آغاز روز شمار برای رفتن نجفی از شهرداری

در هفته‌های گذشته که از استعفای محمدعلی نجفی می‌گذرد، اظهارات متناقضی از اطرافیان، اعضای شورای شهر و برخی از اصلاح طلبان به گوش می‌رسد که شهردار مستعفی در حال سبک و سنگین کردن استعفاء و تمایل دوباره به ادامه کار است.

این خبر را چند روز پیش غلامعلی رجایی - مشاور نجفی داد و اعلام کرد که نجفی قصدی برای کناره گیری ندارد و اعضای شورای شهر نیز با استعفای وی مخالف هستند. مشخص نیست آن همه جنجال و حاشیه سازی در اواخر اسفندماه بر سر استعفای نجفی به چه دلیل بود و اگر شهردار اینگونه پس از چند روز از کرده‌اش پشیمان به نظر می‌آید، چرا اساساً جنجال استعفاء را راه انداختند.

در همین زمینه در برخی از گزارش‌های رسانه‌های اصلاح طلب در زمینه ادامه کار نجفی به جلسه وی با شهرداران مناطق پایتخت نیز اشاره شده است: «تسلیم نظر شورا هستیم و هرچه شورای شهر بگوید می‌پذیرم.» هرچند نجفی این اظهارات را تایید نکرده و بیشتر از سوی کانال‌های حامی وی در حال تبلیغ است؛ ولی به نظر می‌رسد شورای شهر تهران دچار اختلافات بسیاری در این زمینه است و حامیان نجفی سعی می‌کنند تا مانع توفق کارگزاران برای کنارزدن نجفی و رسیدن گزینه مدنظر کارگزاران به ساختمان بهشت شوند.

پروانه مافی - نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز به دفاع از عدم پذیریش استعفای نجفی پرداخته و عنوان می‌کند: «ویباید به کار خودشان در شهرداری تهران ادامه دهند.» با این حال؛ علی اعطا - سخنگوی شورای شهر در واکنش به اظهارنظری که در رسانه‌ها از سوی شهردار تهران مبنی بر تابع نظر شورا بودن در موضوع استعفا منتشر شده است، اظهار کرد: «به نظر مى‌رسد این صحبت آقای نجفی به این معناست که قانوناً استعفا در نهایت باید از سوی اعضای شورای شهر تهران بررسی شود و آنها این استعفا را قبول یا رد کنند. علت اصلى استعفای شهردار تهران مشکل جدید پزشکى است که اخیراً براى وی پیش آمده است. نظر شورا بر تداوم حضور شهردار است اما اگر به لحاظ پزشکى ادامه این حضور مسئله حادى ایجاد کند، باید به انتخاب وی احترام گذاشت.»

اما ناهید خداکرمی، دیگر عضو شورای شهر تهران با اصرار بر ماندن نجفی به هر قیمتی اعلام کرده است:« بیماری و حتی مرگ نمی‌تواند مانعی برای رسیدن به هدف باشد و با اینکه می‌دانیم؛ نجفی از بیماری سختی رنج می‌برند، اما با توجه به پتانسیل فکری و مدیریت وی با استعفای او، مخالف هستیم.» این اظهارات در حالیست که در زمینه عملکرد محمدعلی نجفی در 7 ماه گذشته بسیاری بر این نظرند که شهردار ضعیف عمل کرده و توانایی ادامه حضور به عنوان شهردار تهران را که یک کار اجرایی سنگین و پُراسترس است را ندارد.

مروری کوتاه برعملکرد نجفی در 7 ماه گذشته بیانگر آن است که پروژه‌هایی چون خط 7 و 6 مترو متوقف شده، ترمینال شرق با 95 درصد پیشرفت فیزیکی در دوره قبل تاکنون افتتاح نشده، پل‌های تقاطع ارتش و صیاد شیرازی با 90 درصد پیشرفت در دوره قبل ناتمام مانده‌اند و تونل آرش- اسفندیار و بزرگراه شهید شوشتری با بیش از 85 درصد پیشرفت سرنوشتی جز توقف و کندی پروژه را تجربه نمی‌کنند. این پروژه‌های بزرگ را باید در کنار طرح‌های دیگری در بخش‌های فرهنگی – اجتماعی قرار داد که تحرکی در این زمینه‌ها علی رغم شعار نجفی برای دمیدن روح به کالبد شهر تهران دیده نمی‌شود.

