تعطیل كردن مسابقات لیگ مصر از سوی فدراسیون فوتبال مصر اجتناب ناپذیر بود. ولی دیر شده. دیر شده. دیر... مصریها دستبردار نیستند. همین طور فوتبال مصر. فوتبالی كه كابوس مبارك و حكومتش شده. فوتبالی كه جامه بلند سیاسیاش را پوشیده و وارد كارزار شده. طرفداران ظاهرا سرخوش دیروز، مردمان مبارزه امروز شدهاند. تبلور وحدت مردم مصر. چنان كه روزنامه ال اهرام طعنه آمیزانه نوشت "اكنون مردم مصر در كنار هم بسان یكی از دیدارهای ملی فوتبال با مبارك روبرو شده اند".

به گزارش گل؛ این است فوتبال قرار گرفته در کانون جنبش سرنوشت ساز مصر(و دنیای عرب). فوتبالی ایستاده در جایی آن جلو. به عنوان یکی از پرچمداران. یکی از تاریخ سازان. طرفداران فوتبالی که تا دیروز از سوی رسانه های مصری عنوان " افراطی " و " تیفوسی " را داشتند سرنوشت ساز شده اند…و این بار نه در میادین فوتبال، بلکه در کوچه ها و خیابان های قاهره. تجربه شان سخت کارساز است. سرعتشان در گرد آمدن. قدرتشان در یکپارچه شدن. انعطاف پذیری شان در برنامه های گروهی. درکشان از سر دادن شعارهای جمعی. شعارهایی به آوا و آهنگ نیشدار که به سرعت زبان به زبان می چرخد. می چرخد و می گردد. می‌گردد و تفنگ بدست‌ها را نشانه می رود.

وحدت آنها در خیابان ها چنان پرشور و کارساز بوده که علا عبد ال فتاح یکی از ژورنالیست‌های معروف مصر طعنه آمیزانه نوشت " …شاید بهتر باشد عنان کار را به افراطی های فوتبال بسپاریم ".

حضور پر تب و تاب طرفداران فوتبال در مصر هشداری به سایر کشورهای عربی استبدادی هم هست. فوتبال یگانه قلمروی است که مردمان عرب در استادیوم ها فرصت کنار هم جمع شدن و سردادن شعار پیدا می کنند. در چنین قابی دولت لیبی برگزاری مسابقات فوتبال را تا آینده ای ناروشن ممنوع اعلام کرد. معمر قذافی آشکارا بیم دارد شعارهای جاری در استادیوم ها بدل به تظاهرات گسترده علیه او شود و به باتلاقی بغلطد که حسنی مبارک غلطیده.

طرفداران فوتبال در مصر. جوان و با انرژی. جوان و خشمگین. متعلق با اقشار فرو دست. به مردمان بی چیز و فقیر. آنها همیشه در میادین فوتبال فرصت نیش زدن به حکومت را در دل شعارهای فوتبالی شان یافته اند. وقتی " ال ا محمد ابو طریق، بازیکن سرشناس باشگاه ال اهلی، سه سال پیش روی تی شرتش شعار سیاسی نوشت و آن را به رخ کشید، طرفداران به وجد آمدند.

"ال اهلی" به عنوان پرطرفدارترین باشگاه مصر است و ۳۷ بار قهرمان لیگ شده، به همین تعداد جام حذفی مصر را بالا برده و ۶ بار قهرمان آفریقا شده (بهترین ركورد) توسط ملی گراهای مصری در سال ۱۹۰۷ تاسیس شد. توسط آنهایی كه با انگلیسیها می جنگیدند. حتی نام باشگاه نیشی به استعمارگران انگلیسی می زد (ما مصری هستیم. به این جا تعلق داریم و نه شما).. رسانه های مصری ادعا می كنند ال اهلی ۵۰ میلیون طرفدار در مصر دارد (جمعیت مصر ۸۰ میلیون است). آن چه كه دولت های مصر را همیشه در هراس از بازی سیاسی فوتبال نگاه داشت. طرفداران ال اهلی در قاهره همیشه ساز مخالف با دولت را سر دادند. نیش زدند. دردسر ساز شدند. آنها امروز یكی از پرچمداران مبارزه با مبارك شدهاند. فوتبال باز هم در صف اول ایستاده.