به گزارش افکارنیوز به نقل از کیهان ،بي بي سي در پاسخ به نوشته هفته گذشته علوي تبار در سايت كلمه كه خواستار تداوم توافق نانوشته ميان اپوزيسيون و اصلاح طلبان شده بود، به قلم يكي از عناصر ضد انقلاب مقيم پاريس نوشت: آقاي علوي تبار گلايه كرده كه اين توافق در حال زوال است. من توضيح مي دهم كه اين توافق چرا در شرف نابودي است.

مخالفان در دوره اصلاحات چک سفید امضا به اصلاح طلبان داده بودند و از هیچ حمایتی دریغ نکردند. ما به خاتمی رأی دادیم و در انتخابات مجلس ششم، چشم بسته به لیست جبهه مشارکت رأی دادیم. مخالفان در قبال آنچه مصلحت دولت اصلاحات خوانده می شد، بلافاصله سکوت می کردند. حتما خاطرتان هست عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی برای رهایی از فشار مجلس پنجم چیزی به این مضمون گفت که این روزنامه(روزنامه جامعه به مدیریت حمیدرضا جلایی پور) مشتی نویسنده غربزده را دور خود جمع کرده است. این خبر پخش نشده همان نویسنده های غربزده به آشکارا یا در نهان گلایه مندان را دعوت به سکوت کردند و گفتند که شرایط آقای وزیر را درک کنید و متحد پشت او بایستید. و چنین هم شد.

نویسنده بی بی سی اضافه می کند: زمانی که هاشمی رفسنجانی و احمدی نژاد در انتخابات ۸۴ به دور دوم رفتند، گروهی از سرشناس ترین روشنفکران از آبروی خود برای حمایت از آقای هاشمی - که آن زمان کاندیدای اصلاح طلبان هم بود - خرج کردند. اگر صفحه اول ویژه نامه روزنامه شرق برای دور دوم انتخابات سال ۸۴ را در اختیار دارید، لطفا دوباره نگاهی به آن بیاندازید و توجه کنید که خرج کردن آبرو برای حمایت از یکی از بی آبروترین چهره ها[!] چندان آسان نیست و نمونه آخر هنگامیکه میرحسین موسوی از «دوران طلایی امام» گفت، مجددا این مخالفان خود را به کرگوشی زدند و به کاندیدای اصلاح طلبان رای دادند چرا که صداقتی[!؟] در چشمانش می دیدند که این شعار شگفت انگیز را بخشودنی می کرد.

شبکه دولتی انگلیس ادامه می دهد: اما گام به گام به تلخی دریافتیم که مرز خودی و غیرخودی همچنان برای اصلاح طلبان پررنگ است… آنها دوست داشتند به شخصیت خوب داستان بدل شوند و همین انتخابات میان خاتمی و حسین شریعتمداری باشد. صحبت های ایشان و دوستان شان پس از رای دادن در دماوند به خوبی این نگرانی را بازمی تاباند که اگر غیرخودی ها جریان را دست بگیرند چه؟ مشکل این توافق این بود که بندهای مربوط به مخالفان شکیبایی و تحمل و حمایت بدون شرط در اینجا و اکنون بود، و بندهای مربوط به اصلاح طلبان وعده و آرزوهای دور از قبیل چیزی که شما می گویید.
مخالفان آغوش خود را برای اصلاح طلبان به تمامی گشودند، این اصلاح طلبان بودند که همیشه آغوش شان را نیم بند می گشودند و این اواخر که گویا حتی پشیمانند از همین «نیم بند». آنها وعده های توخالی می دهند.

بی بی سی سپس دعوت علوی تبار از اپوزیسیون برای مصلحت اندیشی و حفظ ظاهر در زمینه اهانت مستقیم به باورهای مذهبی مردم ایران را نیز به چالش گرفت و نوشت: مخالفان تصور می کردند اصلاح طلبان، مرز خودی و غیرخودی را از میان برمی دارند اما شما و دوستانتان از زوال گفتار دینی در جامعه مدنی ابراز نگرانی می کنید و می نویسید «نگاهی به سایت های اینترنتی بیندازید. حجم توهین به باورهای مذهبی عامه مردم را ببینید. به گونه ای ترویج می شود که گویی نواندیشان دینی از موانع اصلی حل مشکلات ایران بوده اند.» آقای علوی تبار عزیز آنچه در اینترنت می گذرد نامش برابری است[!؟] نویسنده سپس با تصریح بر اینکه «آنچه مخالفان در دوره اصلاحات گفتند همه حرف شان نبود»! مدعی شد: شما بندهای بسیاری از توافق نانوشته را به درستی درنیافته اید. اصلاح طلبان از شکیبایی مخالفان سوءاستفاده کردند. وظیفه مخالفان نبود که به «احکام قطعی فقه» شما گردن نهند اما این کار را کردند… اکنون توافق نانوشته از بین رفته است و دوران خوش شما به پایان رسیده است.

وي در پايان تصريح كرد: آقاي علوي تبار عزيز مي دانم كه انتخابات نزديك است و بحث شما نيز پيامد اين حال و هواست. اصلاح طلبان دوباره به فكر راي افتاده اند. مجبورم به عنوان يكي از آن مخالفان بگويم؛ اين بار اگر راي دادني در كار باشد صورت حسابش را مي فرستيم در منزل تا پرداخت شود. در غير اين صورت راي بي راي. توافق بي توافق.