بررسی اثر «یارکوفسکی» بر یک سیارک

به گزارش افکارنیوز به نقل از ايسنا، نور خورشيد بر سطح سيارك ها اثر گذاشته و باعث گرم شدن آنها مي شود. هنگامي كه نور جذب شده از خورشيد به صورت گرما و حرارت آزاد مي شود، اين گرما باعث چرخش و حركت سيارك مي شود. اثر نور خورشيد بر سطح سيارك ها اثر ياركوفسكي ناميده مي شود.

«استیو چسلی» از محققان برنامه اشیاء نزدیک به زمین وابسته به آزمایشگاه پیشرانش جت(JPL) ‌ ناسا موفق به اندازه گیری «اثر یارکوفسکی» بر تغییر مداری سیارکی در فاصله چندین میلیون مایل دورتر شده است.

محققان با استفاده از سیستم رادار خورشیدی گلدستون در صحرای کالیفرنیا، تلسکوپ فضایی Spitzer‌ و رصدخانه Arecibo‌ در پورتوریکو موفق به اندازه گیری جرم و تغییرات مداری سیارک ۱۹۹۹ RQ۳۶ شدند.

برای اندازه گیری جرم سیارک باید مدار و هر عاملی که بر تغییرات مداری سیارک تأثیر می گذارد، از جمله اجرام آسمانی همسایه یا نیروی دافعه اطراف، مورد بررسی قرار گیرند.

با توجه به داده های این سه مرکز و اثرات گرانشی خورشید، ماه، سیارات و سیارک های همسایه مشخص شد که سیارک ۱۹۹۹ RQ۳۶ طی ۱۲ سال گذشته ۱۶۰ کیلومتر از مدل ریاضی خود منحرف شده که تنها توضیح منطقی برای این تغییر مدار سیارک، «اثر یارکوفسکی» است.

«چسلی» تأکید می کند: در حالت اوج و زمانی که سیارک در نزدیک ترین فاصله با خورشید قرار دارد، «اثر یارکوفسکی» بر سیارک در حدود نیم اونس(۱۴ گرم) است، اما همین نیروی بسیار ضعیف قادر است جرمی به وزن میلیلون ها تن را به جلو هدایت کند.

بر اساس محاسبات صورت گرفته سیارک ۱۹۹۹ RQ۳۶ بالغ بر ۶۰ میلیون تن جرم و پهنایی در حدود نیم کیلومتر دارد.

سیارک ۱۹۹۹ RQ۳۶ یکی از سیارک های مورد علاقه محققان ناسا بوده و قرار است در سال ۲۰۱۶ روبات فضایی با سفر به این سیارک، نمونه هایی جمع آوری و برای تحقیقات بیشتر به زمین منتقل کند.