به گزارشافکارنیوز، ایرج ندیمی، با اشاره به تئوری‌های متفاوت در مورد مدیریت نقدینگی اظهار کرد: عده‌ای معتقدند که ما باید جاذبه لازم را برای جذب سپرده در مجاری زیرنظر حکومت از جمله بانک‌ها فراهم کنیم تا نقدینگی مدیریت شود؛ هم از جهت اینکه منابع اتلاف نشود هم از جهت اینکه مشکلات مملکت حل شود و به تعبیر دیگر با جهت‌دهی نقدینگی به سمت تولید و اشتغال می‌توان مشکلات را کشور را حل کرد.

وی افزود: اهداف چند منظوره‌ای در رابطه با جذب نقدینگی سرگردان دست مردم وجود دارد، یکی از آنها حل مشکلات و دیگری کاهش فشارهای احتمالی ناشی از مدیریت متفاوت نقدینگی است. در این رابطه بانک‌ها به لحاظ جذابیت امنیتی و سود می‌توانند دلیلی برای جذب نقدینگی باشند؛ یعنی اگر بخش سود تامین شود و جاذبه‌ای متناسب با ارزش هزینه پول و تورم برای سپرده‌گذاری وجود داشته باشد، در بخش امنیت، مردم نگران از بین رفتن اصل پول خود نخواهند بود.

نماینده مردم لاهیجان در مجلس خاطرنشان کرد: در رابطه با بخشی از سپرده‌های مردم این سوال مطرح است که اگر سود به اندازه کافی نباشد، ممکن است مردم این پول را در جای دیگری که البته ممکن است ناامن باشد ولی شاید پرسودتر باشد، استفاده کنند.

ندیمی در ادامه کاهش نرخ سود، تثبیت و یا افزایش آن را تابعی از اهداف یک حکومت برای اداره یک کشور دانست و یادآور شد: امروز همه متفق‌القول هستند که یکی از مشکلات اساسی مردم کاهش قدرت خرید و ارزش پول است. در این رابطه ما باید به نحوی مدیریت کنیم که هزاران میلیارد پول سرگردان در کشور به دست حکومت برسد تا بر آن مدیریت کنند و اهدافی تعیین کنند که از وجوه سپرده‌گذاری شده نزد بانک‌ها به نسبت مشخصی به کشاورزی، ساختمان، مسکن و مانند آن اختصاص یابد.

این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به آسیب‌های عدم جذب نقدینگی در سیستم بانکی خاطرنشان کرد: اگر جاذبه سود برای سپرده‌گذاری مردم وجود نداشته باشد، این پول وارد شبکه‌های مختلف از جمله بانک که از جهت سیاست‌ها زیرنظر بانک مرکزی هستند، نمی‌شود و همه مشکلات به مردم برمی‌گردد یعنی بسیاری از پروژه‌ها انجام نمی‌شود، اشتغال ایجاد نمی‌شود و از تورم و افزایش قیمت هم جلوگیری نمی‌شود.

وی یادآور شد: اینکه نقدینگی به بازارهای دیگری سوق پیدا کند، ممکن است مردم را به دلیل ناامنی تهدید کنند و پولشان را برای سود بیشتر از آنها بگیرند اما دارایی مردم را از بین ببرد که هزینه اجتماعی و روانی آن هم به حکومت برمی‌گردد؛ ضمن اینکه علی‌رغم همه هزینه‌هایی که برای تشکیل و راه‌اندازی مجاری پولی و بانکی شده، اهدافمان محقق نمی‌شود.

ندیمی در پایان تاکید کرد: درآمد حاصل از مجاری نفتی و مالیاتی، برای این است که حکومت تشکیل شود و حکومت باید تنظیمکننده روابط بین سپردهگذار و سپردهگیرنده باشد. در واقع حکومت تماشاگر نیست، بلکه باید بازیگر باشد، البته لزوما کارفرما هم نیست بلکه میتواند این پول را به شبکههای مختلف هدایت کند تا مردم از سویی سپرده بدهند و از سوی دیگر تسهیلات دریافت کنند.