پوست موز زیر پای فجر سی‌ویکم!

به گزارش افکارنیوزبه نقل از ایسنا، طبق اعلام دبیرخانه سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، ۹۵ فیلم متقاضی حضور در این فستیوال سینمایی شده‌اند که حضور یا عدم حضور برخی فیلم‌ها در این لیست می‌تواند جالب توجه باشد.

اولین نکته‌ای که در لیست منتشر شده جلب توجه می‌کند این است که فیلم سینمایی «رستاخیز» احمدرضا درویش علی‌رغم دعوت رسمی دبیر جشنواره در این دوره حاضر نخواهد بود.

در میان سایر فیلم‌هایی که متقاضی شرکت در جشنواره فیلم فجر هستند، تعدادی از آثار احتمالا به دلیل حواشی‌شان در طول ساخت یا موارد پیرامونی‌ دیگرشان با توجه بیشتری از سوی مخاطبان روبه‌رو خواهند شد:

«آینه شمعدون»: «آینه شمعدون» بهرام بهرامیان در طول مراحل فیلمبرداری یک‌بار توقیف شد و تهیه‌کننده و کارگردان آن مجبور شدند فیلمنامه خود را تغییر داده و مجددا پروانه ساخت دریافت کنند. سازمان سینمایی اعلام کرده بود که آن‌ها فیلمنامه تصویب شده را به طور کلی تغییر داده بودند. با توجه به اینکه بهرام بهرامیان سال گذشته هم «پریناز» را ساخت و توقیف شد، احتمالا نمایش «آینه شمعدون» او حاشیه‌هایی را در جشنوراه فیلم فجر به دنبال خواهد داشت.

«هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند»: پوران درخشنده پس از چند سال دوباره با یک فیلم به جشنوراه فجر آمده تا شانس خود را برای دریافت سیمرغ امتحان کند. اکثر فیلم‌های درخشنده در دوره‌های مختلف جشنواره مورد توجه واقع شده اما در اکران خیلی موفق نبوده است اما او در «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» به سراغ بازیگران چهره‌ای مانند شهاب حسینی رفته و امیدوار است که بتواند این‌بار هم نظر مخاطبان و منتقدان را در جشنواره جلب کند و هم اکران موفقی داشته باشد.

«آقای الف»: اگرچه آثار قبلی علی عطشانی نتوانسته‌اند در جشنواره فیلم فجر از سوی منتقدان با استقبال روبه‌رو شوند اما عطشانی این بار به سراغ تکنیک جدید فیلمبرداری سه‌بعدی رفته تا بدین شکل نظر منتقدان و مخاطبان را به خود جلب کند. احتمالا این فیلم به دلیل ویژگی‌های سه بعدی‌اش در اکران‌های اول مورد توجه ویژه مخاطبان قرار خواهد گرفت.

«ترنج در ترنج»: مجتبی راعی از جمله کارگردانانی است که علی‌رغم کارنامه‌ای پربار، در سال‌های اخیر فیلم‌های کمی ساخته است. «ترنج در ترنج» راعی در طول مدت فیلمبرداری هیچ حاشیه‌ای نداشته و خبرهای کمی از آن منتشر شده اما در هر صورت نام کارگردانی مانند راعی زیر عنوان یک اثر می‌تواند برای مخاطب آشنا به سینما جذاب باشد.

«زندگی مشترک آقای محمودی و بانو»: سیدروح‌الله حجازی از جمله جوانانی است که در چند ساله اخیر فعالیت جدی سینمایی خود را آغاز کرده است. او در دومین گام خود اکنون «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» را روی پرده دارد که مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفته است. «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» سومین فیلم سینمایی حجازی است که قسمت دوم فیلم قبلی‌اش محسوب می‌شود و طبیعتا مخاطبان در جشنواره، مانند سال قبل از فیلم او استقبال خواهند کرد.

«رسوایی»: نام مسعود ده‌نمکی در چند سال اخیر با نام پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمایی ایران گره خورده است. او پس از کارگردانی سه‌گانه‌ی «اخراجی‌ها» و فروش بیش از ۱۰ میلیارد تومانی آن‌ها، این بار سراغ «رسوایی» رفته تا با بهره‌گیری از بازیگرانی مانند اکبر عبدی و محمدرضا شریفی‌نیا باز هم از عنوان پرفروش‌ترین کارگردان سینمای ایران دفاع کند.

