این رقابتها با قهرمانی ایران در کشتی آزاد و برتری روسیه در کشتی فرنگی به پایان رسید و تیم کشتی فرنگی ایران پس از سه قهرمانی پیاپی امسال در خاک خود به نایب قهرمانی بسنده کرد. اما جدا از گزارشها و خبرهایی که در این چهار روز مخابره شد، بد نیست چند نکته‌ی فنی و حاشیه ای از برگزاری این رقابتها که به جا مانده است گفته شود.
کشتی فرنگی
- حسام الدین جعفری(سرپرست تیم کشتی فرنگی ایران) پس از پیروزی هر کشتی‌گیر ایرانی ۱۰۰ دلار به آنها پاداش می‌داد.
- جام جهانی کشتی فرنگی نشان داد نفرات پشتوانه با کشتی گیران اصلی تیم ملی که در این جام حضور نداشتند، فاصله دارند. در وزنهای ۵۵،۶۰ ۶۶ و ۹۶ کیلوگرم(در غیاب سوریان، نوروزی، عبدولی و رضایی) نفراتی که روی تشک رفتند پیشرفت چندانی نسبت به گذشته نداشتند و به نظر می‌رسید در همان سطحی که در چند سال گذشته کشتی گرفته‌اند باقی مانده اند.
- فرنگی کاران در نبود محمد بنا به نوعی انگار بزرگتری بالای سر خود نمی‌دیدند و استرس در بعضی مواقع بر آنها حاکم می‌شد و مانند گذشته تا لحظه آخر نمی‌جنگیدند.
- تیم کشتی فرنگی روسیه تلاش کرد تا پایان فینال از هر حاشیه ای به دور باشد. روسها چندین بار صحبت کردن با خبرنگاران را به بعد از مسابقه و فینال موکول کردند چرا که می‌ترسیدند با سؤالهای چالشی خبرنگاران ایرانی وارد حاشیه شوند.
- روسها پس از قهرمانی در کشتی فرنگی، در سالن تمرین با جام قهرمانی خود زیر پرچم ایران عکس یادگاری گرفتند و به خوشحالی پرداختند.
- حسن رنگرز پس از نایت قهرمانی کشتی فرنگی ایران از کادر فنی تشکر می‌کرد و به آنها یادآور می‌شد که با امکانات موجود و حضور نداشتن المپیکی ها، این نتیجه دست کمی از قهرمانی ندارد. هر چند اعضای کادر فنی کشتی فرنگی پس از پایان جام جهانی از سمت خود استعفا کردند.
جام جهانی کشتی آزاد -
- کشتی های عبد المحمد پاپی(۶۰ کیلو گرم فرنگی) نظر کارشناسان و تماشاگران را به خود جلب کرده بود اما در فینال او هم افت کرد.
- رضا کایالپ(نفر سوم وزن ۱۲۰ کیلوگرم المپیک از ترکیه) تقریبا با بیشتر سربازان نزدیک به رختکن ترکیه دوست شده بود و با آنها به گپ زدن و شوخی می‌پرداخت.
- در راهروهای آزادی حرفهایی بین دو تیم خارجی ارمنستان و بلاروس رد و بدل شد. حضور ارمنستان در مسابقه رده بندی کشتی فرنگی می‌توانست با این پچ پچ های مخفیانه ارتباط داشته باشد، هر چند که چون چیزی قابل اثبات نیست بیش از این توضیح نمی‌دهیم که چه پیشنهادی به کشتی گیر بلاروس شد. در دور مقدماتی، ارمنستان ۵-۲ بلاروس را برد و به مسابقه رده بندی رفت.
- همزمانی فینال فرنگی با بازی تیم استقلال نشان داد که تمامی تماشاگران اهل کشتی هستند و نه فوتبالی. هیچ تماشاگری سالن ۱۲ هزار نفری آزادی را با شروع شدن مسابقه فوتبال ترک نکرد و حتی قضیه برعکس بود چرا که با اتمام مسابقات کشتی قدری به جمعیت ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری آزادی اضافه شد.
