دو قطبی ها چگونه افرادی هستند؟/ نشانه ها و درمان

بیماری اختلال دوقطبی در اغلب موارد با افسردگی اشتباه گرفته می شود اما تفاوت های آشکاری با افسردگی دارد و به مراتب خطرناکتر از آن است.

 
این اختلال تا حدودی حالت ژنتیکی دارد و در خانواده فرد مبتلا موارد دیگری از ابتلا به این بیماری یا سایر بیماری های روانی وجود دارد، زمان شروع آن معمولا در دوران نوجوانی است و همزمان با افزایش سن بیماری توسعه پیدا کرده و در بزرگسالی علائم بیماری به اوج می رسد.
 
در اثر پیشرفت بیماری و عدم درمان آن، فرد دچار جنون ادواری و رفتارهای پرخاشگرانه، گیجی، بی قراری، خواب کم، خشم های ناگهانی، احساس غم و اندوه دائمی، نوسانات خلقی و افسردگی حاد می شود که می تواند سبب تمایل وی به خود کشی و پایان دادن به زندگی شود.
 
نوجوانان مبتلا به این اختلال معمولاً مشکلات دیگری از جمله افسردگی، جنون، بیش فعالی، اضطراب و تمایل به مصرف مواد مخدر و استعمال سیگار را نیز دارند.
 
کارشناسان با بررسی بر روی نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی دریافتند بیش از ۶۰ درصد از آنها دچار سوء مصرف مواد مخدر و استفاده از سیگار هستند که این باعث کند و بی اثر شدن روند درمانی در آنها می شود.
 
فرد مبتلا به این بیماری دچار نوسانات خلقی شدید است و دریک لحظه از حالت شاد و خوشحال به حالت ناراحت و عصبی تغییر می کند به همین علت نام این بیماری اختلال دو قطبی است، زیرا فرد به طور ناگهانی ۱۸۰ درجه تغییر در رفتار خود می دهد، تغییرات در خواب و بی خوابی های چند روزه یکی دیگر از علائم این بیماری است.
 
این بیماری دو فاز دارد در حالت شیدایی و خوشحالی غیر عادی فرد علائم زیر را دارد:
 
خوشحالی بیش از حد، امیدواری و هیجان بی حد و حصر
 
تحریک پذیر بودن، عصبانیت و داشتن رفتارهای خصمانه
 
بی قراری
 
تند و بلا انقطاع حرف زدن
 
افزایش انر‍‍ژی و بی نیازی به استراحت
 
بالا رفتن توان عاطفی و احساسات عاشقانه به نحوی خطرناک
 
مصرف مواد مخدر
 
در فاز حالت غمگین و ناراحت فرد علائم زیر را دارد:
 
غمگین بودن برای روزهای طولانی
 
از دست دادن انر‍ژی
 
احساس ناامیدی و بی ارزشی، ضعف اعتماد به نفس
 
مشکل برای تمرکز بر کارها
 
عدم توانایی تصمیم گیری
 
کج خلقی
 
نیاز به خواب و ساعت های زیاد را به حالت خواب به سر بردن
 
تغییرات در اشتها و بی اشتهایی شدید یا در عوض تمایل به خوردن بی حد و حصر که منجربه اضافه وزن شدید می شود
 
داشتن افکار منفی و تمایل به خودکشی
 
اقدام به خود کشی
 
برای درمان بیماری فرد حتماً باید تحت نظر متخصص قرار داشته باشد، معمولاً برای درمان این اختلال از سه دسته دارو استفاده می شود: داروهای تثبیت کننده خلق و خو، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد افسردگی که می توانند بیماری فرد را کنترل کنند.
 
در برخی مواقع پزشک برای درمان و کنترل علائم از داروهای استفاده شده برای درمان بیماری صرع نیز استفاده می کند، همچنین داروهای ضد روان پریشی حاوی لیتیوم می توانند اثرات مفیدی بر روحیه بیمار بگذارند.
 
البته در صورت مصرف بیش از حد دارو امکان مسمومیت و یا اوج گرفتن علائم بیماری وجود دارد و به همین دلیل متخصصان هشدار می دهند فرد بیمار تنها تحت نظر پزشک از دارو استفاده کند و از کم یا زیاد کردن دوز داروها جداً خودداری کند زیرا می تواند عواقب سنگینی به همراه داشته باشد.
 
هرچه بیماری زودتر تشخیص داده شود روند درمان و پاسخ به داروها سریعتر انجام شده و امید به زندگی سالم و طبیعی در بیمار افزایش می یابد.