سرویس مذهبی افکارنیوز- علامه طباطبایی یکی از بزرگترین عالمان معاصر ما است و تفسیر المیزان گوشه ای از آثار به جا مانده ی ایشان می باشد. ایشان شاگردان بسیاری دارند و بسیاری از بزرگان امروز ما از سلسله شاگردان ایشان هستند. این سوال پیش می آید که ایشان چگونه به این جایگاه رسیدند؟
ایشان از ابتدا سعی در ترک محرمات و انجام واجبات داشتند و در آغاز جوانی راهی نجف شدند تا تحصیل را در آنجا ادامه دهند. حجت الاسلام حیدری کاشانی در برنامه ی سمت خدا، از زبان ایشان نقل می کنند که: در آغاز جوانی برای بهره گیری بیشتر از معارف به نجف اشرف رفتم؛ چرا که حوزه ی علمیه ی آنجا اساتید بسیار زیاد و خوبی داشت. قبل از اینکه جا و مکانی برای سکونت پیدا کنم و حتی هنوز بقچه ی سفرم را باز نکرده بودم به محضر امیر المومنین علیه السلام رفتم، با حالت تضرع، فروتنی و خواهش از امیر المومنین تقاضا کردم که شما استاد من را برسانید.
ایشان فرمودند که ساعتی را با همان حال تضرع و منقلب در حرم حضرت بودم وسپس حجره را گرفتم وداشتم وسایل را مرتب می نمودم که سیدی نورانی درب حجره ی مرا زد. درب را باز کرد و پس از سلام و علیک، اولین توصیه را به ما کرد و فرمودند: فرزندم؛ دنیا می خواهی نماز شب، آخرت می خواهی نماز شب. آن استاد بزرگوار آیت الله سید علی قاضی طباطبایی بودند و ایشان با شاگردی ایشان و انجام همین عمل نماز شب به علامه طباطبایی شدن رسیدند.
آیت الله قاضی در رابطه با نماز شب می گویند : "اما نماز شب پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست، و تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد و در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند و ما نشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب."
