هر کسی حتی دقایقی از برنامه چهار شگفت‌انگیز را دیده باشد به روشنی متوجه این موضوع می‌شود که این چهار نفر اصلا ویژگی شگفت‌انگیز بودن را ندارند. آن‌ها بیشتر چهار مسخره کننده بی نمک هستند؛ حتی نمی‌گویم «دلقک» چون کار دلقک شوخی کردن با خود است و قرار است دیگران به او بخندند اما این‌ها خودشان به دیگران می‌خندند و بیشتر روی اعصاب مخاطب راه می‌روند.
هر کسی حتی دقایقی از برنامه چهار شگفت‌انگیز را دیده باشد به روشنی متوجه این موضوع می‌شود که این چهار نفر اصلا ویژگی شگفت‌انگیز بودن را ندارند. آن‌ها بیشتر چهار مسخره کننده بی نمک هستند؛ حتی نمی‌گویم «دلقک» چون کار دلقک شوخی کردن با خود است و قرار است دیگران به او بخندند اما این‌ها خودشان به دیگران می‌خندند و بیشتر روی اعصاب مخاطب راه می‌روند.
تلویزیون این روزها رئالیتی‌شویی را به جمعِ برنامه‌های سرگرم‌کننده خود آورده که نه به دنبالِ استعدادیابی است و نه رقابت؛ بلکه با دوربین مخفی، یک رقابت دوستانه را به نمایش می‌گذارد.