به گزارش افکارنیوز، پس از قرعه کشی رقابت های جام جهانی، اتفاق تلخی رخ داد. عده ای از مردم ایران، به صفحه شخصی لیونل مسی در یکی از سایت های اجتماعی هجوم بردند و علاوه بر کری، به خانواده این بازیکن توهین کردند. وحید هاشمیان این موضوع را یک اتفاق تلخ می داند. او می گویند نباید ایرانی ها چنین رفتاری کنند. هاشمیان همچنین درباره جام جهانی ۲۰۰۶ و جام جهانی پیشرو حرف های مهمی به زبان می آورد.

آقای هاشمیان شنیدیم که احتمال لغو بازی تان به دلیل بارش شدید برف وجود دارد.

بله، اینجا برف سنگینی آمده. در چمن طبیعی که نتوانستیم تمرین کنیم و شرایط چمن های مصنوعی هم معلوم نیست. با این وضعیت، ممکن است بازی امروز ما لغو شود. البته در شمال آلمان و دانمارک و چند کشور دیگر توفان شدیدی آمد. اینجا به آن اندازه هوا خراب نبود ولی باز هم برف سنگینی آمد.

مراسم قرعه کشی جام جهانی هم برگزار شد. مراسم را دیدید؟

به خاطر تمرین تیم، نتوانستم مراسم را به طور کامل ببینم ولی بخشی از آن را دیدم.

بعد از همگروهی با آرژانیتن فعلا بحثاول فوتبال ایران لیونل مسی است!

به نظر من خوب است که فوتبال دوستان با این بحثسرشان را گرم کنند. این به خاطر آن است که یکمقدار تفریح کم است با این مسایل خودمان را سرگرم می کنیم!(خنده)

اتفاقا برخی از مردم هم به صفحه شخصی او در یک سایت اجتماعی هجوم بردند و به زبان فارسی و فینگلیس و انگلیسی و پرتغالی برایش کلی کری خواندند. البته توهین هایی هم شده بود.

من این اتفاق را ندیدم ولی به نظرم کار بسیار زشتی است. به نظر من باید طوری رفتار کنیم که اسم خوبی از ایرانی ها در خاطر همه باقی بماند نه اینکه فکرهای بدی درباره ما بکنند. فوتبال یک ورزش و رقابت است. شما یا می بری یا مساوی می کنی و یا می بازی. مثلا کسی یادش نیست که ۲۰ سال پیش در جام جهانی چه تیمی برده و چه تیمی باخته. همه اینها تبدیل به یک خاطره می شود. ما هم نباید کاری کنیم که در خاطره مسی چیز بدی از ایرانی ها به یاد بماند. امیدوارم مردم و تماشاگران کاری کنند که اسم خوبی از ایران باقی بماند.

نمونه این اتفاق برای زایتسف ستاره والیبال تیم ملی ایتالیا افتاده بود.

امیدوارم دیگر تکرار نشود چون برای ما اصلا خوب نیست.

بعد از قرعه کشی جام جهانی، به نوعی به یاد جام جهانی ۲۰۰۶ افتادیم و اینکه می گفتند پرتغال و مکزیک که تیم نیستند و به ما می بازند و با حداقل ۷ امتیاز از گروه بالا می رویم!

به نظر من ما همیشه یک بدی داریم و آن این است که وقتی در گود نیستیم، همه چیز را به مردم ساده نشان می دهیم ولی وقتی هستیم، همه چیز را سخت نشان می دهیم. واقعیت این است که فوتبال ما در حدی نیست که بتواند با رقیب های قوی رقابت کند. ممکن است یک جرقه زده شود و مثلا ما بالا برویم ولی اگر حتی به عنوان تیم اول از گروه صعود کنیم، نباید خودمان را گول بزنیم چون دچار مشکلات زیادی هستیم. ما باید واقع بی باشیم و خودمان را خام نکنیم. قطعا مربیان و بازیکنان در زمین نهایت تلاش خود را می کنند تا تیم نتیجه بگیرد ولی باید بپذیریم فوتبال ما از پایه خراب است و نیاز به بازسازی دارد.

