار بوده است.
هواداران تراکتور با شعارهای فرهنگی از قبیل "عیبی یوخ" (مشکلی نیست جبران میکنید) زمان گل خوردن، "سن چاغیرسان گلرم من" (هر وقت صدایم کنی میایم) قبل از شروع بازی و حین بازی، "بیر ایکی اوچ" (یک، دو، سه) زمان ورود به میدان و زمان اتحاد و پایان بازی، و شعارهای دیگر فوتبالی در طول بازی به بازیکنان تیم خود روحیه و حمایت همه جانبه را القا میکنند.