- دکتر فیروزه جعفری افزود: اما گاهی مشاهده می‌شود زنان معتاد دارای فرزند، یک ماه در کمپ هستند و در بسیاری از اوقات بچه‌هایشان نیز همراه‌شان هستند چرا که خانواده‌ای ندارند که فرزندان‌شان را به دست آنها بسپارند و سیستم بوروکراسی بهزیستی نیز طوری است که پیگیری برای سپردن کودک به این سازمان زمان زیادی را می‌طلبد.
جعفری اولویت اول در درمان زنان معتاد را «سرپناه» عنوان کرد و ادامه داد: همچنین از آنجا که کمپ‌های زنان معمولا حاشیه‌های پررنگ‌تری دارند، هر جایی نمی‌توان برای ایجاد آن اقدام کرد. این مبحث، مشکل پیدا کردن جا و مکان را برای زنان سخت‌تر می‌کند. بر این اساس ایجاد سرپناه برای این زنان به صورت کمپ یا هر نوع دیگری، از اولویت‌هاست.
وی افزود: ایجاد سرپناه برای این زنان از این جهت اهمیت دارد که اگر یک خانم تنها به دنبال مسکن باشد به سختی می‌تواند سرپناهی بیابد و هر کسی حاضر نیست ملکی به وی اجاره دهد. حال یافتن سرپناه برای خانمی که سابقه‌ای از اعتیاد هم دارد، قطعا دشوارتر خواهد بود که این موضوع خود می‌تواند آسیب ایجاد کند.
جعفری اولویت دوم در حوزه درمان زنان معتاد را «کار» عنوان کرد و گفت: لازم است این زنان بتوانند درآمد مستقلی داشته باشند؛ چه آنهایی که با همسران‌شان زندگی می‌کنند و چه آنهایی که تنها زندگی می‌کنند. یکی از مشکلات درمان اعتیاد زنان آن است که اگر فرد در چارچوب خانواده هم زندگی کند چه برای اقدام به درمان و چه برای هزینه‌های آن به اجازه از مرد خانواده نیاز دارد. حال اگر مرد خانواده نیز خود معتاد باشد، معمولا اجازه اقدام زن خانواده به درمان را نمی‌دهد. در این چنین موارد توصیه‌مان آن است که برای ترک اعتیاد زوجه، مرد خانواده نیز برای ترک اقدام کند. در غیر این صورت، این
مبحثیکی از موانع درمان خواهد بود.
انتهای پیام
