به گزارش افکار به نقل از پايگاه اطلاع رساني پليس ، سرهنگ مقامي رييس دفتر تحقيقات كاربردي تهران بزرگ در مصاحبه اختصاصي با خبرنگار ما فرار كودكان و نوجوانان از خانه را يكي از معضلات فعلي جوامع مختلف عنوان كرد و گفت : كشور ايران نيز از اين مشكل اجتماعي مبرا نيست .
سرهنگ مقامی گفت: عنوان دختران فراری به دخترانی اطلاق می‌شود که به دلایل مختلف از قبیل دلایل فردی(اختلالات شخصیتی و روانی)، خانوادگی(طلاق، جدایی، اختلاف خانوادگی)، فقر و دلایل‌اجتماعی برای رهایی از وضع موجود و بدون پیش بینی وضع آینده از خانه فرار می‌کنن و این افراد با احساس بیگانگی میان خود و خانواده در پی محرم و همدلی می‌گردند تا او را بفهمد.
وی ادامه داد: این پدیده در واقع نوعی واکنش نسبت به شرایط است که از نظر فرد، نامساعد، غیر قابل تحمل و بعضا تغییر ناپذیر است، دختران فرار اقدام خود را نوعی اعتراض دانسته و خود را قربانی روابط ناسالم در خانواده ها و فراموش شده جامعه می دانند.
این مقام مسوول تصریح کرد: فرار دختران از خانه اگر چه در نگاه اول پدیده ای فردی است اما با توجه به پیامدهای سوء آن، که در نظم اجتماعی اختلال و آشفتگی ایجاد می کند، منشا بسیاری از رفتارهای ضد اجتماعی و انحرافی می شود، دختران فراری به دلیل شرایط خاص خود مورد انواع سوء استفاده و آزارها قرار می گیرند و در نتیجه زمینه را برای پیدایش و افزایش باندهای جنایتکاری که این دختران را مورد استثمار و بهره کشی قرار می دهند، فراهم می سازند.
سرهنگ مقامی با اشاره به اینکه ۹۰ درصد دختران فراری به فحشا آلوده می شوند، به بررسی تاثیر نقش والدین در فرار دختران پرداخت و گفت: بنابر اظهارات اکثر دختران فراری مادر آنها نتوانسته در نقش مادری، رابطه ای سالم با آنها برقرار کند.
رییس دفتر تحقیقات فرماندهی انتظامی تهران بزرگ مهمترین علل ترک خانه به ویژه از سوی دختران را داشتن خانواده نابسامان عنوان کرد و افزود: اعتیاد والدین، انحراف آنها یا ازدواج مجدد والدین و زندگی با نامادری یا نا پدری، بی توجهی والدین به دوران حساس بلوغ، مخالفت آنها با ازدواج دختر با فرد مورد علاقه اش، ناامنی و خطر تجاوز از سوی نزدیکان در خانواده علل ترک خانه توسط دختران است.
وی در ادامه تاخیر در سن ازدواج، مهاجرت از شهرهای کوچک به بزرگ، اختلالات روانی، رفتاری یا شخصیتی، دوستی با افراد ناباب، بیسرپرستی و بی کسی دختر، بدسرپرستی(دخترانی که والدین آنها مشکل اخلاقی دارند)، خودباختگی فرهنگی و غیره را از دیگر عوامل فرار دختران از مامن خانواده برشمرد.
این مقام آگاه خاطر نشان کرد: دخترانی که از خانه می گریزند در نهایت به توزیع مواد مخدر، دزدی، فساد و فحشا روی می آورند و مهمتر از همه جهت جراحی بدن و خارج کردن اعضای بدنشان مورد سوئ استفاده قرار می گیرند.
رییس دفتر تحقیقات کاربردی تهران بزرگ در ادامه استفاده از توان صدا و سیما و رسانه های ارتباطی برای بهینه سازی هنجارهای ارزشی و مبارزه با ناهنجاری ها را به عنوان راهکارهای مبارزه با این معضل عنوان کرد.
وی در پایان بیان داشت: تلاش برای بهینه سازی رفتار پلیسی و افزایش رضایتمندی آحاد مردم، زنده شدن روح امر به معروف و نهی از منکر در جامعه، تشکیل بانک اطلاعاتی برای شناسایی زنان سابقه دار خیابانی، ایجاد بستر لازم برای تنوع در زمینه ورزش، اماکن تفریحی و سرگرمی های سالم، تحکیم فرهنگ اعتقادی خانواده ها و یکسان سازی تعریف قانونی نوع برخوردهایی که در ارتباط با زنان و دختران خیابانی می توا ند به حل این معضل کمک کند.