به هر حال ضعف عملکردی نجفی که خود را در زلزله و برف تهران در آذر و بهمن ماه به خوبی نشان داد منتهی به استعفای وی در 23 اسفندماه 96 به بهانه بیماری جدیدی شد که رئیس شورای شهر از بردن نام آن امتناع کرد. بیماری که به عقیده وی حاصل فشارها و استرس‌های کاری است که پزشک وی نیز توصیه کرده از کار اجرایی کناره گیری کند.

از سوی دیگر هرچند اعضای شورای شهر تهران سعی می‌کنند تا انسجام خود را در زمینه تصیم گیری‌ها نشان دهند ولی اختلافات در زمینه ادامه کار شهردار وجود دارد و به غیر از چند نفر از اعضای شورای شهر که نزدیک به مواضع حزب اتحاد ملت هستند، مابقی اظهار نظر صریحی در این زمینه نداشته‌اند. حزب کارگزاران سازندگی از اواسط بهمن ماه موضع خود را در قبال نجفی و عملکردش با انتقادات بی‌سابقه به وی مشخص کرد. روزنامه سازندگی در یکی از شماره‌های خود اعلام کرد که نجفی گزینه آخر این حزب پس از محسن هاشمی و حسین مرعشی بوده و فقط برای حفظ انسجام اعضای وابسته به این حزب به نجفی رای داده‌اند.

همچنین غلامحسین کرباسچی، دبیرکل کارگزاران با اعلام اینکه با این شورا و شهردار نمی‌توان شهر را اداره کرد، گفته است: «با شهرداری و شورای شهری که نصف گرفتاری‌هایشان صرف این شود که اسم خیابانی را عوض کنند که خیلی از مسائل این‌گونه است. یعنی گرفتاری‌های جدی شهر مورد توجه نیست. چند روز هم مراسم درختکاری یا مراسم روز زن برگزار کنند. پس چه کسی باید شهر را اداره کند؟ من نمی‌دانم داخل شهرداری چه می‌گذرد. با آقایان ارتباط نزدیکی ندارم. اما چیزی نمی‌بینم. من خوش‌بین نیستم. با این اختلافات سیاسی که برانگیختیم خیلی امیدوار نیستم. نمی‌شود شهر را اداره کرد. مدیریت کنونی خودش را گرفتار یک سری حاشیه‌های غیرضروری کرده است.»

به نظر می آید نقش اختلافات و فشارهای درون حزبی در استعفای نجفی بی‌تاثیر نبوده، هرچند اصلاح طلبان سعی می‌کنند تا این فشارها را از سوی نهادهای خاص عنوان کنند، با این حال این اختلافات تا حدی جدی است که برخی از فعالین این جریان به آن اذعان کرده‌اند. محمد نعیمی پور - عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت درباره لابی کارگزاران سازندگی برای خروج نجفی از بهشت بسیار قابل تامل است. وی گفته است: «اخیراٌ افراد موثر حزب کارگزاران سازندگی به منزل آقای نجفی رفته و در آنجا بحث‌های مختلفی مطرح شده است. در آنجا هم بزرگان حزب کارگزاران، معتقد بودند که آقای نجفی بایستی کناره‌گیری کند. معتقدم باید محتوای این جلسه برای همه ملت روشن شود، اینکه چرا این حرف زده شده است.»

در چنین شرایطی است که برخی از حامیان نجفی از جمله غلامعلی رجایی - مشاور شهردار و تعدادی از اصلاح طلبان تندرو که منافع خود را در ادامه کار شهردار می‌بینند، سناریوی جدیدی را مدنظر قرار دادند. آنها در ابتدا در اظهارات مختلف نجفی را قربانی کسانی می‌دانند که در راه مبارزه با فساد و رانت شهردار منافع خود را از دست داده‌اند و مشخصاً نیز نهادهای خارج از شهرداری نام برده شد. در ادامه این سناریو با اظهارات جدیدی اعلام شد که شورای شهر مخالف استعفای نجفی است و بر ادامه کار و سیاست‌های وی در راه مبارزه با فساد اصرار دارد و برای واقعی نشان دادن این سناریو برخی از اظهارات نمایندگان اصلاح طلب مجلس و شورای شهر تهران به این سناریو ضمیمه شده است.

دستپخت جدید اصلاح طلبان حامی نجفی در شهرداری چیزی جز ادامه رفتار کج‌دار مدیریت شهری در 8 ماه گذشته نیست که عملاً شهر را تعطیل و این سازمان عمومی را به یک بنگاه سیاسی و حزبی تبدیل کرده و مانع از حضور نیروهای شده که با توجه به تجریبات و توانایی اجرایی قادر به اداره شهر و ادامه توسعه و پیشرفت تهران هستند.