۱. اتوبوس فوتبال ایران چند سال است در سراشیبی است ولی طی چند ماهه اخیر سرعت سقوط به اعماق دره بیشتر شده است. بهترین قاضی برای عملکرد خودمان هستیم، نه تعارف داریم و نه می توانیم سر خودمان را کلاه بگذاریم؛ حقیقت تلخی است اما باید پذیرفت مردم ایران روز به روز از فوتبال بیشتر دلسرد می شوند. دیگر کسی برای تماشای بازی تیم ملی به تب و تاب نمی افتد؛ برای مثال ناصر ابراهیمی مربی سالهای دور تیم ملی ترجیح می دهد در زمان پخش بازی ملی به تماشای برنامه آشپزی بنشیند. حالا دیدن فوتبال اروپا و هیجانات بالایش جای تعصب ملی فوتبالی را گرفته است و اتفاقی در فوتبال در حال وقوع است که
شبیه به فاجعه است؛ فاجعه ای که با خرج میلیاردها تومان برای جذب کارلوس کی روش قدم به قدم شدیدتر می شود.
۲. فوتبال ایران باز هم رکورد می شکند، چند سال قبل رکورد بیشترین گل زده در یک بازی رسمی و کسب عنوان بهترین گل زن مسابقات ملی توسط علی دایی برای فوتبال ایران بود و اینک رکوردهایی تازه که شاید کمتر مربی ای بتواند آنها را تکرار کند. مربی شکست خورده رئال مادرید مشغول رکورد شکنی در فوتبال ایران است، تا اینجا به لطف دانش فنی پرتغالی ها چهار رکورد جابجا شده است. ۹ بازی رسمی و تنها ۴ گل زده یعنی میانگین ۴۴/۰ گل برای هر بازی، شکست از لبنان برای اولین بار، شکست مقابل ازبسکتان برای اولین بار و حالا حذف از مسابقات غرب آسیا برای اولین بار. این یعنی نزدیک شدن به اعماق دره برای
فوتبال ایران و تبدیل شدن یکی از بزرگان اسبق قاره کهن به تیمی درجه سه.
۳. برای پیشرفت در هر موضوعی در کنار استفاده از تجربه ها باید جرات ریسک داشت و مدرسه پیرمردها نمی تواند دردی را دوا کند. بهترین عملکرد کی روش مربوط به تیم های پایه پرتغال است، اما در ایران اثری از کشف پدیده توسط مرد پرتغالی نیست. هیچکس شک ندارد که سالهای کم پدیده ای را در فوتبال ایران سپری می کنیم، اما باز هم در همین اوضاع کمبود پدیده کی روش جرات جوان گرایی ندارد و با وجود ۱۰ بازیکن بالای ۳۰ سال در بین اردونشینان ثابت تیم ملی میانگین سنی تیم ملی ۸/۲۷ سال است. جالب اینجاست او در پست هایی دست به دامان بازیکنان مسن است که بازیکنان جوانی در همان سطح وجود دارند.
۴. همه چیز فدای نتیجه ای می شود که گرفته نشده است. لیگ به طور مرتب دچار وقفه می شود و جام حذفی در عجیب ترین حالت برگزار می شود. بهانه کی روش برای این تعطیلی ها این است که بازیکنان در باشگاه ها تمرین حرفه ای نمی کنند، این یعنی توهین آشکار به دانش مربیان وطنی. اما تمرینات به اصطلاح حرفه ای مرد ۵۹ ساله هم نتوانسته است دردی را دوا کند و اوضاع را بدتر از قبل کرده است.
۵. یکی از خصلت های بد ایرانی نادیده گرفتن عوامل رسیدن به مقام و جارو کردن زیر پای نزدیکان منتقد است، موضوعی که مربی پرتغالی به خوبی آن را انجام می دهد. ترابیان، والی زاده و ایروانی سه ایرانی هستند که طی مدت حضور کی روش از کادر تیم به دنبال اختلاف نظر با سرمربی پرتغالی جدا شده اند و هر سه به اتفاق بر خودکامگی کی روش تاکید داشته اند. اینکه او می خواهد تمام کارها را خودش انجام دهد و یک تنه جلو برود تحت هیچ شرایطی جزئی از فوتبال حرفه ای نیست.
