به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، عبدالحسين احمد اميني كه بعدها بهعلامه اميني معروف شد، بيش از يك قرن پيش يعني در سال ۱۲۸۵ هجري شمسي، در يكي از روستاهاي سراب از توابع تبريز به دنيا آمد.

وی پس از کسب معارف اولیه در مدرسه علمیه تبریز و بهره مندی از محضر اساتیدی همچون سیدمحمد موسوی(مولانا) و حضرات آیات سیدمرتضی خسروشاهی و حسن توتونچی، در سن ۱۶ سالگی راهی نجف اشرف شد.

او پس از ۱۶ سال تلمّذ از محضر اساتید و بهره مندی از معنویات امیرالمؤمنین(ع) در نجف اشرف، در سن ۳۲ سالگی به کشور بازگشت، اما شیفتگی او به مقام امیرالمؤمنین(ع) بار دیگر او را به نجف بازگرداند و در این مراجعت، به درجه اجتهاد نائل آمد.

علامه امینی پس از مدتی تدریس، به تألیف کتاب های دینی روی آورد و رسالاتی همچون «شهداء الفضیله»، «سیرتنا وسنّتنا»، «تفسیر فاتحه الکتاب»، «ثمرات الأسفار»، «ریاض الأنس» و «المقاصد العلیه» را به رشته تحریر در آورد.

اما مهمترین اقدام علامه امینی در حوزه تألیف، کتاب ۲۰ جلدی «الغدیر» نام دارد. بنا به شهادت مرحوم سیدجعفر شهیدی(از یاران علامه در تهران و نجف)، مرحوم علامه امینی چهل سال متوالی، هر روز در حدود ۱۶ساعت در تهیه مطالب «الغدیر» همت گماشت.

وی در تبیین هدف خود از نگارش الغدیر می گوید: «الغدیر، ملل اسلامی را در یک صف واحد، متحد و متشکل می سازد. مجموعه مطالب این اثر اتحادی را که در زمان رسول خدا(ص) در سایه همدلی اسلامی بین صفوف مسلمین بود، دوباره به جوامع اسلامی باز می گرداند».

علامه امینی در «الغدیر» کوشیده است با نام بردن از ۱۱۰ تن از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین پیامبر(ص) که حدیثغدیر را روایت کرده اند ولایت مطلقه ائمه معصومین را از طریق اثبات خلافت بلافصل امام علی(ع) اثبات کرده و سپس ولایت غیر معصوم را نفی کند.

علامه امینی در سخنی مدعی می شود: «من برای نوشتن الغدیر، ۱۰ هزار کتاب را از بای بسم الله تا تای تمّت خوانده ام و به ۱۰۰ هزار کتاب مراجعه مکرر داشتم.»

علامه امینی در دوازدهم تیرماه سال ۱۳۴۹ در تهران دار فانی را وداع گفت. مزار این عالم ربانی در نجف اشرف است و به عقیده بسیاری از علما، علامه امینی با نگارش کتاب «الغدیر» دل امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان آن حضرت را شاد کرد.

حجت الاسلام والمسلمین محمد مسعودی از استادان رجال و علوم حدیثحوزه علمیه قم درباره یکی دیگر از اقدامات مهم علامه امینی چنین می گوید: علامه امینی(ره) احوالات عجیبی داشت.

ما شنیده ایم که امیرالمومنین علی(ع) در هر شب هزار رکعت نماز می خواندند. این مسئله مورد نقد برخی مخالفین قرار گرفت که مگر در یک شب، انسان چقدر می تواند نماز بخواند که هزار رکعت شود؟!

وي ادامه داد: در احوالات علامه اميني است كه ايشان در سفري كه به مشهد مقدس داشته، در حرم امام رضا (ع) شب ها هزار ركعت نماز مي خواند تا ثابت كند چنين امري محال نيست.