به گزارش افکارنیوزبه نقل از پارسینه، طی روزهای اخیر دو رخداد در بیرون از مرزهای سوریه باعثشده تا تحلیل ها به این سمت پیش برود که غرب در حال انجام چرخش های تاکتیکی در قبال این کشور است. اول کوتاه آمدن از این مسئله که دمشق به دنبال استفاده از سلاح های شیمیایی در قبال مخالفان است و دوم تغییر کردن مکان استقرار پاتریوت ها.

اگر چه از ابتدا به طور دقیق علنی نشد که پاتریوت های ناتو در کدام قسمت از مرزهای طولانی ترکیه و سوریه(بیش از ۸۰۰ کیلومتر) مستقر خواهد شد اما درز اخبار نیمه رسمی نشان از آن داشت که این تسلیحات، حول و حوش مرزهایی که بیشترین درگیری ها در آن اتفاق می افتد و امکان تحرکات لجستیکی به داخل خاک سوریه وجود دارد، ‌ مستقر خواهد شد. اما پس از مدت اندکی این تصمیم تغییر کرد و قرار است استقرار پاتریوت ها در مکانی دورتر از مرزهای دو کشور صورت بگیرد.

در خصوص استفاده از سلاح های شیمیایی نیز چند روز پیش باراک اوباما و دیگر مقامات آمریکایی و غربی تبلیغات زیادی انجام دادند که این اخبار در حال حاضر فروکش کرده است. در این میان هم دولت سوریه و هم مقامات روسیه از استفاده نشدن تسلیحات شیمیایی علیه مخالفان مسلح سخن به میان آوردند و حتی روسیه نگرانی خود را از این مسئله نشان داد که سلاح ها به دست القاعده و گروه های تکفیری بیفتد.

اما چرا آمریکا، ‌ ناتو و به طور کل غرب از این دو ابزار فشار علیه بشار اسد فاصله گرفته اند؟ آیا آنها در پس این عقب نشینی، تاکتیک دیگری را دنبال می کنند؟

به وضوح مشخص است که ابراز چنین مواضعی از سوی غرب و همچنین فشار از بیرون به دولت بشار اسد حساسیت های روسیه و حتی چین را برانگیخته می کند بخصوص روسیه که نگاهی کاملا امنیتی به تحولات خاورمیانه دارد. یکی از بزرگ ترین دلایلی که ولادیمیر پوتین چندی پیش راهی ترکیه شد به استقرار پاتریوت ها، ‌باز کردن پای ناتو بیش از این در منطقه و همچنین امنینی کردن ژئوپلتیک اطراف روسیه باز می گردد. غرب به خوبی اگاه است که اگر علیه سوریه فشار از بیرون را افزایش دهد مطمئنا روسیه فضای بین الملل را بیش از امنیتی خواهد کرد.

حتی این ترس در آمریکا وجود دارد که اگر هم دولت بشار اسد سقوط کند روسیه بازی های امنیتی را به اندازه ای افزایش خواهد داد که فضا را برای آمریکا ناامن کند. بر این اساس غرب به رهبری آمریکا با چرخشی تاکتیکی از فشارهای خارجی کاسته و با کوتاه آمدن در تبلیغات در خصوص استفاده از سلاح های شیمیایی از سوی دولت بشار و بحثحمله نظامی به سوریه و همچنین با جابجایی مکانی استقرار پاتریوت ها، تمرکز خود را در تحولات داخلی قرار داده است.

در واقع آمریکا و غرب در این تاکتیک از سیاست فشار از بیرون تا حدودی فاصله گرفته و به سمت سیاست فشار از داخل علیه دولت بسنده کرده است که مخالفان مسلح و متحد غرب این وظیفه را انجام خواهند داد.

طی روزهای اخیر دیده می شود که اخبار و تبلیغات بیش از گذشته در خصوص پیشروی مخالفان در سوریه سخن به میان می آورند. بخصوص غرب توانسته بعد از ایجاد یک گروه مخالف متمرکز که حدود ۱۳۰ کشور نیز آن را به رسمت شناخته اند، ‌یک تمرکز فرماندهی نظامی نیز در داخل سوریه ایجاد کند.

رساندن سلاح و سرمایه به این گروه می تواند ادامه فشارها علیه دمشق را در داخل متمرکز کند و هزینه های فشار از بیرون را برای غرب کاهش دهد. از سوی دیگر این تاکتیک از این قابلیت برخوردار است که از واکنش های تند روسیه علیه غرب در زمینه دخالت های نظامی در سوریه بکاهد چون غرب می تواند با این تاکیتک واکنش ها را داخلی جلوه داده و خود را از آتش معرکه دور نگه دارد.

موضع گیری بوگدانف، معاون وزیر امور خارجه روسیه در این باره که روز پنج شنبه گفت احتمال موفقیت مخالفان در سوریه افزایش پیدا کرده تا حدودی بهانه لازم را به آمریکا و غرب داد که با چرخشی تاکتیکی و امنیت خاطر بیشتر تحولات سوریه را بیش از هر زمان به تحولات داخلی آن بسپارد تا هزینه های رویارویی با روسیه را کاهش دهد. اگر چه کرملین این گفته مقام وزارت خارجه خود را تکذیب و اعلام کرد که بحران باید به شکل سیاسی و با گفت و گوهای ملی حل شود.

در هر صورت تحولات سوريه و خواست هاي تركيه از ناتو باعث شده كه اين سازمان نظامي - امنيتي، جاي خود را بيش از گذشته در خاك تركيه و منطقه باز كند. حتي بر اساس تازه ترين اخبار قرار است كه آمريكا سامانه موشكي اش را به همراه ۴۰۰ نيروي متخصص در تركيه مستقر كند كه اين مسئله مي تواند براي روسيه و حتي ايران حساسيت برانگيز باشد.