اوباما پس از اظهارات چند روز قبل خود كه در خصوص لزوم آغاز مذاکرات ميان فلسطين و رژيم صهيونيستي بر اساس مرزهاي سال ۱۹۶۷ سخن گفته بود،اين بار خود را فردي تسليم در برابر لابي صهيونيسم جلوه داد و سعي کرد اخم نتانياهو و همراهانش را به لبخند تبديل کند. باراك اوباما طي سخناني در نشست سالانه آيپك ضمن پوشاندن اختلاف نظرهاي حاد خود با اسرائيل بويژه در زمينه طرح سازش سعي كرد با لفاظي درباره تعهد به امنيت اسرائيل نظر مثبت اين لابي را جلب كند.اوباما در اين نشست تاکيد کرده است که رابطه ميان آمريكا و اسرائيل ناگسستني و تعهد آمريكا به حفظ امنيت اسرائيل فولادين است!

به گزارش صراط، اوباما در سخنرانی اخیر همان مسیر ثابت و تعیین شده سیاست خارجی ایالات متحده در خصوص حمایت از رژیم صهیونیستی را ادامه داده و تاکید کرده است که آمریکا تعهدی بسیار عمیق به بقای اسرائیل به عنوان سرزمینی آبا و اجدادی برای ملت یهود دارد. اوباما به تازگی از لفظ سرزمین یهود برای جلب همدلی اسرائیلی‌ها استفاده می‌کند.

در اینجا لازم است نکته ای را به صورت جدی مد نظر قرار دهیم. اوبامایی که اخیرا در آیپک سخنرانی کرد همان اوبامایی بود که در سال ۲۰۰۸ میلادی، در حالی که تنها ۱۲ ساعت از اعلام پیروزی وی در حزب دموکرات
می گذشت، در آیپک حضور یافت و از لزوم تقابل با تهران و حماس تا انتخاب بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل خبر داد. البته اوباما ساعاتی پس از پایان سخنرانی در آیپک، بخش مهمی از اظهارات خود را پس گرفت تا در این گیر و دارنقش لابی صهیونیسم در ماورای معادلات سیاسی واشنگتن بیشتر به چشم بیاید. جیمی کارتر، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده آمریکا که در سال ۲۰۰۸ با جرات بیشتری از فعالیتهای این لابی مسموم در معادلات سیاسی واشنگتن پرده بر می داشت نیز اظهارات اوباما را متاثر ازفشار صهیونیستها دانسته و وزن زیادی برای این سخنان قائل نگردید. در این راستا رئیس جمهور پیشین آمریکا به وجود فشار بسیار زیاد لابیهای قدرتمند صهیونیستی بر نامزدهای انتخاباتی آمریکا اذعان کرد. جیمی کارتر تصریح کرد که در آمریکا منصوب شدن هر رئیس جمهور، نماینده کنگره و فرماندار و یا سناتوری که مخالف با سیاستهای اسرائیل باشد، غیر ممکن است. کارتر اعلام نموده است که وی به خوبی فشارهای سیاسی بسیار زیادی را که نامزدهای انتخاباتی آمریکا متحمل
می شوند درک می کند.

در نهایت اینکه اظهارات اوباما در آیپک مهر تائیدی دیگر بر رسوخ لابی صهیونیسم در زیرساختهای سیاسی ایالات متحده آمریکاست. از این رو همواره شاهد همراهی واشنگتن با جنایات تل آویو علیه فلسطینیان هستیم. اوباما از یک سو سعی دارد جهت نجات صهیونیسم از مرزهای سال ۱۹۶۷ سخن به میان آورده و از سوی دیگر، به رژیم صهیونیستی تضمین می دهد که ایالات متحده در نهایت متغیری وابسته به تل آویو است. به عبارت بهتر سخنرانی اخیر اوباما در آیپک محلی برای تائید وابستگی مطلق ایالات متحده به سیاست های اعلامی رژیم صهیونیستی است.

واشنگتن به شدت نگران سرنوشت رژیم صهیونیستی می باشد و می تواند این نگرانی را کتمان کند. تحولات خاورمیانه به گونه ای پیش می رود که سرنوشتی جز تضعیف
تل آویو و واشنگتن در ماورای آن نیست.

