کمبود کلسیم در طولانی مدت به تغییراتی در دندان‌ها، مغز، بروز آب مروارید و پوکی استخوان منجر و باعث شکنندگی استخوان‌ها می‌شود.
پیامدهای هیپوکلسمی می تواند کشنده باشد و اگر درمان نشود مرگ بیمار را به همراه دارد.
کمبود کلسیم علائم اولیه ندارد و برای جلوگیری از پیامدهای بیشترِ آن فرد باید با مشاهده برخی از علائم به دنبال تشخیص و درمان بیماری باشد.
با تشدید بیماری هیپوکلسمی برخی از علائم آن تشدید می‌شود که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات عضلانی:
کمبود کلسیم فرد را دچار احساس خستگی مفرط می‌کند. درد عضلانی، گرفتگی و اسپاسم اولین نشانه‌های کمبود کلسیم است. همچنین احساس گزگز شدن در دست‌ها و پاها و اطراف دهان می‌تواند از علائم این کمبود باشد.
احساس خستگی مفرط:
پایین بون سطح کلسیم موجب بی‌خوابی می‌شود. در نتیجه فرد با احساس خستگی، خواب آلودگی و نداشتن انرژی رو برو می شود.
ظاهر شدن علائمی روی ناخن و پوست:
کمبود مزمن کلسیم بر پوست و ناخن‌ها تاثیر می گذارد. بر اثر این بیماری ممکن است پوست خشک شود. برخی محققان کمبود کلسیم را با اگزما و پسوریازیس مرتبط دانسته‌اند. علاوه بر این کمبود کلسیم می تواند به خشکی و شکنندگی ناخن‌ها منجر شود.
پوکی استخوان:
با کمبود کلسیم تراکم مواد معدنی در استخوان ها کاهش پیدا می کند و در نتیجه استخوان‌ها مستعد شکستگی می شوند.
سندرم پیش از قاعدگی:
در سال 2009 مطالعه‌ای انجام گرفت که نشان دهنده ارتباط بین افزایش مصرف کلسیم و بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی است. محققان مشاهده کردند زنانی که برای مدت سه ماه روزانه 500 میلی‌گرم کلسیم دریافت می‌کردند کمتر گرفتار افسردگی و احساس خستگی بوده و اشتهای آنها بهتر نیز بوده است.
مشکلات دندانی:
کمبود کلسیم مشکلاتی را متوجه دندان ها کرده که از آن جمله می توان به ضعیف شدن ریشه دندان‌ها ، حساس شدن لثه‌ها و پوسیدگی اشاره کرد.
افسردگی:
همچنین پایین بودن سطح کلسیم با اختلالات روانی همچون افسردگی مرتبط باست. هر چند شواهد موجود برای اثبات این ادعا اندک است.
