دشت مسیله دشتی هموار بدون هیچ گونه عارضه طبیعی از شمال به شهرستان ورامین، از جنوب به دریاچه نمک، از غرب به کوه سفید قم و از شرق به ارتفاعات دروازه امام محدود می‌شود. دو قسمت از این دشت به هفت لعل ها، قسمتی سیاه پرده، قسمتی به تله سرخ، قسمتی به بندعلیخان و قسمتی نیز به پرده زرد مشهور است.
بندعلیخان که مشهورترین ناحیه این دست است به دلیل آب بندان‌هایی که در فصل پائیز و زمستان به محض نخستین ریزش باران‌های موسمی و هجوم سیلاب‌ها به دشت شکل می‌گیرد، زیستگاهی برای پرندگان وحشی مهاجر آبزی کشور می‌شود، که علاوه بر پرندگان آبزی، گونه‌های خشک زی بسیار نادر و ارزشمندی، چون هوبره و انواع پرندگان شکاری زمستان را در این منطقه سپری می‌کنند.
در حال حاضر در دشت بندعلیخان، زمانی که باتلاق‌ها نمایان می‌شود انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی، چون درنا، قو، غاز خاکستری و اردک‌های غاز نما، چون آنقوت و عروس مرغابی، خونکا، فیلوش، کیلار، اردک نوک پهن و ... به زندگی طبیعی خود ادامه می‌دهند.
در زمستان‌های خشک و غیر باتلاقی دشت مسیله، پرندگانی، چون باقرقره، هوبره، انواع پرندگان شکاری، چون بالابان، سنقر، عقاب طلایی، دلیچه و قوچ زندگی می‌کند.
شهرستان ورامین سرزمین روزگاران کهن
شهرستان ورامین در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان تهران و در حاشیه شمال غربی کویر مرکزی ایران واقع شده است، این شهرستان از شمال به پاکدشت و از جنوب به استان قم و فشافویه و از غرب به ری و از شرق به پیشوا و پارک ملی کویر منتهی می‌شود.
ورامین به دلیل خاک حاصل خیزی که دارد از روزگاران کهن مورد توجه اقوام گوناگون بوده و به همین دلیل هم مملو از آثار به ارزش تاریخی و فرهنگی است که تاکنون بیش از ۵۰ اثر در این شهرستان شناسایی شده و ۸۱ آثار آن در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.
