به گزارش افکارنیوز، در بخش‌هایی از این بیانیه آمده است: هنوز پژواک سخن پیر فرزانه این انقلاب در گوش فرزندانش صحیح‌ترین کلام‌ها به نظر می‌آید که " اگر دانشگاه اصلاح شود، مملکت اصلاح خواهد شد ". امروز در چهارمین دهه انقلاب اسلامی، دهه پیشرفت و عدالت، این معنی از همیشه ملموس‌تر است. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان به عنوان بزرگترین تشکل دانشجویی استان سمنان و با قریب به سی سال سابقه فعالیت تشکیلاتی در سطح دانشگاه بر خود تکلیف می‌داند تا پای جان در راه این هدف متعالی بکوشد. در این راستا این تشکل که شعار خود را " نقد حکومت آری نفی حاکمیت
هرگز " قرار داده است، با گوشزد کردن برخی مسائل در سطح کلان آموزش عالی کشور و دانشگاه سمنان، امیدوار است تا گامی در راه نیل به این آرمان برداشته و آینده‌ای روشن برای میهن عزیزمان رقم زند.
در ادامه این نامه، با انتقاد از عدم برنامه‌ریزی برای حضور رییسجمهور در دانشگاه در جریان سفر اخیر هیات دولت به سمنان، خطاب به وی آمده است: بی‌تردید اگر حضور شما در این مجامع پررنگ‌تر و مستمر می‌بود، شاید نه تنها بسیاری از مشکلات این قشر فرهیخته حل شده یا در مسیر بهبود بود، بلکه بسیاری از مسائل کلان کشور نیز با در بوته نقد و نظر قرار گرفتن این گروه خلاق، خوش فکر و تیزبین و وارسته از مادیات، پیشرفت می‌نمود. بی‌تردید یکی از نکات مثبت دوران ریاست جمهوری شما، سفرهای استانی بوده است که توانسته به بهبود عدالت در سراسر کشور کمک کند. حال این سوال پیش می‌آید که در
شرایطی که روستاییان ساکن در دوردست‌ترین نقاط کشور فرصت رویارویی و طرح مسائل با منتخب خود را دارند، چرا دانشجویان، این گل‌های سرسبد ایران امروز، باید از چنین موقعیتی محروم باشند؟ چرا تنها معاون آموزشی وزیر علوم باید در سفر به دانشگاهی‌ترین استان کشور، به دیدار جمع محدودی از دانشجویان بیاید؟ آیا در کشوری که دانشگاه مقصد همیشگی رهبر عالی‌قدر آن در سفرهای خود است، این رویکرد از سوی عالی‌ترین مقام اجرایی کشور مطلوب است؟
در بخش دیگری از این نامه، با اشاره به موقعیت استان سمنان از نظر برخورداری از دانشگاه‌های مختلف، خطاب به رییسجمهور تصریح شده است: قطعا مطلع هستید که استان سمنان با توجه به نسبت تعداد دانشجویان خود به تعداد ساکنین، دانشجویی‌ترین استان کشور لقب گرفته است. دانشگاه سمنان به عنوان نماد آموزش عالی استان و دانشگاه مادر، دارای ۱۵۰۰۰ دانشجو می‌باشد. این ۱۵۰۰۰ نفر شاید برای شما تنها یک عدد باشد، اما برای ما یادآور سرنوشت و اشک‌ها و لبخندهای خیل عظیم دانشجویان است. تعداد دانشجویان دانشگاه سمنان در سال ۹۱ در جهشی عجیب و با شیبی تند از مرز ۱۵۰۰۰ نفر گذشت. تغییرات پس از
این اتفاق نشان داد که این افزایش ظرفیت، بدون رشد امکانات و ملزومات مناسب این تعداد دانشجو حاصل شده است. این امر موجب شد که به یکباره دانشگاه رویه سابق خود را در اختصاص دادن خوابگاه به دانشجویان سال آخر، کنار گذاشته و تنها خوابگاه دانشجویان سال اولی خود را تامین کند.
در ادامه نامه آمده است: این اتفاق تاثیرات کوتاه‌مدت و بلندمدت بسیار نامناسبی را در پی خواهد داشت. حضور قریب به سه چهارم دانشجویان دانشگاه سمنان به علاوه دیگر دانشجویان دانشگاه آزاد و موسسات غیرانتفاعی و … در خانه‌های دانشجویی سطح شهر، جدای از مسائل و مشکلاتی که برای خود این دانشجویان بویژه دانشجویان دختر در پی خواهد داشت، موجب اختلاط فرهنگی، تغییر سبک زندگی بومی و … در سطح شهر خواهد شد که می‌تواند چهره شهر سمنان را به شکل نامناسبی تغییر دهد. این مساله‌ای نیست که به سادگی بتوان از آن گذشت. سرنوشت یک نسل از دانشجویان، خانواده‌های ایشان و اهالی محترم شهرستان
سمنان در میان است. به علاوه این افزایش ظرفیت، موجب مشکلاتی دیگر از قبیل شلوغی سرویس‌ها و سالن‌های غذاخوری، کمبود فضای آموزشی، پایین آمدن کیفیت آموزش و امثالهم شده است که به اشاره‌ای از آن می‌گذریم.
