دكتر مجيد غرقي با همراهي شش پژوهشگر ديگر در دانشگاه كاليفرنيا در بركلي توانستهاند از يك شيوه جديد براي پنهان كردن اجسام در زير لايهاي موسوم به فرش پوششي استفاده كنند.

به گفته این محققان، تا پیش از این پنهان کردن اجسام در فرکانس‌هایی که با چشم انسان قابل مشاهده نبودند، انجام شده‌ بود. بیشتر شنل‌های نامرئی‌کننده پیشین از متامواد فلزی برای پوشش‌دهی در فرکانس‌های ریزموج استفاده کرده‌اند اما در فرکانس‌های نوری، فلز میزان زیادی از نور را جذب کرده و منجر به از بین رفتن بخش قابل توجهی از فلز می‌شود. برای فرکانس‌های مادون قرمز نیز این محققان و سایر دانشمندان باید شنل‌های عایق طراحی می‌کردند.

اخیرا محققان دانشگاه بیرمنگام از بلورهای تک محور به عنوان مواد پوشاننده استفاده کرده‌اند که می‌تواند عمل پوشش‌دهی را تنها در قطب خاصی از فرکانس نور مرئی انجام دهد.

این پژوهشگران در تحقیقات خود از شیوه‌ای موسوم به نگاشت شبه همایند(QCM) برای پنهان کردن یک شی یا طول ۳۰۰ نانومتر و عرض شش میکرون در زیر یک «فرش پوشش‌دهنده» بازتابنده استفاده کردند.

این فرش از لحاظ ظاهری مانند یک آینه نوری صاف است، از این رو جسم و برآمدگی آن در زیر فرش در نور مرئی قابل مشاهده نخواهد بود.

به گفته شیانگ‌ژانگ، رهبر این تحقیقات، فرش پوششی بدین معنی است که می‌توانید یک شی‌را در زیر یک لایه که در این پژوهش با عنوان فرش نامیده شده‌است پنهان کنید. این فرش مانند آینه به نظر رسیده و برآمدگی حاصله از وجود جسم در زیر آن به هیچ وجه در نور مرئی قابل مشاهده نیست.

در این پژوهش، محققان یک موج‌بر نیترید سیلیکون را در یک بستر شفاف اکسید سیلیکون نانوحفره قرار دادند که به طور ویژه‌ای برای برخورداری از ضریب شکست پایین‌تر از موج‌بر ساخته شده بود. آنها با استفاده از شیوه نانوساخت، ‌حفره‌های ریز را درون نیترید قرار داده تا یک طرح مطلوب را بدست آورده و به موج‌بر، ویژگی‌ شاخص شکست شنل پوشاننده را بدهند.

این شیوه جدید علاوه بر پوشش‌دهی، گامی مهم را در جهت اجرای سازه‌های انتقال نوری در طیف مرئی برداشته است.

محققان با استفاده از شیوه انتقال نوری می‌توانند نور را بر استفاده‌های کاربردی مانند میکروسکوپ‌ها و رایانه‌های قدرتمند آماده کنند.

به گزارش ایسنا، مجید غرقی که متولد ۱۳۵۶ تهران است، پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان استعدادهای درخشان علامه حلی تهران در سال ۷۴ با رتبه پنج وارد دانشگاه شده و تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته الکترونیک در دانشگاه صنعتی شریف به پایان برده و از سال ۸۱(۲۰۰۳) به عنوان دانشجوی دکتری در رشته الکترونیک در دانشگاه واترلو کانادا تحصیل کرده است.

كسب اسكولارشيپ تحصيلي دانشگاه واترلو، جايزه يادبود دكتر Chandrashekar دانشگاه واترلو (۲۰۰۵-۲۰۰۶) و جايزه برتر Sandford Fleming Foundation (سال ۲۰۰۵) از جمله جوايز و افتخارات علمي اين پژوهشگر جوان ايراني است كه در حال حاضر دوره پسا دكتري خود را زيرنظر دكتر شيانگژانگ در دانشگاه بركلي ميگذراند.