دبه اروپایی ها برسر هزینه ها بعد ازخوشگذرانی

کیهان:اين تحليل را راديو زمانه وابسته به اپوزيسيون مقيم هلند درباره اجلاس سران اروپا براي نجات يورو منتشر كرد و افزود: عملا كاسه كوزه در اروپا به هم ريخته است چون همه مي خواهند كمتر مايه بگذارند و بيشتر بخورند. يكي از موارد دردسرساز اين است كه اتحاديه اروپا براي آنكه بتواند وحدت خود را در كوران حوادث حفظ كند بايد هر چه بيشتر جمع و جور شود و به آن چيزي شبيه شود كه به طور غيررسمي از آن به عنوان ايالات متحده اروپا حرف زده مي شود. كشورهاي اروپايي از ترس واكنش ها، اصطلاح را با احتياط به كار مي برند. اما همگي مي دانند كه اروپاي واحد را جور ديگري نمي شود اداره كرد. ده سال پيش كه واحد پول يورو به جريان افتاد خيلي از كشورهاي نسبتا فقير اروپا ذوق زده شدند و با راه انداختن ساز و دهل به آن پيوستند. آنها تا توانستند از كيسه ديگران خرج كردند و بدهي بالا آوردند، به اين اميد واهي كه بدهي مال همه است و ديگران يك جوري از پس اش برمي آيند. بخصوص يوناني ها به معناي واقعي كلمه از كيسه ديگران ولخرجي مي كردند. در سالهاي نخست راه افتادن يورو هم آلمان و فرانسه بفهمي نفهمي سر كيسه را شل كرده بودند و زياد به ديگران فشار نمي آوردند تا يورو خوب جا بيافتد و همه نمك گير شوند. اما از سه سال پيش كه اقتصاد جهاني در اروپا و آمريكا بحراني شد، همه از جا در رفتند. ديدند چند تا لت و پار شده اند. يونان تقريبا ورشكسته شده و ايرلند و اسپانيا و پرتغال هم زهوارشان در رفته و ايتاليا هم زير بار سنگين بدهي ها به نفس نفس افتاده است.
این تحلیل می افزاید: ورشکستگی یونان و چند کشور ریز و درشت دیگر، بخصوص بدهی های سنگین ایتالیا زنگ خطر را به صدا درآورد و راه را باز کرد برای مرکل و سارکوزی تا در اجلاس چند روز پیش سران، تغییرات مهمی را در پیمان اروپا به دیگر اعضاء تحمیل کنند. منتها انگلیس از همین جا راه خودش را از بقیه جدا کرد. انگلیس جزو حوزه یورو نیست، اما از اعضای ۲۷گانه اتحادیه اروپاست. با این حال همیشه نق و نوق کرده و چوب لای چرخ اتحادیه گذاشته است. از همان ابتدا هم هیچ علاقه ای به عضویت نداشته، اما بودن در اتحادیه اروپا برایش نان و آب داشته و از تسهیلات بانکی و گمرکی برخوردار شده که مانده است. اما حالا که آلمان و فرانسه مته به خشخاش گذاشته و می خواهند با انضباط و نظارت دقیق تر مو را از ماست بکشند، خودش را کنار کشیده و منافع ملی را بهانه کرده است.
رادیو زمانه ادامه می دهد: انگلیس روابط ویژه ای با آمریکا دارد و شاید این از جمله دلایل رفتار سرسختانه دیوید کامرون در اجلاس اضطراری سران اروپا بود. سارکوزی در اقدامی نمادین حتی حاضر نشد با او دست بدهد. انگلیس به علت ویژگی های خاص تاریخی خود نمی خواهد در اروپا حل شود. می خواهد حتی الامکان با اروپا کمی فاصله داشته و به آمریکا نزدیکتر باشد. همراهی تونی بلر با جرج دبلیو بوش در حمله به عراق، برخلاف مخالفت بیشتر کشورهای اروپایی، یک نمونه این رابطه ویژه انگلیس و آمریکاست. آمریکا نیز که خود دچار بحران مالی است، از هیچ تلاشی برای متلاشی کردن یورو فرو نمی گذارد، اما از سویی چون یورو و دلار دمشان به هم وصل است، نگران ثبات یورو شده است. اوباما خواهان تصمیمات همه جانبه تر و محکم تری است و مرکل و سارکوزی هم نیز همین را می خواهند، منتها چنین کاری به این زودی ها به نتیجه نخواهد رسید. برخی رسانه ها نگرانند حتی کشورهایی که با تغییرات در حوزه یورو موافقت کرده اند، ظرف سال های آینده دبّه دربیاورند.
خاطرنشان می شود پس از ناکامی اجلاس سران اتحادیه اروپا در اتخاذ تصمیم مشترک برای سرنوشت یورو و انجام تغییرات اقتصادی، شاخص های سهام در بازارهای اروپایی دچار سقوط مجدد شد. این بازارها نگران بحران بدهی ها و افزایش سقف ریاضت های اقتصادی هستند. برخی بانک ها و شرکت ها تا ۱/۳ درصد سقوط کرده اند.