«چ»: اگرچه ابراهیم حاتمی‌کیا این روزها به دلیل حواشی‌ای که فریبرز عرب‌نیا بازیگر نقش اول فیلم‌اش برای «چ» به وجود آورده در مرکز توجه رسانه‌هاست اما اگر این حواشی هم نبود بسیاری منتظر بودند تا شهید چمرانِ حاتمی‌کیا را ببینند. در هر صورت حاتمی‌کیا خالق تعدادی از بهترین فیلم‌های سینمای ایران در موضوع دفاع مقدس است و «چ» نیز پس از سال‌ها، بازگشت او به آن فضا محسوب می‌شود. در این شرایط به نظر می‌رسد اولین‌ نمایش‌های «چ» در جشنواره فیلم فجر از جمله شلوغ‌ترین نمایش‌های کل جشنواره باشد. البته تمام این سخنان به شرطی است که حاتمی‌کیا بتواند فیلمش را به جشنواره برساند.

«استرداد»: این فیلم هم مانند «چ» از جمله فیلم‌هایی است که سازمان سینمایی از آن‌ها به عنوان آثار فاخرش نام برده است. «استرداد» که با بازی حمید فرخ‌نژاد در نقش اول، مدت زیادی را در روسیه برای فیلمبرداری گذراند، به نظر می‌رسد یکی از اکران‌های شلوغ در جشنواره را داشته باشد. در هر صورت توصیف این فیلم با عنوان فاخر و حضور بازیگری مانند حمید فرخ‌نژاد می‌تواند علی غفاری، کارگردان جوان آن را به یکباره در مرکز توجهات قرار دهد.

«فرزند چهارم»: فیلم جدید وحید موساییان یکی دیگر از فیلم‌های فاخر نامیده شده سازمان سینمایی است که از بازیگران مطرح زیادی بهره می‌برد. حضور حامد بهداد، مهتاب کرامتی، مهدی هاشمی و … در کنار یکدیگر آن هم در سومالی می‌تواند از جذابیت‌های امسال جشنواره فیلم فجر باشد.

«آشغال‌های دوست‌داشتنی»: محسن امیریوسفی این بار هم ترجیح داده به سراغ موضوعی برای ساخت فیلمی برود که اگرچه هنوز به نمایش درنیامده، اما حواشی‌ای را به وجود آورده است! امیر یوسفی که «آتشکار» اش صدای خیلی‌ها را درآورد این بار «آشغال‌های دوست‌داشتنی» را در یک فضای اجتماعی و پیش زمینه انتخابات سال ۸۸ ساخته و نکته جالب توجه این فیلم هم حمایت بنیاد فارابی از آن است.

«چه خوبه که برگشتی»: داریوش مهرجویی با فیلم جدیدش سومین سال پیاپی است که در جشنواره فجر حضور دارند و گویا می‌خواهد رکورد جدیدی را برای خودش به ثبت برساند. مهرجویی که دو فیلم اجتماعی قبلی‌اش با توجه زیادی از سوی منتقدان در دو دوره گذشته جشنواره روبرو نشده بود، این بار پس از سال‌ها به فضای طنز بازگشته تا با کمک بازیگران مطرحی مانند رضا عطاران، نظر مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند.

نام داریوش مهرجویی به عنوان کارگردان یک اثر به تنهایی می‌تواند در جذب مخاطبان برای نمایش‌های اول یک فیلم کاملا کافی باشد، چه برسد به آنکه او در کنار خود نام‌های مطرحی مانند رضا عطاران را نیز قرار دهد.

«حوض نقاشی»: بدون شک خیلی‌ها منتظر هستند تا اولین محصول حوزه هنری را پس از ماه‌ها حاشیه‌سازی‌اش برای سینمای ایران ببینند و دغدغه‌هایی که در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها درباره سینمای ایران مطرح می‌شد را در این فیلم جستجو کنند. مازیار میری که «حوض نقاشی» را با تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی به جشنواره فجر می‌آورد، بدون شک یکی از کارگردانان زیر ذره‌بین این دوره جشنواره خواهد بود و به همین دلیل احتمال می‌رود که نمایش فیلم او در جشنواره حواشی‌ای را به دنبال داشته باشد.

البته حوزه هنری دو فیلم دیگر را هم در جشنواره امسال دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد، اما «حوض نقاشی» به دلیل قرار گرفتن نام مازیار میریِ شناخته‌شده روبروی عنوان کارگردان آن بیشتر مورد توجه است.