مثلا همین توقعات بالا پس از جام جهانی ۲۰۰۶ باعثشد که فوتبال ایران تعلیق شود. درست است؟

برخی به خاطر درگیری که با فدراسیون فوتبال داشتند، توقعات را از تیم ملی بالا بردند و وقتی تیم نتوانست نتیجه بگیرد، به شدت ما را کوبیدند. ولی با پتانسیلی که داشتیم اتفاقا خوب نتیجه گرفتیم. شما ببیند که ما چطور به مکزیک باختیم و چلوی پرتغال با یک پنالتی نادرست و یک شوت ۳۰ متری شکست خوردیم. انگار فراموش کرده بودیم که داریم مقابل تیم چهارم دنیا بازی می کنیم. ولی نمایش ما در کل خوب بود.

الان هم به نظر می رسد توقعات بالاست.

توقعات چطور بالا می آید؟ جالب اینجاست که تازه از مردم هم به خاطر نتایج به دست آمده عذرخواهی می شود. اتفاقا نتایج ما در جام جهانی بد نبود و تمام تلاش مان را کردیم. به اندازه امکاناتی که داشتیم عالی نتیجه گرفتیم. فوتبال همین است. نتیجه را در زمین داده ای و دیگر نیاز به معذرت خواهی نیست بلکه باید تلاش کنی که در آینده بهتر نتیجه بگیرد. اینجا پس از عملکرد نسبتا خوب ما در جام جهانی نه تنها معذرت خواهی کردند بلکه در آینده هم هیچ تلاشی نکردند.

اگر ضربه سر شما مقابل مکزیک گل می شد، احتمال داشت همه چیز تغییر کند؟

نمی داند شاید ضربه من گل می شد و در نهایت ۶ تا از مکزیک می خوریم. الان در فوتبال روز دنیا نمی گویند کی گل اول را زد می گویند کی برد. در بوندسلیگا خیلی اتفاق افتاده تیمی که نیمه اول را با ۲ گل برده در نهایت ۳ بر ۲ باخته است. زمان اینکه شما یک گل بزنید و بعد فقط دفاع کنید، تمام شد.

دوست نداشتید در جام جهانی گل بزنید؟

اتفاقا خیلی دوست داشتم این اتفاق بیفتد. همیشه آن ضربه سر در یادم هست. بالاخره من در دروان بازیگری افتخارات خوبی به دست آوردم. سال ها در بوندسلیگا بازی کردم. در اینتر توتو به میدان رفتم و در لیگ قهرمانان هم خیلی کم بازی کردم. به نظرم اینها افتخارات زیادی است. اگر در جام جهانی هم یک گل می زدم واقعا خوب می شد ولی همیشه به این فکر می کردم که تیم باید برنده می شد.

درباره حریف ها هم حرف بزنیم؛ آرژانتین، بوسنی و نیجریه.

آرژانتین تیم بسیار خوبی است و خوب فوتبال بازی می کند. آنها علاوه بر فوتبال حرکاتی انجام می دهند که حریف تحریک شود. صد در صد آقای کروش از این مسایل خبر دارد و ترفندهایی برای بازی خواهد داشت. این شگرد آرژانتینی هاست که کارهای غیر فوتبال هم در زمین انجام دهند. تیم ملی بوسنی هم به نظر من تیمی است که دست کم گرفته می شود اما قدرتمند است. نباید آنها را دست کم گرفت چون قدرتمند هستند. نیجریه هم که تقریبا همیشه به یک شکل فوتبال بازی می کند و جزو قدرت های آفریقاست. ما باید واقع بین باشیم. می توانیم از الان تا جام جهانی بنویسیم که صعود می کنیم و خودمان را سرگرم کنیم ولی واقعیت این است که از هیچ تیمی سرتر نیستم. از طرفی باید مثل تیم ملی والیبال خودمان را دست کم نگیریم و به مسابقات برویم. باید نهایت تلاش خود را کنیم تا مردم خوشحال شوند.