به گزارش افکارنیوز، آیت الله هاشمی رفسنجانی در پیامی به پانزدهمین یادواره سرداران و ۱۱۷ شهید والا مقام بخش نوق که امسال به خاطر همزمانی با سالگرد رحلت امام(ره)، با عنوان " یادمان امام راحل و نهمین یادواره " در مسجد جامع شهر بهرمان برگزار شد، برگزاری یادواره در چنین شرایطی را به شکوفایی گل ها در زمهریر زمستان تشبیه کرد و گفت: یادآوری صداقت شهدا دورنمای سعادت فرهنگی جامعه را ترسیم می کند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخش دیگری از این پیام، شهادت را بارزترین عشق انسان به خالق هستی توصیف کرد و گفت: شهادت تلخ‌ترین اتفاق زندگی هر موجود زنده‌ای را که مرگ است، برای عده‌ای شیرین می‌کند.
وی مزار شهدا در سراسر کشور را بارگاه انسان ها در اوج خستگی های روحی و جسمی، دانست و گفت: شهدا عزیزترین سرمایه وجودی خویش، یعنی جان را می دادند تا به شهرت گمنامی برسند.
متن کامل پیام که روز پنج شنبه توسط حجت الاسلام هاشمیان در یادواره شهدای نوق قرائت شد، به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
در گرما گرم اوضاع آشفته مسلمانان منطقه که منابع کشورهای اسلامی را به غرب می‌دهند و اسلحه می‌خرند و با آن برادرکشی می‌کنند!! و در اوج بی‌صفایی سیاسی داخلی که بعضی از گروه‌ها فقط نام مردم را مصادره می‌کنند و توهین، تهمت و غیبت را به دروغ، آیین و شجاعت و غیرت می‌دانند، برگزاری یادواره شهدای نوق و به ویژه بهرمان، به این می‌ماند که در زمهریر زمین و زمان، گل‌هایی بشکفند و مردم با تمام حقیقت خویش به گرد آنان بنشینند و با یادآوری صداقت آنان، دورنمای سعادت فرهنگی جامعه را برای امروز و آینده ترسیم کنند. شهدایی که عزیزترین سرمایه وجودی خویش، یعنی جان را می‌دادند تا
به شهرت گمنامی برسند.
شهادت که برای مسلمانان معاصر، مخصوصاً در ایران، فرهنگی دست نیافتنی بود، با انقلاب اسلامی، در جامعه جریان یافت و رفتار، گفتار و حتی نوشتار جوانان را در قالب وصیت نامه‌های خواندنی، منبعثاز آرمان‌های معصومین کرد و با شقایق‌های سرخ، گلزارهای فراوانی در هر شهر و روستا به بار آورد که هم مردم را به آینده‌ای افتخارآمیز امیدوار کرد و هم بدخواهان اسلام، ایران و انقلاب را از تکرار طمع‌ورزی‌های تاریخی به خاک این سرزمین نا امید کرد.
شهیدان فراتر از مخاطبان آیه شریفه «یؤثِرُونَ عَلَی أنْفُسِهِمْ وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ» هستند که جان خود را بر طبق اخلاص گرفتند و در اوج همراهی شرق، غرب و ارتجاع با ارتش بعث، به سوی جبهه‌های جنوب و غرب رفتند تا بی‌نظیری انقلاب اسلامی در تاریخ کهن ایران ثبت شود که حتی یک وجب از خاک ایران عزیز در دست اشغالگران نماند و سرانجام پیروزی سیاسی در بین‌المللی‌ترین سازمان جهان، مکمّل همه پیروزی‌های نظامی در طول ۸ سال دفاع مقدس شود.
با همه تکدّر خاطری که به خاطر فقدان حضوری شهدا در ذهن و ضمیرم دارم، خوشحال می‌شوم، وقتی می‌شنوم در اقصی نقاط کشور و در اقشار مختلف یادواره‌های شهدا برگزار می‌گردد. مخصوصاً در زادگاهم که علاوه بر روابط نسبی و سببی، با بسیاری از شهدا و خانواده‌های آنان، یک ارتباط عاطفی عمیقی به عنوان فرمانده جنگ دارم و می‌دانم که چه کار بزرگی کرده‌اند!
بر آن بودم که امسال پیامی متفاوت از سال‌های گذشته برای یادواره شهدای بهرمان و نوق بنویسم، اما وقتی قلم به دست گرفتم، دیدم،
یک نکته بیش نیست غم و عشق این عجب با هر زبان که می‌شنوی نا مکرر است
شهادت بارزترین مصداق عشق انسان به خالق هستی است که تلخ‌ترین اتفاق زندگی هر موجود زنده‌ای را که مرگ است، برای عده‌ای شیرین می‌کند و این نیست جز برخاسته از عرفانی عمیق که می‌گوید:
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه تو هر دو جهان را چه کند
با ابراز صمیمانه‌ترین سلام‌ها به هم ولایتی‌های عزیز و با تشکر از دست‌اندرکاران برگزاری یادواره شهدا که هر ساله با حسن سلیقه زمان مناسبی را انتخاب می‌نمایند، به جوانان آن خطه توصیه و یادآوری می‌نمایم که اگر چگونه زیستن را براساس مبانی آسمانی اسلام و تعالیم متعالی مکتب تشیّع بیاموزیم، خداوند متعال چگونه مردن سراسر با سعادت را در سرنوشت ما رقم می‌زند که می‌بینید چگونه نام و یاد شهدا در کوچه پس کوچه‌های بهرمان، طنین‌انداز و مزار آنان، بارگاه انسان‌ها در اوج خستگی‌های روحی و جسمی است.
فرصت را غنیمت می‌شمارم و به خانواده‌ها و همسنگران شهدا سلام می‌نمایم و با استناد به کلام خداوندی در آیه «أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْءٍ»، یادآوری می‌نمایم که شیرینی همنشینی با شهدا در بزم اولیا و انبیا به همه تلخی‌های فراق آنان می‌ارزد و امیدوارم فردای قیامت که «یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ» است، شرمنده شهدا نباشیم و هر کدام ما به وسع توانایی قلم و قدم، در راه نهادینه شدن فرهنگ شهادت و آرمان‌های امام و شهیدان در جامعه بکوشیم که در آن صورت در مرگ و زندگی سعادتمند خواهیم بود.
اکبر هاشمی رفسنجانی
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام
