اسماعیل قلیزاده این روزها به یکی از پدیدههای فصل و جوانی امیدوارکننده برای استقلال تبدیل شده است. بازیکنی که در حساسترین شب آسیایی استقلال، توانست برای تیمش گلزنی کند آن هم درست یک روز پس از اینکه جایی در فهرست تیم امید نداشت.
قلیزاده در دقیقه ۱۵ دیدار سرنوشتساز مقابل المحرق، به کمک تیمش آمد و یک گل حساس به ثمر رساند. روی نفوذ و ارسال دقیق صالح حردانی، این بازیکن ۱۹ ساله با هوشیاری بالا در محوطه ششقدم مسیر توپ را قطع کرد و نخستین گلش با پیراهن استقلال را به ثمر رساند؛ گلی که مسیر صعود آبیها را هموار کرد و ورزشگاه المرحق را به سکوت کشاند. اینکه اولین گل آسیایی و نخستین گل با پیراهن استقلال، در چنین مسابقهای به ثمر برسد، برای هر بازیکن جوانی یک نقطه عطف بزرگ است.
درخشش قلیزاده به این بازی محدود نمیشود. او پیش از این مقابل خیبر خرمآباد یک پنالتی برای استقلال گرفت و نشان داد که از مسئولیت نمیترسد و شخصیت بازی در لحظات حساس را دارد. در دیدار آسیایی برابر الوصل نیز با ارسال یک پاس گل به سحرخیزان، نقش مؤثری در فاز تهاجمی ایفا کرده بود. حالا قلیزاده تبدیل به بازیکنی شده که هم پنالتی میگیرد، هم پاس گل میدهد و هم در شبهای بزرگ گل میزند؛ ویژگیهایی که برای یک وینگر جوان، ارزشمند و تعیینکننده است.
نقش اعتماد ریکاردو ساپینتو در این روند کاملاً مشهود است. هرچه سرمربی پرتغالی بیشتر به قلیزاده میدان داده، این بازیکن با جسارت و اعتمادبهنفس بیشتری بازی کرده و پاسخ این اعتماد را با عملکرد فنی داده است. قلیزاده پس از گل تاریخیاش هم با انتشار پیامی احساسی نوشت که این گل تحقق یکی از رویاهای کودکیاش بوده و تنها آغاز راه است
شاید دعوت نشدن به تیم امید برای او تلخ بوده باشد اما مسیری که در استقلال طی میکند نشان میدهد اگر این روند ادامه پیدا کند، نام اسماعیل قلیزاده خیلی زودتر از آنچه تصور میشود، به شکل جدیتری در فوتبال ایران شنیده خواهد شد.
