به گزارش افکارنیوز، بهنام صفوی از خوانندگان خوب و پرطرفدار موسیقی پاپ است که بدون حاشیه رو به جلو حرکت می کند. او متولد سال ۱۳۶۲ و فارغ التحصیل مهندسی عمران است. صفوی موسیقی را از دوران کودکی با پیانو آغاز کرد. اولین آلبوم او «عشق من باش» نام داشت که در تابستان ۸۷ روانه بازار شد و دومین آلبومش «آرامش» در سال ۹۰ به علاقمندان عرضه شد. صفوی اکنون در حال آماده سازی سومین آلبوم خود است.
موافقید گفتگو را با آلبوم «آرامش» آغاز کنیم؟
بله، خیلی هم خوب است.
چرا شروع آلبوم تان یعنی اولین قطعه آلبوم که معمولاً بهتر است با عنوان آلبوم باشد آنچنان ارتباطی با موضوع آرامش ندارد؟
خب من فکر می کنم اسم آلبوم در واقع یک فضای کلی است که خواننده در نظر می گیرد برای برقرار کردن ارتباط با مفاهیم کلی اثر و در خیلی از موارد شاید اسم آلبوم، اسم یکی از تراک های آلبوم نباشد و از آنجایی هم که می خواستم مفهوم کلی فضای آلبوم را به آرامش نسبت بدهم و با توجه به مفاهیم تراک ها و اینکه من تک قطعه آرام را کمی زودتر از آلبوم منتشر کرده بودم و مورد استقبال طرفدارانم قرار گرفته بود، به این نتیجه رسیدم که اسم آلبوم را «آرامش» انتخاب کنم.
موضوع ترانه هایتان غالباً موضوع عشق است، آن هم از لایه های سطحی، مثلاً التماس های عاشقانه و… آیا موضوع بهتری نیست که بشود به آنها پرداخت و آیا فقط مشکل ما عشق است؟
در کل اگر بخواهیم حساب کنیم موسیقی که ما داریم کار می کنیم موسیقی پاپ است و جنس پاپ یعنی مردمی، حس می کنم که در این مقطع آلبومی را که می خواهیم جمع آوری کنیم باید با فضای حسی خواننده و جامعه مطابقت داشته باشد، از این رو مضامین و مفاهیم ترانه ها را برای آلبوم انتخاب می کنیم و شاید آن تصویر ذهنی که من برای انتخاب ترانه ها در آن مقطع داشتم به این صورت بوده است. البته کاملاً هم این گونه نبوده، مثلاً در آلبوم «آرامش» یک قطعه اجتماعی دارم که درد دل کردن با خداست، مثل قطعه سوم به نام «کاش خدا من رو ببینه».
شما خواننده نسبتاً تکنیکی هستید، حالا نظرتان درباره شباهت زنگ صدای شما به رضا صادقی چیست؟
شباهت غیر قابل انکار است، آن هم در همه زمینه ها نه فقط کار من، همین طور که در چهره خیلی از آدم ها شباهت می بینیم، در صدا هم این اتفاق می افتد و قطعاً تقلیدی وجود ندارد و سبک کاری ام بسیار متفاوت و خاص خودم است. نمونه بارز آن که می توانم مثال بزنم یکی از معروف ترین آهنگ هایم است به نام «عشق من باش.»
با توجه به اینکه صدای خواننده دیگری رضا صادقی را تداعی می کنید، فکر نمی کنید با تغییر موضوع ترانه ها و همچنین دقت در انتخاب آهنگساز و تنظیم کننده می توانید این موضوع را کمرنگ تر یا رفع کنید؟
نه، چون به نظر من اصلاً اگر هم شباهتی بوده فقط در صدا بوده و جنس موزیک من خصوصاً در تنظیم کاملاً خاص خودم است و شباهتی از آن لحاظ وجود ندارد.