سران رژیم صهیونیستی در روز نکبت امسال، شاهد گسترده ترین تظاهرات سالهای اخیر در مخالفت با موجودیت رژیم جعلی خود بودند. هم اکنون مقامات رژیم صهیونیستی خود را در محاصره ملت فلسطین وسایر ملتهایی می بینند که به هیچ عنوان سلطه تل آویو بر معادلات سیاسی و امنیتی منطقه را بر نمی تابد. واقعیت امر این است که خروج رژیم صهیونیستی از مرزهای اشغالی و بازگشت به سرزمین مادری دو خواسته اصلی ملت فلسطین محسوب می شود. حق بازگشت فلسطینیان به خانه و کاشانه خود بارها از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد مورد بی توجهی قرار گرفته است. ایالات متحده آمریکا و چهار عضو دائم سلطه گر دیگر شورای امنیت سازمان ملل متحد در این خصوص سکوت کرده اند. حمله وحشیانه اخیر رژیم صهیونیستی به تجمع کنندگان در مرزهای اشغالی بار دیگر به اثبات رساند که ماهیت رژیم صهیونیستی بر اساس خونخواری و اشغالگری است. در هر صورت تظاهرات گسترده ملتهای منطقه و جهان در روز نکبت مهر تائیدی بر حرکت رو به زوال رژیم صهیونیستی محسوب می شود. از سوی دیگر، تا زمانی که تفکر مقاومت در منطقه زنده است و محور مقاومت در منطقه پررنگ تر
می شود، ایالات متحده و رژیم صهیونیستی آینده تاریکی پیش روی خود می بینند.

اساسا همین تشکیل بلوک مقاومت جدید در منطقه سبب شده است تا حفظ دیکتاتورها به اصلی ترین دغدغه غرب و رژیم صهیونیستی تبدیل شود. واشنگتن و تل آویو طی دهه های اخیر هزینه بسیار هنگفتی در راستای تخریب وجهه انقلاب اسلامی ایران و جریانهای مقاومت مانند حماس و حزب الله در منطقه صرف
کرده اند. اما همین محور مقاومت امروز به الگوی تسلیم ناپذیری ملتهای مسلمان و عربی در برابر غرب تبدیل شده است. اوباما و همراهانش که دیگر از شنا کردن در جهت خلاف جریان آب فرسوده به نظر می رسند سعی دارند در راستای جلوگیری از اتلاف هزینه های بیشتر دست به
جنجال سازی هایی تبلیغاتی مانند طرح ابتدایی مسئله بازگشت به مرزهای سال ۱۹۶۷ زده و سپس از آن عقب نشینی کنند. در این میان واقعیتی وجود دارد که هم اوباما و هم نتانیاهو ناچارند آن را در نظر بگیرند.

اينکه سرنوشت خاورميانه امروز در اتحاديه عرب،ناتو،شوراي همكاري خليج فارس،اتحاديه آفريقا،كميته كوارتت و شوراي امنيت سازمان ملل متحد تعيين نمي شود بلكه ملتهايي در برابر ديكتاتورهاي عربي صف آرايي كرده اند كه سازمانهاي بين المللي را متهم اصلي بقاي جريان زور و سلطه مي دانند.عقبه فكري و بينش مبارزاتي ملتهاي منطقه به گونه اي است كه مجالي براي مانور ر غرب در خاورميانه باقي نمي گذارد.ملت فلسطين نشان داده است که طرفدار راه مقاومت است و تا آخرين نفس در برابر دشمن صهيونيستي ايستادگي خواهد کرد.وجود همين روحيه و نگرش در بين شهروندان فلسطيني منجر به شکست رژيم صهيونيستي و ايالات متحده در آينده اي نزديک خواهد شد.برگزاري مراسم جمعه خشم در سرزمينهاي اشغالي نشان مي دهد که ملت فلسطين در مسير تحقق آرمانهاي خود همچنان مقابله با رژيم صهيونيستي را دنبال خواهد کرد.اين روند تا آزادي کامل فلسطين ادامه خواهد داشت.