به گزارش افکارنیوز، «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل در مقاله‌ای که در روزنامه‌ها و رسانه‌های سراسر جهان منتشر شد، تصریح کرد: مرکزیت امروز سازمان ملل نمایانگر منطق جهانی اوقات ما است. از آنجایی که سرنوشت ما بیش از هر زمان به یکدیگر گره خورده است، آینده ما باید همراه با همکاری‌های گسترده‌تری باشد.
وی قطعنامه سوریه را که در آن ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل خواستار حذف سلاح‌های شیمیایی دمشق شده بودند و در عین حال طرح دیپلماتیکی برای مذاکراتی که سوریه را به سمت صلح سوق می‌دهد را به تصویب درآورده بودند، اولین خبر امیدوارکننده درباره بحران سوریه خواند.
بر اساس این گزارش، سازمان ملل هم‌اکنون در حال همکاری با سازمان منع سلاح‌های شیمیایی(OPCW) برای ایجاد یک هیأت یکصد نفره مشترک برای نظارت بر حذف سلاح‌های شیمیایی سوریه تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴ است.
بان کی مون اشاره کرد که شورای امنیت همچنین بیانیه محکمی درباره معضل انساندوستانه سوریه تصویب کرده است و گفت: ما همچنان به اعمال فشار خود ادامه می‌دهیم تا دسترسی(برای کمک به مردم سوریه) پیدا کنیم و به جریان سلاح و نقض حقوق بشر پایان دهیم و همچنین کنفرانس بین‌المللی برای رسیدن به توافق برای پایان دادن به این نزاع مهیب(در سوریه) را برگزار کنیم.
وی با اشاره به اینکه درگیری‌های سوریه جان بیش از یکصد هزار نفر را گرفته است و ۶.۵ میلیون نفر دیگر را از خانه‌هایشان از مارس ۲۰۱۱ تاکنون آواره کرده است، ادامه داد: تخریب سلاح‌های شیمیایی در حالیکه جنگ بزرگتری در حال تخریب سوریه است، نمی‌تواند ما را ارضا کند.
دبیرکل سازمان ملل سپس گفت: پیروزی نظامی یک توهم است، تنها پاسخ(در سوریه) گذار به سوی یک سوریه جدید است که مردم این کشور به آن نیاز دارند و شایستگی آن را دارند. ما مصمم هستیم تا طرفین(درگیر در سوریه) را در اواسط نوامبر به میز مذاکره بیاوریم.
بان کی مون همچنین اشاره کرد که جلسه مجمع عمومی سازمان ملل که به صورت سالیانه برگزار می‌شود موجب شد تا فضای سازمان ملل برای ایران آمریکا فراهم شود تا پیشنهاداتی را با هدف معکوس کردن چندین دهه تنش ارائه دهند و این در حالی است که نشست‌های در سطح عالی پیشرفت‌هایی را در خصوص گذار دموکراتیک در میانمار و یمن و همچنین بحران پیچیده ساحل و اجرای چارچوب صلح برای جمهوری دموکراتیک کنگو و منطقه گسترده‌تر «Great Lakes» به وجود آورد.
دبیرکل سازمان ملل در مقاله خود نوشت: من بر اساس دیپلماسی که در سازمان ملل رخ داد و با آگاهی از چالش‌های عمیق پیش رو، درباره چشم‌اندازهایمان ترغیب شدم. سازمان ملل اولین پاسخ‌دهنده سریع در زمان فاجعه است و اغلب آخرین پناهگاه باری مشکلاتی است که برای دیگران آزاردهنده است.
در پایان مقاله بان کی مون آمده است: گاهی اوقات، این سازمان پیشرو است و گاهی مواقع در میان مجموعهای از بازیگران قرار میگیرد. گاهی اوقات به اهداف خود دست مییابیم، برخی اوقات به اهداف خود نمیرسیم اما این سازمان هر روز، هر ساعت و سراسر برای پیشبرد اهداف بشر بیشترین تلاش خود را به کار میگیرد.