«همه چیز برای فروش»: امیرحسین ثقفی کارگردان جوانی است که در دوره گذشته جشنواره بسیار خوش درخشید و اکثر منتقدان را به آینده‌اش امیدوار کرد. او در دومین فیلم خود همه چیز برای فروش» را با بازیگران مطرحی مانند صابر ابر در فضایی اجتماعی به جشنواره می‌آورد و طبیعتا منتقدان فیلم او را زیر ذره‌بین می‌گذراند تا ببینند او توانسته در فیلم جدیدش روند رو به رشد خود را ادامه دهد یا خیر.

«داستان عوضی»: این روزها هیچ نامی به اندازه فریدون جیرانی در جامعه سینمایی ایران حاشیه‌ساز نیست. جیرانی که اکنون «من مادر هستم» را روی پرده دارد باعثشد انصار حزب‌الله روبه‌روی ساختمان وزارت ارشاد تجمع کند؛ گرچه بسیاری معتقدند این تجمع به دلیل فیلم وی نبوده است. در این فضا مطمئنا «داستان عوضی» جیرانی باز هم مورد توجه قرار خواهد گرفت و مخاطبان منتظرند تا فضا و موضوع فیلم جدید وی را ببینند.

«آسمان زرد کم‌عمق»: فیلم قبلی بهرام توکلی با نام «اینجا بدون من» از جمله فیلم‌های جشنواره دو سال قبل بود که اکثر منتقدان و مخاطبان را راضی کرد و در جوایز آن دوره هم توفیق‌هایی داشت. به همین دلیل و با توجه به موفقیت‌های خارجی فیلم قبلی توکلی، بسیاری منتظر «آسمان زرد کم‌عمق» او هستند؛ فیلمی که نام خیال‌انگیز آن نیز باعثتوجه بیشتر به آن شده است.

«کلاس هنرپیشگی»: کمتر فیلمی در سال‌های گذشته سینمای ایران را می‌توان به یاد آورد که مانند «مرهم» علیرضا داودنژاد از سوی تعداد زیادی از سینماگران تبلیغ به دیدن شده باشد. به همین دلیل «کلاس هنرپیشگی» وی که باز هم مانند کارهای قبلی‌اش یک فیلم خانوادگی است، در اکران‌های اول مورد توجه قرار خواهد گرفت.

«برلین منفی هفت»: اولین مطلبی که درباره این فیلم به ذهن می‌رسد، تناقضی است که در الصاق عنوان فاخر به این فیلم توسط سازمان سینمایی و کارگردان آن وجود دارد. سازمان سینمایی معتقد است که «برلین منفی هفت» که با حضور بازیگران خارجی در آلمان فیلمبرداری شده، یک اثر فاخر است اما رامتین لبافی ترجیح می‌دهد که فاخر بودن فیلمش را از بیخ و بن تکذیب کند.

«خسته نباشید» و «تاج محل»: هر دو فیلم‌ به تهیه‌کنندگی سیدرضا میرکریمی، محصول حوزه هنری هستند و به دلیل حواشی یک سال اخیر سینمای ایران زیر ذره‌بین قرار دارند. «خسته نباشید» در کنار حاشیه‌های سازمان تولید کننده‌اش، خود نیز با مسائلی در حین فیلمبرداری روبه‌رو و مجبور شد در حین فیلمبرداری چند روزی کار را متوقف کرده و باران کوثری را هم از ترکیب بازیگرانش کنار بگذارد. ضمن آنکه پیش از توقف کوتاه فیلمبرداری «خسته نباشید»، از افشین هاشمی به عنوان یکی از دو کارگردان جوان فیلم نام برده می‌شد اما در پروانه ساخت صادر شده برای این فیلم، نامی از وی دیده نمی‌شود و هاشمی به یکباره از پروژه کنار گذاشته شد.

به گزارش ایسنا، اگرچه در بالا تعدادی از فیلم‌ها و کارگردانان به عنوان آثار پرحاشیه و نقطه ثقل توجه مخاطبان و منتقدان نام برده شد، اما در دوره‌های مختلف جشنواره همیشه کارگردانانِ جوانی بوده‌اند که نه تنها توانسته‌اند جوایز متعددی را دریافت کنند بلکه گوی سبقت را هم در ایجاد حواشی و جلب توجه و نظر مخاطبان و منتقدان از پیشکسوتان ربوده‌اند.

به نظر میرسد در میان آثار کارگردانان جوان و فعلا بدون حاشیه این دوره جشنواره نیز چنین آثاری وجود داشته باشد که بررسی آنها باید پس از برگزاری جشنواره فیلم فجر انجام شود.