چطورمی‌توان به موادغذایی درایران اعتمادکرد؟

به گزارش افکارنیوز، همه مسایل از چند هفته گذشته در مورد وجود روغن پالم در شیر شروع شد. روغن پالم؛ واژه یا به عبارتی ماده ای است که اگر چه جدید نیست اما در چند هفته اخیر وارد حوزه گسترده واژه های نگران کننده در ذهن ایرانیان شده است. روغن پالم دارای اسید اوئیک است که محققان مصرف آن را دلیلی برای ایجاد و افزایش بیماری های قلبی دانسته اند.

از روغن پالم به عوان یک سوخت زیستی برای مصارف و ساخت بیودیزل ها استفاده میشود.

جالب است بدانید که از این روغن در طول جنگ جهانی دوم برای تهیه بمب های ناپالم استفاده می شده است.

اما بعد از روغن پالم نوبت به جولان برنج های تقلبی رسید تا جایی که آقای علیزاده شایق رییس انجمن برنج گفت: در سال جاری با توجه به زمان برداشت برنج باکیفیت داخلی، برخی با وانت‌های سیار در ورودی شهرهای شمالی، برنج تقلبی را توزیع می‌کنند و برنج‌های خارجی بی‌کیفیت، با نام برنج‌های خوش طعم و باکیفیت داخلی فروخته می‌شود و افرادی که به شهرهای شمالی سفر می‌کنند به دلیل اینکه از برنج شناخت کافی ندارند متاسفانه فریب می‌خورند.

ویا خبر دیگری که در مورد ورود برنج تقلبی چینی مطرح بود. گفته می‌شد چین با نشاسته و چسب و چند افزودنی، خمیری تهیه کرده که با ریختن آن در قالب، برنج دانه‌بلند به مشتری تحویل می‌دهد.

و درآخر هم این روزها بحثخمیر مرغ داغ تر از همیشه شده است تا جایی که صحبت هایی نگران کننده در مورد نحوه تولید این محصول باعثنگرانی مردم در این باره شده است.

یکی از افراد مرتبط با این صنعت که خواست نامش فاش نشود گفت مشکل از آنجایی آغاز شد که واحدهایی بدون مجوز اقدام به خرید دستگاه کرده و آن را در فضایی نامناسب مانند زیرزمین یا یک سوله گذاشتند. این افراد سپس به سطح شهر می روند و اسکلت های باقی مانده مرغ را که معلوم نیست چه قسمتی از مرغ هست و چگونه نگهداری می شوند، جمع آوری کرده و با یک نیسان به فضاهای غیربهداشتی خود می آورند. متاسفانه سازمان دامپزشکی هیچ نظارتی بر این واحدها و تولیدات ندارد.»

اینها همگی مسائلی بود که در هفته های گذشته با اخبار مربوط به آن سرو کار داشتیم اما نکته قابل تامل در این زمینه که شاید کمتر به آن پرداخته شد این بود که با وجود چنین مسائلی چه بلایی بر سر اطمینان مردم نسبت به مواد غذایی تولیدی به وجود می آید؟ چرا باید چنین مسائلی در تولید مواد غذایی باشد؟

در این مورد شاید بزرگترین ضعف در نظارت حس شود. پیگیری ها در مورد وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی باعثشد تا متوجه شویم که مشکل اصلی کمبود نیرو می باشد. جالب اینجاست که ناظران ثابتی هم که هستند حقوق خود را از کارفرما می گیرند. بنابراین چطور ممکن است که مسئول فنی و بهداشتی که حقوق خود را از کارفرما می گیرد، مراقب وضعیت بهداشت کارخانه و کارهای کارفرما باشد؟