سومین ضرب‌شست مرکل به شولتز

 با توجه به نتایج انتخابات روز یکشنبه در منطقه «نوردراین‌وستفالن»، به نظر مردم آلمان مصمم‌اند برای چهارمین‌بار «آنگلا مرکل» را بر صندلی صدارت آلمان بنشانند.

 حزب متبوع آنگلا مرکل در یک انتخابات مهم و کلیدی ایالتی توانست حزب «سوسیال‌دموکرات» را شکست دهد که این مسئله امیدهای این حزب برای حفظ قدرت در انتخابات سراسری آلمان در ماه سپتامبر را افزایش می‌دهد. افزایش چشمگیر محبوبیت حزب «دموکرات‌مسیحی» در یکی از پرجمعیت‌ترین ایالت‌های آلمان یعنی راین وستفالیای شمالی که ٢٠ درصد از رأی‌دهندگان این کشور را در خود جای داده است، برای مرکل و دوستان، خبری خوب و برای «مارتین شولتز» و هوادارانش بدترین اتفاق ممکن است. به‌عبارت دقیق‌تر، او بازی را در زمین خودی به رقیب واگذار کرده است.

جالب اینکه به گزارش دویچه‌وله، حمایت از دموکرات مسیحی‌ها در این منطقه از ٣,٢٦ درصد در سال ٢٠١٢ به ٥.٣٤ درصد افزایش یافته است؛ امری که زمینه‌ساز پیروزی دموکرات‌مسیحی‌ها بر سوسیال‌دموکرات‌ها در این منطقه کلیدی شد. این در حالی است که میزان رأی سوسیال‌دموکرات‌ها از ١.٣٩ درصد به ٥.٣٠ درصد کاهش یافته است و این برای حزبی که در نیم‌قرن گذشته دست بالا در این منطقه داشته است، زنگ خطر را به صدا درمی‌آورد. این سومین شکست ایالتی برای سوسیال‌دموکرات‌ها از ماه مارس به بعد و بدون شک سنگین‌ترین آنها محسوب می‌شود و امیدهای آنها را برای کنارزدن مرکل و جلوگیری از اینکه او برای چهارمین دوره پیاپی بر مسند صدراعظمی آلمان تکیه بزند، کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌کند.

دموکرات‌مسیحی‌ها برنده آرای خاکستری

از دیگر سو عملکرد دموکرات‌مسیحی‌ها در انتخابات منطقه‌ای نشان از آن دارد که نه‌تنها آنها توانسته‌اند نظر رأی‌دهندگان را از سایر احزاب برگردانند بلکه همچنین موفق شده‌اند آرای خاکستری را که در سال‌های گذشته به سیاست پشت کرده بودند نیز به حرکت درآورند.

افزایش شمار رأی‌دهندگان در سراسر آلمان به خوبی مؤید این مسئله است. به نظر می‌رسد قدرت اقتصادی رو به رشد آلمان در سه دوره زمامداری مرکل توانسته او را در چشم مردم آلمان به لنگر ثبات این کشور در جهانی متزلزل و بی‌ثبات بدل کند. اما قدرت و نفوذ مرکل به نظر از مرزهای آلمان نیز فراتر رفته است. او اخیرا در دیدار با «ملک سلمان» از پادشاه عربستان خواست درخصوص حقوق زنان تجدید نظر کند. مرکل پیش‌تر نیز در دیدار با «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهوری روسیه، از او خواسته بود به بررسی وضعیت همجنس‌گرایان در چچن بپردازد و به‌عنوان آخرین نمونه از قدرت و نفوذ آلمان تحت زمامداری مرکل باید به سفر «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری جدید فرانسه، به آلمان اشاره کرد که یک روز بعد از ادای سوگند او رخ داد. اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، باید آنگلا مرکل را به‌عنوان یکی از دیرپاترین شخصیت‌ها در عالم سیاست دانست. تنها رقیب مرکل در عرصه جهانی، ولادیمیر پوتین است که قدرتش به نظر منشأیی فراتر از مناسبات و روال‌های دموکراتیک دارد.

شولتز، افول زودهنگام یک ستاره

بااین‌حال، شش ماه قبل کمتر کسی درباره تداوم صدراعظمی مرکل می‌توانست با قاطعیت اظهارنظر کند و با نزدیک‌شدن به انتخابات سراسری، انتظار می‌رفت که رهبری او مورد تهدید واقع شود. رقبای او در حزب چپ‌گرای سوسیال‌دموکرات با انتخاب مارتین شولتز به نظر سرانجام توانسته بودند بعد از مدت‌ها، چهره‌ای درخور و شایسته را برای تکیه‌زدن بر مسند صدارت آلمان برگزینند.

او که در آن موقع تازه دوره ریاست خود بر پارلمان اروپا را به پایان رسانده بود، رقیبی قدرتمند برای مرکل به حساب می‌آمد. اعتبار و حسن شهرت شولتز تا حدی بود که وقتی از او به‌عنوان نامزد سوسیال‌دموکرات‌ها برای احراز منصب صدراعظمی رونمایی شد، نظرسنجی‌ها از افزایش چشمگیر محبوبیت این حزب خبر داده و شمار اعضای این حزب به شکل چشمگیری افزایش یافت. حال با این شرایط و بعد از پیروزی حزب متبوع مرکل در منطقه‌ای که به صورت سنتی در دست سوسیال‌دموکرات‌ها بوده، امیدها به شولتز رنگ باخته و طبق برخی شنیده‌ها نامزدی او تا پایان هفته نیز دوام نخواهد آورد.

 نظرسنجی‌ها همچنین از بازگشت وضعیت محبوبیت حزب سوسیال‌دموکرات به قبل از انتخاب شولتز خبر می‌دهند. با این اوصاف، مرکل کار سختی برای دوباره به‌دست‌گرفتن قدرت نخواهد نداشت. بااین‌حال، شولتز وعده داده که به مبارزه تا پایان راه ادامه می‌دهد. نکته مهم درباره شولتز این است که او تا این لحظه چیز زیادی از استراتژی خود به زبان نیاورده است. وعده «عدالت اجتماعی» او نیز برخلاف انتظارها، به نظر نتوانسته چندان افکار عمومی را به خود جلب کند. در مقابل حزب رقیب یعنی دموکرات‌مسیحی‌ها با تأکید بر مقوله افزایش امنیت داخلی، به نظر در جلب توجه و اعتماد رأی‌دهندگان توانسته‌اند موفق عمل کنند.