پرسپولیس در سالهای گذشته - به ویژه پس از آن قهرمانی رؤیایی با افشین قطبی- هرگز تیم خوب و قابل قبولی نبود. در واقع تیمی بود با حضور بازیکنان تکراری و نتایجش و بازیهایش هرگز به دل نمیچسبید.
همه ایرادهای فنی پرسپولیس به کنار اما این تیم در سالهای قبل تلاشی برای اصلاح این وضعیت نمیکرد. برانکو اما در پرسپولیس و سبک بازی تغییراتی به وجود آورده که مهمترین آن، هجومی شدن این تیم است. با اینکه پرسپولیس ستاره ندارد و قصد دارد از بازیکنانی مانند فرشاد احمدزاده، مهدی طارمی یا کامیابینیا ستاره بسازد اما با این همه میبینیم که بهتر از سالهای قبل خود بازی میکند و تبدیل به همان تیمی شده که مدتها بود به دنبالش بودیم. در بازی با راهآهنیزدان هم پرسپولیس در نیمه اول به حریفش فرصت فکر کردن نداد. پرسپولیس آنقدر برای گل زدن عطش داشت که از همان اول در محوطه جریمه راهآهنیزدان ظاهر شد و از چپ و راست، مدافعان این تیم را آزار داد.
اگر پرسپولیس به نتیجهای غیر از برد فکر میکرد، تردید نداریم راهآهنیزدان در نیمه اول مستأصل نمیشد اما نه تنها مهدی طارمی به عنوان مهاجم که همه بازیکنان برانکو تشنه گل بودند و از ابتدا قصد داشتند راهآهنیزدان را از ریل خارج کنند.
این 3 امتیاز اما نه تنها مهدی طارمی را در بهترین شرایط روحی و روانی قرار داد که باعث شد پرسپولیس را به عنوان یک مدعی باور کنیم. این 3 امتیاز از پرسپولیس حتی یک مدعی قهرمانی میسازد و این امید را زنده نگه میدارد که شاید در نیمفصل دوم اتفاقات بهتری برای این تیم رخ بدهد.
طارمی خلاص شد!
مهدی طارمی خلاص شد!
با این گلهایی که طارمی در نیمه اول وارد دروازه راهآهنیزدان کرد، این بازیکن از آن فشار و استرسی که روی او سنگینی میکرد، خلاص شد. شاید اگر این گلها به ثمر نمیرسید و طارمی در زدن ضربههای آخر ناکام میشد، دیگر هیچکس نمیتوانست این بازیکن را جمع کند اما خوشبختانه بازیکن جوان پرسپولیس هم خوب کار کرد، هم خوششانس بود و توپهایش وارد دروازه شد. طارمی خلاص شد دوستان! اما لطفاً بعدها در مورد هیچ بازیکنی اینقدر به او فشار نیاورید و اذیتش نکنید.