به گزارش افکارنیوز، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
«در روزهای اخیر اخباری در باب تصمیم احتمالی هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی مبنی بر تغییر ریاست این دانشگاه منتشر شده که واکنش‌های سوا‌ل‌برانگیزی از سوی یک جریان سیاسی خاص و رسانه‌های هم‌سوی آن به همراه داشته است. واکنش‌هایی که یادآور تغییر و تحولات دو سال گذشته دانشگاه آزاد به نفع این جریان است و این سوال را در اذهان دانشجویان - به ویژه دانشجویان و دانشگاهیان دانشگاه آزاد - پدید می‌آورد که چرا سیاسیون در تحولات دانشگاهی که سوابق و اساسنامه آن مشخص است، دخالت می‌کنند؟
بر همین اساس جمعی از انجمن‌های اسلامی دانشجویان ضمن حمایت از مطالبات دانشجویان دانشگاه آزاد، مواضع مشترک خود با تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی را در مساله تحول مدیریت این دانشگاه که هم‌راستا با تحولات دیگر دانشگاه‌های کشور است، اعلام می‌کنند:
از آن‌جایی که فرایند قانونی تغییر ریاست دانشگاه آزاد کاملا مدون و شفاف است، بدیهی است که هیچ شخص و نهادی نمی‌تواند بر خلاف قانون اقدام به این تغییر کند. لذا القای شبهه تحقق نیافتن فرایند قانونی یا ممکن نبودن این اقدام ادعای بی‌اساسی است که توسط برخی جریان‌های سیاسی افراطی و رسانه‌های معلوم‌الحال هم‌سوی آن‌ها صورت می‌گیرد بدون شک هدف آن زیر سوال بردن نفس تغییر ریاست دانشگاه آزاد توسط هیات امنای آن است.
با توجه به این که تعدادی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و نیز تعدادی از اعضای هیات امنای دانشگاه آزاد شخصیت‌های حقوقی هستند قابل پیش‌بینی بود که با تغییر دولت و تغییر این شخصیت‌های حقوقی و هم‌چنین لزوم هماهنگی بیش‌تر بین مسوولان جدید وزارت علوم و بهداشت با مسوولان دانشگاه آزاد، شاهد تغییرات مدیریتی در دانشگاه آزاد نیز باشیم. اما این که پاسخ این پرسش را که چرا جریان اقلیت سیاسی با غوغاسالاری رسانه‌ای تلاش دارد تا از این تغییر احتمالی قانونی و قابل پیش‌بینی مدیریت دانشگاه آزاد به هر نحو ممکن جلوگیری کند، باید در تناقض رفتاری این جریان سیاسی خاص در چند
سال گذشته جست‌وجو کرد.
مساله‌ای که با کم‌ترین بررسی در آرشیو رسانه‌ها هویدا می‌شود که چگونه چند سال قبل همین جریان با فضاسازی رسانه‌های هم‌سوی خود هیات موسس دانشگاه آزاد را ملزم به اجرای قانون و اساسنامه جدید دانشگاه آزاد می‌دانستند اما هم اکنون که احتمال می رود همان هیات امنای در پی تغییر ریاست دانشگاه آزاد در فرایند قانونی باشند، آنان را متهم به سیاسی‌کاری می‌کنند؟ البته تخریب‌های غیراخلاقی دکتر توفیقی و فضاسازی‌های کاذب رسانه‌یی که در راستای تغییر مدیریت دانشگاه‌ها توسط این جریان سیاسی اقلیت انجام می‌شود را نیز باید در همین پازل تعریف کرد.
البته جامعه دانشگاهی این‌گونه مطالبه گزینشی قانون‌مداری از سوی این جریان را یقینا به حساب حسن نیت و دلسوزی این جریان سیاسی نخواهد گذارد. چرا که اگر حسن نیت و دلسوزی نسبت به دانشجویان و دانشگاه آزاد وجود داشت، می‌بایست این جریان سیاسی و رسانه‌های هم‌سو با ایشان طی سال‌های اخیر از آن چه بر دانشگاه و دانشگاهیان میرفت احساس تکلیف کرده و واکنشی نشان می‌دادند.
چرا مسائلی چون رکود علمی و فضای بسته و انقباضی دانشگاه‌ها، محدود کردن انجمن‌های علمی، کانون‌های فرهنگی و تعطیلی و تحدید تشکل‌های مستقل دانشجویی، صادر نشدن مجوز به درخواست تاسیس تشکل‌های دانشجویی بر خلاف قوانین، اعمال فشار بر اتحادیه‌های دانشجویی دانشگاه آزاد قبل و بعد از انتخابات با شکوه ۲۴ خرداد و دخالت در کار تشکل‌های دانشجویی توسط مسوولان این دانشگاه به گونه‌ای که استقلال‌شان را در معرض خطر قرار داد، تعطیلی و تحدید تشکل‌های مستقل دانشجویی در اکثر دانشگاه‌های کشور و خط و نشان کشیدن و دخالت‌های غیرقانونی در روند کار این تشکل‌های قانونی، بی‌حرمتی
به محیط مقدس دانشگاه، اساتید و دانشجویان و اعمال سلایق شخصی و گزینش‌های سیاسی به جای گزینش‌های علمی و آکادمیک(مانند آن چه در دانشگاه علامه گذشت) و… که نارضایتی‌های گسترده‌ای را در بین جامعه‌ی فرهیختگان دانشگاهی به وجود آورده بود، این جریان سیاسی و رسانه‌های وابسته به آن را که به هر طریق ممکن از امکانات بیت‌المال ارتزاق می‌کنند، به تأمل و پرسش وانداشت؟
چرا این رسانه‌ها نه تنها تریبون مطالبه حداقلی این قشر نشدند که در راستای تطهیر و تئوریزه کردن فضای انقباضی دانشگاه‌ها و دور از شأن دانشگاهیان، برآمدند؟ و چرا حال برای آن که مدیریت دانشگاه آزاد تغییر نکند به تکاپو افتاده و از همه‌ی ظرفیت‌ها و حتی ظرفیت‌های نامشروع برای جلوگیری از این تغییر قابل پیش‌بینی استفاده می‌کنند؟ و چرا این جریان سیاسی افراطی، تلاش می‌کند تا آخرین پایگاه‌هایی که منافع سیاسی، اقتصادی و موقعیتی آن‌ها را تامین می‌کند، حفظ کند؟
انتقادات ما بر عملکرد پیشین مدیریت دانشگاه آزاد هم‌چنان پابرجاست اما آیا کسانی که با مدعای عدالتخواهی و تحول وارد بزرگ‌ترین مجتمع دانشگاهی کشور شده و به واسطه نسبت نزدیک خانوادگی لابی گسترده‌ای با وزارت علوم برقرار کردند، اینک پس از دو سال کارنامه قابل قبولی برای ارائه در پیش‌گاه دانشجویان و دانشگاهیان دانشگاه آزاد و نیز عموم مردم ایران دارند؟ پاسخ آنان به افشای اسناد سوء استفاده از امکانات دانشگاه آزاد در انتخابات شورای شهر چهارم چیست؟
در پایان ما انجمن‌های اسلامی دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد با اعلام این مواضع مشترک، ضمن دعوت مسوولان فعلی دانشگاه آزاد به پاسخگویی، همه گروه‌ها و رسانه‌های سیاسی را به قانون‌گرایی و رعایت تقوا و اخلاق سیاسی تا تحقق اقدامات قانونی هیات امنای دانشگاه آزاد دعوت می‌کنیم.
والسلام علی من اتبع الهدی
