به گزارش افکارنیوز به نقل از محدوده، یکی از سایت های وابسته به جریان اصلاحات در تحلیلی گزینه های فراروی این جریان و سناریوهای مرتبط با انتخابات را ارایه نمود.

در این تحلیل که با قلم جمعی از اساتید علوم سیاسی نگاشته شده وبا پاره ای از ادعاهای اثبات نشده در مورد مهندسی انتخابات همراه است، آمده: در حال حاضر در قبال انتخابات ریاست جمهوری آینده پیشنهادها و گزینه‌های متعدد و متنوعی در محافل و حلقه‌های اصلاح طلب مطرح است. گذشت برخی از این پیشنهاد‌‌ها و گزینه‌ها ناممکن و غیر مفید خواهند بود. به منظور دستیابی آسان‌تر به گزینه‌های ممکن و مطلوب بهتر آن است که ابتدا روشن کنیم برای اصلاح طلبان در قبال این انتخابات چه گزینه‌هایی ناممکن و نامطلوب خواهد بود. گزینه‌های راهبرد انتخاباتیدر قبال انتخابات ریاست جمهوری آینده، گزینه‌های پیش روی اصلاح طلبان به شرح زیر است.


۱ - عدم شرکت بدون قید و شرط در انتخابات(تحریم).


۲ - شرکت بدون قید و شرط در انتخابات.


۳ - شرکت در انتخابات و حمایت از یکی از نامزد‌های اصول‌گرا.


۴ - شرکت در انتخابات با نامزدی که حداقل‌های اصلاح طلبان را نمایندگی نمی‌کند.


۵ - شرکت در انتخابات با نامزدی اصلاح طلب که اصلاح طلبان را نمایندگی می‌کند.


۶ - شرکت در انتخابات مشروط به تحقق شرایط معین نظیر انتخابات مجلس نهم.


از میان این گزینه‌ها با توجه به مطالب گذشته چهارگزینه نخست نمی‌تواند انتخاب اصلاح طلبان باشد. گزینه اول به عنوان گزینه اجماعی اصلاح‌طلبان به ویژه در شرایط کنونی نه ممکن است و نه مفید. ممکن نیست زیرا اصلاح طلبان تشکل واحد و منسجمی نیستند و چنین تصمیمی با تکثر و تنوع سلایق و گرایش‌ها در میان اصلاح طلبان همخوانی ندارد، مفید نیست چون به حذف کامل اصلاح طلبان از عرصه سیاست رسمی می‌انجامد.


انتخاب گزینه‌های دوم و سوم و چهارم نیز به معنای انحلال طلبی و دست شستن از اصول وهویت اصلاح طلبی است و اصلاح طلبان را در سطح نیروهای سیاسی کار و اهل لابی‌های پنهان که به هر قیمت قصد حضور در قدرت را دارند، تنزل می‌دهد.


در باره گزینه سوم باید اضافه کرد زمانی چنین انتخابی برای یک نیروی سیاسی معقول به نظر می‌رسد که اولا انتخاباتی با حداقل استانداردهای لازم برای رقابت آزاد برگزار شود. ثانیاُ به هر علت و یا دلیلی این نیرو امکان رقابت با دیگر جریان‌های سیاسی رقیب را نداشته باشد. ثالثاً رئیس جمهور از استقلال و اختیارات لازم برای تحقق خواسته‌های توافق شده برخوردار باشد.


در این صورت نیروی سیاسی مذکور که احتمال پیروزی خود را در انتخابات منتفی می‌داند می‌کوشد در ازای آوردن نیروی اجتماعی خود در پشت سر یکی از کاندیداها و کمک به پیروزی وی در انتخابات، به برخی از مطالبات خود دست یابد. اما در شرایطی که اولاً انتخابات کاملاً مهندسی شده است وثانیاً پیروزی نامزد مورد نظر هسته مرکزی قدرت از پیش تضمین شده است و ثالثاً رئیس جمهور مورد حمایت بر فرض پیروزی کمترین قدرت و اختیاری برای تحقق حداقل خواسته های اصلاح طلبان ندارد و اساساً چنین تضمینی نمی‌تواند بدهد، انتخاب چنین گزینه‌ای یک خودفریبی آشکار است.


در نتیجه برای اصلاح طلبان معتدل گزینه‌های پنجم و ششم عملاً تنها گزینه‌های ممکن و تحت شرایطی مفید محسوب شوند.


در صورت انتخاب گزینه پنجم اصلاح طلبان می‌توانند یکی از شخصیت‌های اصلاح طلب را که از استواری و ثبات لازم برخوردار بوده و می‌تواند دیدگاه‌های اصلاح طلبان را نمایندگی کند، به عنوان کاندیدا معرفی ‌‌کنند. این فرد لزوماً از میان چهره‌های اصلاح طلب موجه و معتدل انتخاب می‌شود به طوری که رد کردن صلاحیت وی چندان سهل نباشد. در عین حال او باید در فعالیت‌های انتخاباتی در قبال مسائل کشور مواضع اصلاح طلبانه صریح و شفافی داشته باشد، از اصولی که آقای خاتمی در انتخابات مجلس نهم مطرح کرد به عنوان خواسته‌های اساسی اصلاح طلبان دفاع کند و بر تلاش برای تحقق آن در صورت انتخاب شدن تأکید کند. سلامت انتخابات را شرط حضور خود در رقابت انتخاباتی بداند و متعهد باشد در صورت مشاهده نشانه‌های عدم سلامت انتخابات، از ادامه رقابت خودداری کند و با حضور خود به انتخابات نمایشی مشروعیت نبخشد. در صورت رد صلاحیت وی اصلاح طلبان معتدل - به علت نداشتن کاندیدا - از ادامه رقابت انتخاباتی خودداری کنند. در این صورت همچون انتخابات مجلس نهم نوعی وحدت و یکپارچگی میان اصلاح طلبان ایجاد خواهد شد. متقابلاً در صورت تأیید وی، اصلاح طلبان معتدل از فضای انتخاباتی حداکثر بهره‌برداری را برای بازسازی خود، سازماندهی و انسجام میان نیروها و عادی‌سازی فضای سیاسی کشور خواهند کرد. همچنین تا زمان برگزاری انتخابات احتمال تغییر شرایط و ناگزیری اقتدارگرایان از تن دادن به انتخاباتی نسبتاً آزاد منتفی نیست. بنابراین در صورت اطمینان نسبی از سلامت انتخابات و باقی ماندن نامزد اصلاح طلب در عرصه رقابت، سبزهای اصلاح طلب نیز به رغم اعلام قبلی عدم شرکت در انتخابات، عنداللزوم از وی حمایت خواهند کرد. در این صورت اصلاح طلبان موضعی یکپارچه خواهند داشت.


تفاوت این گزینه با گزینه ششم دراین است که اصلاح طلبان معتدل مطابق گزینه پنجم اولاً تنها به یک شرط یعنی سلامت انتخابات بسنده میکنند. ثانیاً این شرط را شرط حضور خود تا پایان انتخابات میدانند و نه شرط ورود خود به عرصه فعالیتها و رقابتهای انتخاباتی و در ازای آن از فضای انتخابات برای عادی سازی شرایط و تثبیت حضور و فعالیت سیاسی خود برای آینده بهره میبرند و عملاً حضور فعال در عرصه فعالیت سیاسی را برای خود تضمین میکنند.