چرا سامانه قراردادهای شهرداری یک شوی سیاسی است؟

به گزارش افکارنیوز، این سامانه با ادعای مبارزه با فساد و ادعای شفافیت در کار افتتاح شد. موضوعی که محمدعلی نجفی شهردار مستعفی تهران آن را به عنوان تنها خروجی حضور هفت ماهه خود در مسند شهرداری تهران ارائه کرد. درباره این سامانه نکات زیر قابل بررسی و ارزیابی است:

‌1- شهردار مستعفی تهران در هفت ماه حضور خود در شهرداری تهران بارها و بارها مدعی وجود فساد در دوران 12 ساله شهرداری محمدباقر قالیباف شده بود. در هفت ماه شهرداری، نجفی و یارانش دسترسی کامل به میلیونها سند دوران شهرداری محمدباقر قالیباف داشتند. جز یک گزارش چندصدصفحه ای سیاسی که آن هم حتی از سوی حامیان رسانه ای شهردار مستعفی تهران جدی گرفته نشد. 

‌2-آقای نجفی در هفت ماه شهرداری خود بارها و بارها مشکلات را به گردن قالیباف انداخت و هرزمان مردم و رسانه ها از وی خواستند تا کاری برای شهر انجام دهد گفت که به دلیل فساد سیستم قبل نمی تواند. وی در زلزله تهران، برف تهران و حتی آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو در میدان ولیعصر از سوی مردم و رسانه ها کارت قرمز دریافت کرد و در واکنش به انتقادات برای توجیه ناکارامدی، به نقد ناجوانمردانه شهردار پیشین خود آن هم به صورت مونولوگ پرداخت. آقای نجفی در این هفت ماه حتی یک بار نیز حاضر نشد در مقابل یک منتقد خود بنشیند و هرچه بود خود گفت و خود خندید. 

‌3-سامانه شفافیت قراردادهای شهرداری تهران هم از جمله لطیفه های روزگار است و اینگونه وانمود شد که قراردادهای دوره قبلی شهرداری شفاف نبوده است. خوب اگر اینگونه است چرا آقای نجفی چندقرارداد دوره قبل را که مدعی وجود فساد در آنهاست را برای آگاهی مردم منتشر نکرد؟ غیر از این است که داستان همان داستان چوپان دروغگوست؟ 

‌4-نکته پنهان این نمایش شفافیت این است که صرفا قراردادهای بالبای یک میلیارد شهرداری تهران قرار است در آن به نمایش گذاشته شود. سوال اساسی در این بین این است که مگر در قراردادهای زیر یک میلیارد امکان فساد نیست؟ به عنوان مثال اگر برگزاری یک برنامه شهرداری 15 میلیون هزینه داشته باشد و برای آن فاکتوری 60 میلیونی صادر شود این فساد نیست؟ اگر قراردادهای زیر یک میلیارد تومان به انواع و اقسام ژن های خوب واگذار شود این فساد نیست؟ اگر اعلام شود برخی اعضای شورای شهر عمه و خاله و پسرخاله خود را برای تصدی مشاغل مدیریتی در شهرداری ها و نواحی و... معرفی می کردند و مورد پذیرش قرار می گرفت این فساد نیست؟ 

‌5-ادعای مبارزه با فساد لااقل از محمدعلی نجفی پذیرفته نیست. در میان پست های اهدا شده به افراد توسط وی تا چه میزان شفافیت وجود داشته است؟ بسیاری از منصب ها صرفا بر مبنای آشنایی و رفاقت و باندبازی های وی و اطرافیانش به افراد واگذار شد. اگر مبارزه واقعی با فسادوجود می داشت با مظاهر عیان آن چون این موارد برخورد می شد نه اینکه به آن دامن زده شود. 

‌6-یکی از فسادبرانگیزترین اتفاقات روزهای آخر دوره شهرداری شهردار مستعفی تهران افزایش 200 درصدی عزل و نصب های شهرداری بعد از اعلام استعفای آقای نجفی است. اگرچه محمدعلی نجفی تا زمان پذیرش استعفایش از سوی شورای شهر تهران قانونا شهردار محسوب می شد اما این حجم از عزل و نصب ها و جابجایی افراد در پست های مختلف در سه روز آخر سال 1396 و سه روز ابتدایی سال جاری تنها در چارچوب باندبازی و جایابی برای افراد باند شهردار قبلی و هزینه سازی برای شهردار بعدی تهران قابل ارزیابی است. 

‌7-با بررسی نکات بالا در می یابیم که مبارزه با فساددر شهرداری دوران آقای نجفی یک شعار سیاسی برای متهم کردن رقیب و شانه خالی کردن از بار ناکارامدی و بی لیاقتی های مدیریتی بود. ای کاش آقای نجفی به جای اجرای نمایش های دست چندم سیاسی کمی از کارامدی سخن می گفت.