در بخش دیگری از این نامه، با اشاره به موقعیت جغرافیایی دانشگاه سمنان در پنج کیلومتری شهر سمنان و در فاصله سه ساعتی پایتخت استان، یادآوری شده است: این مختصات دو نتیجه مهم در پی داشته است. اولا غالب دانشجویان شاغل به تحصیل در این دانشگاه، ساکنان پایتخت با ویژگی‌های خاص خود از نظر فرهنگی، سبک زندگی و امکانات در دسترس خود در اقامتگاه پیشین خود هستند. دوم اینکه با توجه به بیرون از شهر بودن دانشگاه سمنان و همچنین امکانات فرهنگی شهر سمنان، به ناچار باید نیازهای فرهنگی دانشجویان، درون خود دانشگاه تامین شود و این خود دلیلی است که دانشگاه سمنان از بودجه و امکانات فرهنگی
بیشتری نسبت به دیگر همتایان حتی نامدارتر و پرجمعیت‌تر خود برخوردار شود، اما متاسفانه شاهد آن هستیم که بودجه بخش فرهنگی نازک‌ترین بخش بودجه دانشگاه را تشکیل می‌دهد و همیشه نیز در معرض تهدید کاهش یا عدم تامین اعتبار قرار دارد. نبود یک سیاست فرهنگی مستحکم و متناسب نیز در سطح دانشگاهها مزید بر علت شده است تا نه تنها نتیجه‌گیری لازم از فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه صورت نگیرد، بلکه گاه با سوءمدیریت، عدم حمایت و نگاه بدبینانه به تشکل‌های دانشجویی، جریان‌های فرهنگی دانشگاه به جای تعامل، در مقابل یک دیگر قرار گرفته و تلاش‌های یک دیگر را خنثی سازند. با این شرایط نه
تنها تمام پیشرفت‌های علمی، پژوهشی و عمرانی دانشگاه عبثخواهد بلکه با بی‌فرهنگی دانشگاه، اوضاع را خطرناک‌تر خواهد کرد که «چو دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا …».
نگارندگان این نامه در ادامه از تغییر تاریخ امتحانات پایان ترم انتقاد کرده‌اند و آوردهاند: تاریخ امتحانات ترم بهمن غالب دانشگاه‌های سراسری کشور، همچون سنوات گذشته در بازه‌ای بین نیمه خرداد الی اوائل تیرماه برنامه‌ریزی شده بود. به همین ترتیب امتحانات دانشگاه سمنان نیز طبق روال و برنامه معرفی شده در زمان انتخاب واحد، از ۱۸ خردادماه شروع می‌شد. امسال اولین سالی نیست که امتحانات برگزار می‌شود و همه می‌دانند که تاریخ آن در چه بازه‌ای است. به علاوه اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز نیست و تاریخ آن نیز از پیش مشخص بوده است. اما به ناگاه وزارت علوم اعلام
می‌دارد که که برگزاری امتحانات از ۲۰ خرداد لغایت دوم تیرماه ممنوع است. دانشگاه سمنان نیز تاریخ اولین امتحان خود را ۴ خرداد اعلام می‌کند. در نتیجه، طبق تقویم رسمی دانشگاه، عملا فرجه‌ای وجود نخواهد داشت، کلاس‌ها قطعا به ۱۶ جلسه رسمی خود نخواهند رسید، برگزاری بسیاری از کلاس‌ها و آزمایشگاه شکل فرمالیته به خود خواهد گرفت، بار و خروجی علمی و آموزشی بلاتردید پایین خواهد آمد و کسی هم پاسخگوی دانشجویان شبانه که برای ساعت‌های درسی خود پول پرداخت کرده‌اند، نخواهد بود.
همچنین خطاب به رییسجمهور آمده است: در جلسه‌ای که در روز حضور جنابعالی در سمنان، با حضور معاونت محترم آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و تشکل‌های دانشگاه تشکیل شد، نماینده انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان با برشمردن اشکالات این طرح، عنوان کرد که در صورت عدم لغو این طرح، به دلیل مشکلات و ناهماهنگی‌های پیش آمده، وزارت علوم باید رسما از دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور عذرخواهی کند. در جواب گفته شد نه تنها عذرخواهی صورت نخواهد گرفت، بلکه با افتخار این کار را انجام خواهیم داد، زیرا نتیجه کارشناسی‌های صورت گرفته و نظرسنجی از دانشگاهیان و برنامه‌ریزی
این وزارتخانه است. زمان اعلام اجرای این طرح، زمان تغییر تقویم آموزشی دانشگاهها و اظهارات رؤسای دانشگاه‌های شریف و تهران در انکار تغییر زمان امتحانات در تعطیلات نوروزی، نشان‌دهنده میزان برنامه‌ریزی شده و کارشناسی شده بودن این طرح است.
در پایان این نامه، دانشجویان از رییسجمهور خواستهاند که به مشکلات آنها رسیدگی کنند و آوردهاند: از این دست مسائل بسیار است که نیازمند بررسی بیشتر و دقیقتر اوضاع دانشگاهها با حضور مسئولان عالی کشور و کارشناسان برجسته است. هنوز نه آن سبو بشکسته است و نه آن پیمانه ریخته. شنوای سخن این دلسوزان ایران اسلامی باشید.
