به گزارش افکارنیوز، نشریه هافینگتون پست در مطلبی با عنوان پنج ایده جالب " اسکوکرافت و برژینسکی "، به جلسه استماع اخیر کمیته نیروهای مسلح سنا اشاره کرد و پیشنهادهای این دو کارشناس در این جلسه ارائه کردند.
پنج نکته ای که برنت اسکوکرافت و زبیگنیو برژینسکی مشاوران امنیت ملی سابق مطرح کردند، به این شرح بود:
۱. آمریکا باید با غرب آسیا آنگونه که هست، رو به رو شود نه آنگونه که آرزو می کند باشد.
رهبران ناشایست، کارهای بدی انجام می دهند، اما این بدان معنا نیست که آمریکا می تواند در هر موقعیتی مداخله کند. مداخله باید کنترل شود و بر مبنای منافع خود صورت گیرد و بر اساس شناخت دقیقی از کشورهایی که مد نظر هستند، هدایت شود.
برژینسکی در اینباره گفت: من هرگز کاملا درک نمی کنم چرا ما ناگزیر هستیم به سقوط اسد کمک یا دستکم آن را تایید کنیم…چه ما دوست داشته باشیم یا نداشته باشیم، اسد از حمایت قابل توجهی در جامعه سوریه برخوردار است و شاید حتی این حمایت اجتماعی بیشتر از هر یک از پنج گروه مخالفی باشد که در برابر او ایستاده اند.
اسکوکرافت گفت: من فکر می کنم ما باید مشارکت کننده در غرب آسیا باشیم، اما نباید بخواهیم مالک آن باشیم…ما در ورود به سوریه و تلاش برای پایان دادن به جنگ آن، فکر نمی کنم بخواهیم مالک سوریه باشیم. این کشور همچون برخی از دیگر کشورهای منطقه، کشوری بسیار بسیار پیچیده است. و من اساسا با زبیگنیو موافق هستم.
۲. دیپلماسی با ایران جواب می دهد و این بسیار بهتر از جنگ است.
بله، دیپلماسی با ایران دشوار است، اما آیا جایگزین های آن کدامند؟ کل جامعه بین المللی خواهان راه حلی مسالمت آمیز با تهران است و روشن نیست که آیا یک رویکرد نظامی، در نهایت موثر واقع می شود یا نه، به این علل، کنگره باید پیش از وضع تحریم های تازه، اجازه دهد مذاکرات روند خود را دنبال کند.
اسکوکرافت در اینباره گفت: من فکر می کنم اگر ما تحریم ها را افزایش دهیم، دو چیز اتفاق می افتد. آنها مذاکرات را قطع خواهند کرد و افراد زیادی که اکنون در وضع تحریم ها به ما پیوسته اند، برای ترک کردن این ائتلاف، مستعد می شوند. زیرا هدف بسیاری از کسانی که در تحریم ها به ما پیوستند، نابود کردن ایران نبود. آنها اینکار را انجام دادند تا به دستیابی به راه حلی برای موضوع هسته ای، کمک کنند.
برژینسکی نیز گفت: همه طرف های مذاکره کننده، از جمله نزدیک ترین متحدان ما و نیز روس ها و چینی ها، بنا به علل خاص مرتبط با منافعشان، مایل به ادامه مذاکرات هستند. اگر مذاکرات ناکام بماند، کل این روند از بین می رود. و آنگاه راه چاره چه خواهد بود؟
۳. ایران مشکل نیست؛ این کشور حتی می تواند بخشی از راه حل باشد.
ایجاد ثبات در منطقه، به یافتن شرکایی بستگی دارد که توانایی و میل ایفا کردن نقشی سازنده را داشته باشند. مصر یکی از این کشورهاست؛ ترکیه ممکن است کشور دیگر باشد. با معامله هسته ای، ایران نیز می تواند طرف بالقوه سوم باشد.
اسکوکرافت در اینباره گفت: ایران متفاوت است. ما نمی دانیم چقدر متفاوت و نمی‌دانیم نتیجه این تفاوت چه خواهد بود. اما رفتار آنها بسیار با زمانی که احمدی نژاد رئیس دولت بود، تفاوت دارد.
برژینسکی گفت: ایران کشوری بسیار متمدن و از نظر تاریخی مهم است. اما ما باید بسیار مراقب باشیم این تحولات چشمگیر را ناگهان معکوس نکنیم. لازم به ذکر نیست که چنین امری چه تبعات منفی برای ثبات جهانی خواهد داشت.
۴. ناتو نیاز به بازنگری دارد.
ناتو نیاز به بازنگری دارد که بر اساس آن هم بتواند بازدارندگی متعارف در برابر تهاجم روسیه ایجاد کند، هم تبعاتی سیاسی برای اعضای متمرد خود ایجاد کند. گرچه پوتین گام هایی را در اوکراین برداشته است، او احتمالا آنقدر نادان نیست که سعی کند آن را در برابر یک کشور ناتو بیازماید. این ائتلاف می تواند با ایجاد بازدارندگی های متعارف معتبر و تعریف کردن بهتر نقش خود در قرن بیست و یکم، از چنین تاثیری اطمینان حاصل کند.
۵. جهان عوض شده است و سیاست های ما باید با آن تطبیق یابد.
جنگ سایبری، تغییرات آب و هوایی و دیگر موضوعات، فرضیات دیرین درباره نظام بین المللی را نقض کره اند. برخورد با این چالش ها، نیازمند سیاستگذاری اصولی و دقیق آمریکا و تمایل آن برای همکاری یکسان با متحدان و حریفان در شیوه هایی ناآشنا است.
برژینسکی در اینباره گفت: من امیدوارم تصمیمات ما به یک راهبرد امنیت ملی دو حزبی منتهی شود. چنین رویکرد مشترک دو حزبی بسیار با توجه به پیچیدگی و حاد بودن چالش هایی که پیش روی آمریکاست، ضروری است.
اسکوکرافت نیز اظهار داشت: جهانی شدن می گوید فناوری و علم نوین، جهان را به هم نزدیک تر می کند. تغییرات آب هوایی نمونه ای از مسائلی است که جهان امروز با آن مواجه است و چالشی است که یک کشور به تنهایی قادر به حل کردن آن نیست.