- در جریان فینال جام جهانی کشتی فرنگی، فریبرز عسگری سرمربی سابق تیم ملی تکواندو را نزد وزیر ورزش بردند و او جایزه ای به عسگری داد. البته هیچ کس نفهمید این تقدیر برای چه بود و چرا در جایگاه ویژه مسابقات کشتی انجام شد.
کشتی آزاد
- حضور عزت الله اکبری جوان در مسابقه حساس ایران مقابل آمریکا، آن هم کشتی گرفتن با جوردن باروفس(قهرمان المپیک لندن) تدبیر کادر فنی را در به مسلخ نفرستادن صادق گودرزی ناآماده نشان داد. هرچند اکبری شکست خورد اما نشان داد که کشتی گیر خوبی است. اکبری از بد حادثه در اولین تجربه اش در مبارزات خارجی به قهرمان استثنایی المپیک خورد. همچنین در ۵۵ کیلوگرم روزبه فرازمند دیگر کشتی‌گیر جوانی بود که اولین میدان بین المللی خود را تجربه می‌کرد. البته جو مسابقه او را گرفت و نتوانست کشتی خودش را بگیرد.
- حامد تاتاری و امیرعباس مرادی گنجی اجازه ندادند جای خالی رضا یزدانی احساس نشود. هر چند این دو کشتی‌گیر رقبای درجه یک یا دو جهانی را پیش رو نداشتند اما تحول تاتاری که تنها دو ماه در اردوی تیم ملی زیر نظر خادم و کادر فنی اش کار کرد، باعثشگفتی همگان شده بود. باید دید تاتاری در میادین بزرگتر هم همین نمایش چشمگیر را دارد؟
- کشتی های خوب حسن رحیمی(۵۵ کیلوگرم) و مسعود اسماعیل پور(۶۰ کیلو گرم) تحسین کارشناسان را برانگیخته بود.
افتتاحیه جام جهانی کشتی آزاد - ایران
- مهدی تقوی پس از شکست مقابل حریف روس خود مصاحبه نکرد و در هیاهوی قهرمانی ایران، زودتر از همه به تنهایی ورزشگاه را به سمت هتل ترک کرد. تقوی روی سکوی قهرمانی حضور نداشت.
به گفته رضا لایق، تقوی اصلا توقع چنین شکستی را نداشت و از نظر روحی به هم ریخته بود.
کادر فنی باید بیش از هر چیزی تقوی را که بدون شک یکی از بهترین ۶۶ کیلوگرم‌های دنیاست، از لحاظ روحی بهتر بشناسد تا مشکلات غیر فنی او به حداقل برسد. شاید اگر یک روانشناس مجرب در دو سال گذشته(نه فقط یکی دو ماه) کنار تیم ملی کشتی قرار می گرفت و با کشتی‌گیران ارتباط برقرار می‌کرد، حالا تقوی هم مدال المپیک داشت.
- رسول خادم از صحبت کردن با خبرنگاران گریزان بود. او تنها پس از پیروزی مقابل آمریکا و روسیه با اصرار خبرنگاران صحبت‌های کوتاهی انجام داد. خادم بعد از قهرمانی ایران هم به سرعت سالن ۱۲ هزار نفری را ترک کرد و روی سکوی قهرمانی نرفت.
- رضا لایق و غلامرض محمدی مردان رسانه ای تیم ایران بودند که با روی باز به سوالات خبرنگاران، قبل و بعد از رقابت‌های ایران پاسخ می‌دادند، محمد طلایی بسیار کم حرف بود و سعی می‌کرد بیشتر کشتی‌گیران را آماده مسابقه کند.