نظر مخاطبان شما عموماً در سایت «موسیقی ما» نسبت به کارهایتان ضعیف و متوسط بوده!؟
سایت «موسیقی ما» یک سایت بسیار پر بیننده و نسبتاً کامل است که قدرت به روزرسانی خبرهایش هم نسبت به سایت های مشابه خودش خیلی بالاست، ولی از آنجایی که طیف تخصصی موزیسین ها نیز در این سایت نظرهای شخصی خودشان را می گذارند بعضاً دیده می شود نظرهای مغرضانه ای که شاید درصد زیادی از آن از عوام جامعه موسیقی نیست در این سایت مشاهده شود.
یعنی در نهایت نظر مردم شرط است؟
بله، به نظر من ارزیابی کلی را می توان از مردم و آن چیزی که در بیرون می شنوید دریافت کنید که این اتفاق برای آلبوم «آرامش» و خصوصاً قطعه «آرامش» به نظر من افتاد.
شما در انتخاب ترانه وسواس زیادی به خرج نمی دهید، آیا فکر نمی کنید با انتخاب ترانه های فاخرتر به موقعیت بیشتری دست پیدا خواهید کرد یا اینکه فکر می کنید از مخاطب دور خواهید شد؟
باید ببینیم تعریف ما از فاخر یعنی چه. ما در مواجهه با موسیقی پاپ باید بین همه اقشار جامعه ارتباط برقرار کنیم، البته این نظر شخصی خودم در مورد آثار خودم است و من به این صورت کار می کنم که ترانه هایم برای تمام سنین حتی برای کودکان قابل تکرار و حفظ کردن باشد. اگر مفهوم مورد نظر را آن ترانه برساند و حداقل های فنی شعر هم در آن رعایت شود، برای من کافی است.
آیا نزد کسی دوره خوانندگی را گذرانده اید؟
من در زمینه موسیقی افتخار شاگردی استادی را نداشتم و چون از ابتدا آهنگساز و تنظیم کننده بودم و نوازندگی را از شش هفت سالگی شروع کردم، بالطبع آگاهی خیلی گسترده و عمیقی از موسیقی و همین طور فن خوانندگی در من به وجود آمد و با تمرین های شخصی و کار کردن دائم و تجربه و همین طور مطالعات شخصی خودم به این کار ادامه می دهم.
اگر قرار باشد تنها یک آرزو کنید آن چیست؟
آرزوی سلامتی.
غیر از سلامتی؟
خب باز هم سلامتی، چون وقتی سلامتی نباشد چیز دیگری هم نمی تواند وجود داشته باشد.
اگر یک روز به پایان عمرتان باقی مانده باشد چه می کنید؟
سوال سختی است. سعی می کنم از کسانی که از من ناراحت هستند، دلجویی کنم.
عصبی هستید؟
نه اصلاً، خیلی آرام هستم.
حالا اگر یک وقتی عصبی بشوید سر چه کسی خالی می کنید؟
من کلاً زود تصمیم نمی گیرم و سعی می کنم آرام بشوم.
از گوش دادن به چه نوع موسیقی بیشتر لذت می برید؟
بیشتر موسیقی بی کلام را دوست دارم.
کدام کارتان برایتان خاطره انگیز بوده است؟
کار «تمنا» و «یه روز اومدی مثل موج دریا»، «عشق من باش»، «آرامش» و «چقدر خوبه».
از آلبوم جدیدتان چه خبر؟
آلبوم جدیدم در مرحله تنظیم بوده و ۹۰ درصد آهنگسازی را خودم انجام داده ام و همه سعی ام بر این است که در سال ۹۲ آن را آماده کنم.
و پایان گفتگو…؟
امیدوارم مسئولان بتوانند برنامه ریزی های خیلی منظم تر و بهتر در جهت کشف استعدادهای جدید بکنند و همین طور بستر مناسب تری را برای ایجاد فضای خیلی خوب برای خوانندگان و هنرمندان به وجود بیاورند.
روزهاي زندگي/ شماره ۴۲۲/ نيمه دوم خرداد ماه ۹۲/ گفتگو از: مريم احمدي
