به گزارش افکارنیوز، هنوز دو هفته از بیانیه سوئیس نگذشته است که برخی نگرانی‌ها درباره مشخص نبودن تکلیف طرف آمریکایی و احتمال دور زدن کلیات توافق با ایران در حال تحقق است. این لایحه که احتمالا با رای ۶۷ سناتور آمریکایی تصویب خواهد شد با امضای اوباما همراه خواهد بود و تمام شرایط را برای هرچه مبهم‌تر شدن تعهدات طرف غربی در قبال اقدامات ایران فراهم می‌کند.
نکته مهم دیگری که در لایحه کورکر به وضوح مشاهده میشود این است که کنگره به دنبال ایجاد زمینه لازم برای داخل کردن تعهدات غیرهسته‌ای برای بهانه‌تراشی علیه ایران است. بخشی از این لایحه به گزارشاتی درباره آنچه حمایت ایران از تروریست خوانده شده، اشاره می‌کند که در واقع با شیبی آرام زمینه را برای وارد کردن موضوعات غیرهسته‌ای به شروط برداشتن تحریم‌ها علیه ایران باز می‌کند.
این لایحه نوعی سند پشتیبان برای بیانیه سوئیس فراهم می‌کند که دولت آمریکا می‌تواند با استناد به آن اندک تعهدات خود در توافق احتمالی پایانی را با استناد به موضوعات غیرهسته‌ای دور بزند. ظاهرا همزمان با تلاش تیم مذاکره کننده ایران برای توجیه بیانیه سوئیس، دولت و سنای آمریکا در حال طراحی سناریویی برای شانه خالی کردن از اندک امتیازات واگذار شده به ایران در توافق نهایی است.
با این اوصاف نه‌تنها متن سراسر ابهام بیانیه سوئیس دست آمریکایی‌ها را برای اقدامات خارج از توافق بازگذاشته بلکه قرار است از آن برای کنترل سیاست‌های ایران در سطح منطقه استفاده شود. قاعدتا نباید توقع داشته باشیم که آمریکا درباره حمایت‌های ایران از گروه‌هایی چون حماس و حزب‌الله لبنان گزارش عدم حمایت از آنچه تروریست می‌خواند، صادر کند لذا لایحه کورکر یک امتیاز منفی دیگر برای دولت آمریکا در راستای کارشکنی در روند مذاکرات هسته‌ای است.
هرچند اوباما تلاش می‌کند اینگونه همراهی با گروه‌های مخالف توافق را در جهت راضی نگه داشتن افکار عمومی توصیف کند اما نباید فراموش کنیم همه این لوایح و سخنان در آینده به اسنادی برای توجیه عدول آمریکا از بندهای هرگونه توافق دوجانبه با ایران تبدیل خواهد شد.
ظاهرا پس ازفروکش کردن تب بیانیه سوئیس در ایران و آمریکا اتفاقات مهمی در جریان هستند که می‌توانند پیش از فرارسیدن تیرماه تکلیف مذاکرات را مشخص کند.
روز گذشته روزنامه واشنگتن پست ضمن بهتر خوانده شدن لایحه فعلی کورکر از آنچه اول ارائه شده بود، آن‌را «ریسک» خوانده و می‌نویسد که این لایحه در صورت تصویب، می‌تواند باعثعقب رفتن کل فرایند مذاکرات هسته‌ای شود. هر چند این روزنامه تمام تلاش خود را برای عدم استفاده از عبارت «عامل شکست مذاکرات» برای لایجه کورکر به کار گرفته اما ظاهرا این لایحه خواست اسرائیل را برای به بن‌بست کشاندن مذاکرات محقق می‌کند.
در صورت تصویب لایجه کورکر در سنا و عدم توانایی اوباما در وتوی آن ظاهرا زمینه لازم برای تنگتر شدن روزنه امید برای توافق فراهم میشود. اگر این اقدامات سیاستمداران آمریکایی اعم از دولت و کنگره را در کنار فکتشیت ارائه شده ازطرف کاخ سفید قرار دهیم عملا میتوان گفت هنوز حجم ابهامات توافق بسیار بیشتر از اشتراکات است و آنچه در لوزان قرائت شد همان توافق سیاسی مورد نظر کاخ سفید بود.
