شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور یا همان شرکت تجهیز سال های پیش، به دو علت حیات خلوت سازمان تربیت بدنی محسوب مي شود. اولين علت عدم آشنایی اکثر اهالی ورزش با این شرکت است. تا جایی که حتی نام آن هم به گوش غالب این اکثریت نخورده است. دومين دليل نيز اين است كه اگر فعالیت های شرکت توسعه را در یک کفه ی ترازو و تمام فعالیت های دیگر سازوکار ورزش را در کفه ی دیگر ترازوبگذاریم، اغراق نکرده ایم اگر بگوییم: «کفه اولی پایین تر می ایستد!» سرمایه ی شرکت توسعه بیش از 400 میلیارد تومان است و تقریباً تمام بودجه ی عمرانی سازمان ورزش در اختیار شرکت توسعه قرار گرفته است. چهار مجموعه ی ورزشی بزرگ تهران یعنی آزادی، انقلاب، شیرودی و کشوری، پیست های اسکی دیزین، شمشک و خور و مجموعه ی اسب دوانی نوروزآباد، از جمله عمده اماکن ورزشی درحال فعالیت تحت مدیریت شرکت توسعه اند. ضعف هاي آیین نامه ای و مدیریتی خرد و کلاني بر چگونگی فعالیت این شرکت وارد بوده است. همان طور که از نام شرکت و وظایف برشمرده شده و برای این شرکت در اساسنامه اش برمی آید، تمامی بخش های مختلف ورزشی همگانی، قهرمانی، حرفه ای و پرورشی کشور، به میزان بالایی متأثر از نحوه ی فعالیت این شرکت اند. شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور، جزء فهرست واگذاری های سه ماهه ی سوم سال 88 سازمان خصوصی سازی قرار داشت که هنوز هم اقدام برای خصوصی سازی این شرکت، در هاله ای از ابهام است و اصولاً پیش کشیدن بحث خصوصی سازی این شرکت در محافل عمومی، باب طبع سازمان ورزشی ها نیست. ضمناً شرکت توسعه جزء فهرست شرکت های منتقل شونده به خارج از تهران نیز هست. موضوعی که همانند بسیاری موضوعات دیگر، همچنان در این شرکت، مدت هاست که مسکوت مانده است. از جمله مباحث چالش برانگیز دیگر راجع به فعالیت این شرکت، نحوه ی انعقاد، نظارت و مدیریت قراردادهای B.O.T این شرکت با بخش خصوصی برای احداث و بهره برداری باشگاه های فرهنگی-ورزشی است که در گزارشي ديگر به آن پرداخته خواهد شد.
