معنای بوسه ها و اشک های پیامبر(ص)

سرویس مذهبیافکارنیوز- بوسه زدن بر حسین علیه السّلام و دست رساندن بر بدن مقدس او نیز انگیزه اش گریه بود. این مطلب در مورد نیای بزرگش در موارد خاصی تحقق یافت.

پیامبر گلوگاه حسین علیه السّلام را می بوسید و می گریست. بالای قلبش را بوسه باران می ساخت و اشک می ریخت؛ همین گونه پیشانی بلند و دندان های زیبا و دیگر اعضای بدنش را می بوسید و گریه می کرد. خود حسین علیه السّلام علت گریه را پرسید که فرمود:

«جای شمشیرهایی را که در راه حق و عدالت بر جان خواهی خرید می بوسم و گریه می کنم.»

آری! اگر حسین علیه السّلام از پیامبر دلیل گریه اش را به هنگام بوسه زدن بر لب و دندانش می پرسید، می فرمود:

«جای چوب خیزران و لبانی را بوسه می زنم که ابن زیاد به هنگام دیدن آنها شادمانی می کند.»

و اگر دلیل بوسیدن بالای قلبش را می پرسید، می فرمود:
«جایگاه فرود تیر سه شاخه را می بوسم.»

آری! پیامبر می بوسید و می گریست، اما خواهرش زینب علیها السّلام نیز آمد و خواست تا همان نقاطی را که پیامبر بوسه باران می کرد ببوسد؛ اما نتوانست، چرا که همه اعضای بدن پاره پاره بود؛ به ویژه اگر آمدنش پس از پایمال شدن پیکر پاکش زیر سم اسب ها بود، بلکه اگر پیش از آن هم آمده باشد بر اثر ضربات کوبنده تیرها و شمشیرها و نیزه ها هم، بدن مقدسش قطعه قطعه شده بود و جای سالمی برای بوسیدن خواهرش نبود. همان گونه که خود پیش از شهادت پیش بینی کرده و فرموده بود که:

«گویا با چشم خود می بینم که درندگان بیابان ها در سرزمینی میان نواویس و کربلا، اعضای پیکرم را قطعه قطعه می کنند …»

خاک عالم به سرم کز اثر تیر و سنان
جای یک بوسه من در همه اعضای تو نیست

منبع: ویژگی های امام حسین علیه السّلام، ص۲۳۴-۲۳۵.