به گزارش افکارنیوز،اعتقاد قاطبه بازار سرمایه این است که این گزارش‌ها محافظه‌ کارانه هستند و غیر از گروه‌هایی همچون دارو، قطعه‌سازی و بانکداری که به شدت از محل گشایش‌های سیاسی نفع می‌برند و عملا چاره‌ای در بروز بخشی از واقعیت‌های رخ داده در کشور در بودجه خود ندارند، بقیه شرکت‌ها تا حد زیادی دست به عصا حرکت کرده‌اند.

اما دلیل این محافظه‌کاری فوق‌العاده بالا چیست؟ و چرا تنها امید بازار برای تکانه‌های مثبت جدید با بی‌اعتنایی مواجه شده است؟

همان طور که می‌دانید در چند ماه گذشته از روی کار آمدن دولت جدید شاهد تصمیم‌گیری‌ها و تحرکات مثبتی در کشور به ویژه در عرصه دیپلماتیک کشور بودیم، اتفاقاتی که به واقع امید را در دلسرمایه‌گذارانو فعالان اقتصادی زنده کرد.

اما به نظر می‌رسد آنچه موجب محافظه‌کاری شدید شرکت‌های بورسی شده، ابهام در سیاست‌های اداره اقتصاد کشور است. دولت کنونی باز هم و حتی بیشتر از دولت گذشته تصمیمات انقباضی درباره صنایع مهم و استراتژیک کشور گرفته است؛ از یک طرف قیمت خوراک پتروشیمی‌ها که سال‌ها محل مناقشه بود، پنج برابر شده، از طرفی دیگر بهره مالکانه معادن در سطوح بالایی قرار گرفته و معادل ۳۰ درصد از فروش این شرکت‌ها تعیین شد و از همه مهم‌تر بار دیگر ترس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها در اقتصاد کشور به وجود آمده است. به تعبیری واضح‌تر تجربه اداره ۶ ماهه کشور توسط دولت تدبیر و امید این مهم را به شرکت‌های بورسی یاد داده که باید قدری هم محافظه‌کار باشند و منتظر آینده. آنها نباید سود غایی و نهایی خود را که تقریبا دسترسی به آن را قطعی می‌دانند، به این زودی‌ها بروز‌ دهند وگرنه به اصطلاح عامیانه «دردسر» می‌شود.

هم توقع سهامداران شركت بالا ميرود، هم مدیران بايد براي افزايش آن پيشبيني تلاش بيشتري بكنند و ايضا برخي افراد امكان دارد در تلويزيون صورتهای مالی منتشر شده برخی شرکتها در سايت بورس را نشان دهند كه فلان شركت فلانقدر سود كرده و چرا و چگونه؟ (كنایه به نشان دادن صورتهای مالي شركتهاي پتروشيمي در رسانه ملي با توجیه بالا بودن سود). باري، مجموع اين شرايط سبب حكمفرمايي شرايطي محتاطانه در بازار سهام شده است. ميگويند وقت خريد است و شركتها در ۳ ماهه سودهاي خوبي را به بازار اعلام ميكنند. البته همين افراد خوشبين ۳ ماه قبل ميگفتند كه بودجههای ۹۳ مناسب و صعودي خواهد بود. بنابراين ما هم نميتوانيم فعلا تحليل دقيقي از اين شرايط بدهيم. ولي آنچه كه مهم است و بر آن اعتقاد داريم آن است كه سهام شركتهایي مثل صنايع معدني، فلزات اساسي، بانكيها، داروييها، خودروسازان و حتي پتروشيميها در شرايط مناسبي براي خريد هستند. البته هميشه سرمايهگذاران بايد ديد بلندمدتتري به بازار داشته باشند. بازار كنوني مناسب نوسانگيري نيست و تنها كساني برنده هستند كه بدون توجه به اين بودجههاي محافظهكارانه با ديدي دستكم ۴ ماهه در بازار سرمايهگذاري ميكنند.