به گزارش افکارنیوز، ‌ تیم ملی ایران فقط با زدن یک گل از گردونه رقابت‌های جام جهانی کنار رفت تا از این حیثمتحمل انتقادات بسیاری شود اما عملکرد مهاجمان آرژانتین در این جام به خصوص در فینال رقابت‌ها سطح انتقادات از مهاجمان نایب‌قهرمان جام جهانی را حتی به فراتر از ایران برد.

در تیم ایران رضا قوچان نژاد مهاجم یک میلیون دلاری کشورمان تشکیل‌دهنده خط حمله تک‌نفره تیم ملی بود که طی حضور ۲۷۰ دقیقه‌ای در این جام یک گل زد اما خط حمله آرژانتین با نادیده گرفتن لیونل ‌مسی عملکردی به مراتب ضعیف‌تر از قوچان‌نژاد ارائه دادند. خط حمله آرژانتین شامل ایگواین، لاوتزی، آگوئرو و پالاسیو که روی هم بالای ۱۰۰ میلیون دلار ارزش دارند. آنها روی هم ۱۴۲۳ دقیقه در این جام بازی کردند که حاصل آن فقط یک گل(گل ایگواین به بلژیک) بوده است.

وقتی مهاجمان تیم‌هایی چون پاری‌سن‌ژرمن، ناپولی، من‌سیتی و اینترمیلان در خط حمله آرژانتین و در کنار بازیکنانی چون دی‌ماریا و مسی روی هم فقط یک گل در ۷ دیدار به ثمر رسانده‌اند، عملکرد خط حمله ایران و قوچان‌نژاد(یک گل در سه دیدار) کاملاً قابل دفاع به نظر می‌رسد. حالا تصور کنید که فقط لیونل مسی از آرژانتین(نایب‌قهرمان جام) گرفته می‌شد و یا فقط همین یک بازیکن به ترکیب ایران اضافه می‌شد، می‌توانست چه تغییراتی در سرنوشت دو تیم ایجاد شود.

همین موضوع به خوبی نشان میدهد که ستارگان تیمها در چنین رقابتهایی میتوانند مهمترین ابزار کار مربیان بوده و موجب رقابت نابرابر مربیانی چون سابهیا و کروش در این تورنمنت شوند.