به گزارش افکارنیوز، غلامرضا شافعي وزير دولت آقايان هاشمي وخاتمي به رياست بزرگترين سازمان صنعتي كشور (ايدرو )منصوب شد.
این خبر کوتاه و بهت آور از جنبه های مختلفی قابل بررسی است.

به گزارش صراط، در اینکه غلامرضا شافعی از نزدیکان هاشمی رفسنجانی بوده و هست جای هیچ تردیدی نیست اما اینکه چرا احمدی نژاد با این انتصاب موافقت کرده و از طرفی شافعی که پیش از این در دولتهای کارگزاران و اصلاحات سالها در کسوت وزارت بوده، در آخرین ماههای دولت دهم سکان هدایت سازمان گسترش ونوسازی صنایع را پذیرفته قابل تامل است. در این باب ذکر چند نکته و یادآوری مسائلی مبهم ضروری به نظر می رسد.

۱ - با این انتصاب احمدی نژاد گام دیگری را برای اصلاح رفتارهای چند سال گذشته خود برداشته و از مدل ستیز با هاشمی به تعامل سازنده با وی روی آورده است.
در عملکرد ایشان مواردی همچون بازگشت به جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام و حذف خطابه های تند علیه دولتهای قبل را می توان نمونه های از این مدل نام برد.
لذا با این تفاسیر باید پیش از پیش آماده انتصابات جدیدی در ماههای پایاتی عمر دولت دهم باشیم.

۲ - احمدی نژاد پذیرفته باید از مدیران کارکشته و با تجربه استفاده کند لذا در شرایط خاصی که در کشور وجود دارد و برخی ضعفهای اساسی در مدیریت کشور، دولت را به این موضوع رسانده که از نیروهای قدیمی و با تجربه استفاده کند.

۳ - احمدی نژاد با پیش بینی آینده سیاسی کشور از هم اکنون با پالسهایی همچون انتصاب برخی مدیران منسوب به دولتهای گذشته، راه را برای ماندگاری و حفظ مدیران خود در دولت بعدی هموار کرده تا آنان نیز به همین شیوه با مدیرانش برخورد کنند.

۴ - تجربیات شافعی در شرایط تحریم باعثشده وی به ریاست بزرگترین سازمان صنعتی کشور منصوب شود.
بی شک باید این انتصاب را به فال نیک گرفته و آنرا در راستای بهبود عملکرد سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران دانست اما سوالی که همچنان بر قوت خود باقیست چرایی ورود نزدیکان هاشمی به دولت آنهم در سال پایانی فعالیت احمدی نژاد است؟!