- آمریکایی‌ها بر خلاف روسها با رسانه‌ها میانه خوبی داشتند، آنها به راحتی در مقابل خبرنگاران قرار می‌گرفتند و با روی باز با خبرنگاران و مردم برخورد می‌کردند. به خصوص جردن باروفس که از همه محبوب‌تر بود و حتی با کوچک‌ترین اشاره می‌ایستاد و صحبت می‌کرد. قهرمان المپیک لندن در طول رقابتها بارها از سوی تماشاگران تشویق شد و پس از پیروزی هایش تمام سالن او را تشویق می کردند.
- آزادکاران روسیه هم مثل فرنگی کاران آنها بدون حاشیه به کار خود می پرداختند و تنها بعد از مسابقه فینال مصاحبه کردند.
- ژاپنی‌های از رختکن خود هم عکس می‌گرفتند. آنها حتی یک عکاس زن را هم با خود به جام جهانی آورده بودند که البته تنها در زمان مسابقات ژاپن به او اجازه عکاسی داده می شد.
- برخورد دو گانه مسئولان برگزاری با خبرنگاران داخلی و خارجی باعثناراحتی خبرنگاران ایرانی شده بود، در حالی که خبرنگاران ایرانی حق ورود به سالن را نداشتند و تنها باید در منطقه مصاحبه می‌ایستادند. پنج خبرنگار شبکه ABC آمریکا به راحتی در سالن مسابقه حضور یافتند و به تهیه گزارش پرداختند.
- خبرنگار شبکه ABC و عکاس تیم ژاپن از بانوان رسانه ای حاضر در مسابقات بودند.
- منطقه مصاحبه‌ای که برای خبرنگاران در نظر گرفته شده بود به تشک‌ها دید نداشت و خبرنگاران نمی‌دانستند که روی تشک چه اتفاقی می‌افتد. با اعتراض خبرنگاران، در روزهای دوم و سوم رقابتها یک تلویزیون در محل حضور خبرنگاران نصب شد. البته در روز پایانی اثری از آن تلویزیون دیده نمی‌شد.
- حراست مسابقات کنترل بسیار خوبی بر رفت و آمدها داشتند و اجازه حضور افراد متفرقه را در جایگاه خبرنگاران نمی‌دادند. تنها در فینال جام جهانی کشتی آزاد که با کمبود جا همراه شده بود، برخی نفرات متفرقه روی پله های جایگاه خبرنگاران نشستند.
- درگیری تصویر برداران دو شبکه تلویزیونی ایران که نزدیک بود به جاهای باریک بکشد با وساطت چند خبرنگار دیگر ختم به خیر شد.
- حنیف عمران زاده بازیکن استقلال برای تماشای فینال کشتی آزاد به سالن آمده بود اما جایی برای نشستن نداشت و بر خلاف میادین فوتبال، کسی هم توجهی به او نمی‌کرد.
- با این که بعضی از خبرنگاران حتی حق حضور در منطقه مصاحبه و یا جایگاه خبرنگاران را نداشتند حضور بعضی افراد بی‌ربط که تلاش داشتند در تصاویر دوربین‌ها حضور چشمگیری داشته باشند، علاوه بر این که در برخی مواقع بی نظمی را نشان می‌داد باعثایجاد خلل در کار خبرنگاران و تصویربرداران می‌شد.
- بسیاری از کشتی گیران از جمله آمریکایی ها و همچنین داوران خارجی و نمایندگان فیلا که تا به حال چنین جمعیت پرشوری ندیده بودند، بارها دوربین به دست دور سالن می‌چرخیدند و فیلم می‌گرفتند. حتی یکی دو آمریکایی در زمان رژه هم فیلمبرداری خود را قطع نکردند.
- جام جهانی تهران نشان داد که کشتی طرفداران بسیاری دارد و حتی اگر گنجایش سالن بیشتر بود شاید حتی تا دو برابر این هم تماشاگر به تماشای مسابقات می‌آمد.
به هر حال جام جهانی تهران با همه ویژگیها و کاستیهایی که داشت به شکل آبروندی برگزار شد و تاثیر خوبی برای تبلیغ کشتی در جهان برای جلوگیری از حذف کشتی از المپیک لندن گذاشت.
